Μια παρέμβαση από τα σχόλια, πάσα για συζήτηση

Dream: Σύνθεση με fractals του Elio Porizzoti

Αντιγράφουμε την πιο κάτω παρέμβαση που αναρτήθηκε στα σχόλια του blog της πάσας από τον pantazis:

Αντισυστημική συστηματική

Αντισυστημικοί σύντροφοι και αγωνιστές που θα ανανεώσετε την ελπίδα.

Είστε έτοιμοι να μιλήσουμε για ζωή ; Είστε έτοιμοι να συμφωνήσουμε για ένα χώρο δια-σύν-δεσης και δια-δικτύωσης των redirect της ζωής ; Είστε έτοιμοι να συν-χωρήσουμε τα εγώ μας για ένα κοινό σκοπό ; Εμείς που συμφωνούμε ή όσο γίνεται περισσότεροι ; Εμείς που ξέρουμε ή και οι άλλοι που δεν ξέρουν ;

Στον κόσμο των πολλών, άλλος κοιτά να ξετρυπώσει, άλλος να τα βολέψει, και άλλος μόνο να επιβιώσει. Σχεδόν κανείς δεν ευκαιρεί για γενικές ερμηνείες. Πράξη ζωής, προσπάθεια ή απάτη, απαίτηση ή ζητιανιά, και προπαντός φόβος και ελπίδα ! Κάθε μέρα αγώνας ζωής μέσα στο ρεύμα, ζωή ενάντια στο ρεύμα, ζωή υποκύπτοντας στο ρεύμα. Και μόνο στα βαθιά γεράματα, κάποιοι αναπολούν τις «αλήθειες» της ζωής.
Στον κόσμο των πολλών, πολλοί φιλοδοξούν την ιδιοκτησία, και αρκετοί την ηγεσία. Και άλλοι διατυπώνουν μια ανείπωτη φιλοδοξία : Να αλλάξουν τον κόσμο !. Ίσως τη μεγαλύτερη φιλοδοξία. Τη φιλοδοξία του ερμηνευτή, που διεκδικεί ως αντικειμενική, τη δική του υποκειμενική ερμηνεία, που προτείνει καινούργια πράγματα, και θέλει να σπείρει τους διαλεχτούς του σπόρους. Ποιος είναι αυτός, που ξεχωρίζει από τα στάχυα ; Και γιατί δεν είναι και αυτός ένας ακόμη εκκολαπτόμενος εξουσιο-παράγοντας ; Τι δημιουργεί, και ποιες οι εμπράγματες υλικές αποδείξεις ;
Αλλά η ζωή υπάρχει, επειδή όλα τα ανακατεύει και τίποτε δε σέβεται. Το παραμικρό να θελήσεις και να κάνεις, αλλά και το παραμικρό να θελήσεις να πεις, ενάντια στο ρεύμα, είναι μια διεκδίκηση και μια ανάκτηση μιας εξουσίας. Και χρειάζεται να είσαι καπετάνιος, ή φελλός, για να πλεύσεις. Μπορούμε να γίνουμε τέτοιοι καπετάνιοι ; Να έχουμε στη σάκα όλα τα βιβλία, και να γράφουμε όλοι σε ένα μεγάλο τετράδιο με πολλά πολλά φύλλα, χωρίς κάθε λίγο να τα σκίζουμε και να τα τσαλακώνουμε, χαμένοι στη μετάφραση ; Και να φέρουμε κι άλλους συμμαθητές, και μαζί και τους δασκάλους μας, πίσω στα θρανία, καπεταναίοι μούτσοι όλοι επάνω στα ιστία ; Και αν όχι εμείς, μήπως τότε κάποιοι άλλοι, κάπου αλλού ;
Χρειάζεται να είμαστε όλοι καπετάνιοι αλλά δεν υπάρχει κανένας καπετάνιος. Δεν υπάρχει κανένας 100% αντισυστημικός άνθρωπος. Δεν υπάρχει αντισυστημικός προκρούστης που θα ξεχωρίσει τους αμνούς από τα ερίφια. Δεν υπάρχει υποκείμενο που θα δώσει το πιστοποιητικό της αντισυστημικότητας. Δεν υπάρχει θεωρεία χωρίς πράξη. Δεν υπάρχει πράξη χωρίς αντίσταση. Αλλά και δεν υπάρχει αντίσταση χωρίς ζωή. Και δεν υπάρχει ζωή χωρίς δημιουργία, παραγωγή, διανομή και θέσμιση.
Δεν υπάρχει ακόμη αυτό-θέσμιση χωρίς παράγοντες και δικηγόρους. Η συστημική ζωή αναδεικνύει κάποιους από εμάς ως σχετικώς εξέχοντες παράγοντες. Ζωή υπάρχει όταν υπάρχει ποικιλία. Και οι παράγοντες έχουν ποικιλία. Άλλοι είναι α% ελπιδοφόροι και β% αυτόκλειστοι. Άλλοι μπορούν να προσφέρουν έως α% και να χύσουν το γάλα έως β%. Δεν γκρινιάζουμε και δεν λατρεύουμε. Συνεργαζόμαστε με αντίθεση, σύνθεση, ανασύνθεση. Θέλουμε να είμαστε σε ίσο ύψος, με ίσα δικαιώματα και ίσες υποχρεώσεις, με συνεχή εναλλαγή και ανακύκλωση. Αλλά αυτό δεν υπάρχει.
Και εμείς πρέπει να φτιάξουμε αυτό που δεν υπάρχει, που να ταυτίζεται με αυτό που μπορούμε. Δεν θα ξέρουμε ποτέ ακριβώς τι μπορούμε. Αλλά το φτιάχνουμε με τη ζωή μας και με τα χέρια μας απαντώντας και ρωτώντας τους άλλους. Και αυτό δεν είναι απλά ένα οργανωτικό και διαδικαστικό ζήτημα που θα εκκολαφθεί σε μια γκρούπα που θα επαγγέλλεται το νέο γκρεμίζοντας το παλιό. Αυτό είναι ένα εγχείρημα που χρειάζεται το 90% και κατ αρχήν χρειάζεται το 50% +1, και πριν από αυτό χρειάζεται την οργανική διασύνδεση του 3%.
Αυτό είναι ένα δια-δικτυακό πρακτικό της ζωής ερώτημα και όχι (μόνο) θεωρητικό και ιδεολογικό ερώτημα, όπως είπε και ο…

Ναι, αλλά τι θα πει πράξη ; Όλοι την ψάχνουμε κοιτώντας μακριά. Αλλά αυτή είναι μπροστά. Και εμείς την προσπερνάμε, κοιτώντας λέμε μακριά. Η ζωή τραβάει την ανηφόρα, και η ψήφος του καθένα δίνεται κάθε μέρα και κάθε νύχτα.

Και όποιος έχει να συνεισφέρει το κάτι παραπάνω, ας φροντίσει να δια-συν-δεθεί, να δια-χυθεί και να συν-χωρηθεί εντός πολλών και όχι να ξε-χωρίσει με τους κολλητούς του.

Σ.Σ.  Aυτή την εισήγηση θα έκανα αν μπορούσα να κατεβώ στην Αθήνα, αναζητώντας όχι την αναπαραγωγή της, αλλά την κριτική αποδόμηση και ανασύνθεσή της.