Καλή συνέχεια σύντροφοι!
Σε αυτά που αποφασίστηκαν για μένα χωρίς εμένα, στέλνω τον συντροφικό αποχαιρετισμό.
Δεν θα νομιμοποιήσω, με την περαιτέρω συμμετοχή μου, το θέατρο του παραλόγου που εξελίσσεται στο – όχι πια και τόσο – εμπνευσμένο εγχείρημα της ενωμένης αριστεράς. Έλπιζα μέχρι χθες σε μια Πανελλαδική με ουσιαστικό και αποφασιστικό χαρακτήρα που θα έδινε ώθηση στην επανίδρυση του ΣΥΡΙΖΑ μέσα από την έμπνευση και τη συμμετοχή του κόσμου που από τον Ιούνιο είναι σε στάση αναμονής
Αντίθετα από την χθεσινή Γραμματεία προκύπτει για άλλη μία φορά –την πιο κρίσιμη στιγμή για το ΣΥΡΙΖΑ- η διοργάνωση μιας Π.Σ στα χνάρια των προηγούμενων, χωρίς τόλμη & όραμα, με προσκόλληση στο υποτονικό και αναποτελεσματικό 11μελές αρχηγικό σχήμα, και χωρίς ανταπόκριση στο κάλεσμα του κόσμου της αριστεράς για ένα νέο ξεκίνημα. Μια Π.Σ που απλά παρατείνει – για πόσο ακόμη; – τη λειτουργία ενός άχρωμου και άοσμου πια ΣΥΡΙΖΑ για όφελος μόνο των καρεκλοκένταυρων γραφειοκρατών των μηχανισμών συνιστωσών και τάσεων. Ενώ παράλληλα η ταλαιπωρημένη στα λόγια κοινωνική βάση του ΣΥΡΙΖΑ, οφείλει να κρατήσει για μερικούς μήνες ακόμη την αναπνοή της και να συνεχίσει να πορεύεται χωρίς δικαίωμα ουσιαστικής συμμετοχής στα του οίκου της, χωρίς έμπνευση, υποστήριξη και δικαίωμα χάραξης πολιτικής στα τεκταινόμενα στους χώρους εργασίας, αυτοδιοίκησης, και κινημάτων.