Μια ακόμα αφορμή για συζήτηση: Για την εσωκομματική δημοκρατία (αναδημοσίευση από το www.dea.org.gr)

Κάθε αφορμή για συζήτηση πάνω στο θέμα της εσωκομματικής δημοκρατίας είναι ευπρόσδεκτη. Μετά την πάλι  ανάδειξη του θέματος με την συζήτηση που προκλήθηκε πριν από την 3η ΠΣ του ΣΥΡΙΖΑ, η αναδημοσίευση του άρθρου του John Molineux είναι μια ακόμα καλή ευκαιρία για σχολιασμό και συζήτηση, παρά τις όποιες διαφωνίες θα μπορούσε κάποιος να διατυπώσει  είτε στην ανάλυση που επιχειρείται είτε σταO συμπεράσματα που καταλήγει.

Του John Molyneux Αναδημοσίευση από το «International Socialism Journal», Τεύχος 124 – Οκτώβρης 2009 Αναδημοσίευση από το http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_frontpage&Itemid=1 Μετάφραση: Πάνος Πέτρου, Σταύρος Σεργίου  «Αυτό που χρειάζεται να πούμε είναι ότι τα πρώτα πράγματα που συνήθως ξεχνιούνται είναι ακριβώς τα βασικά και τα πιο στοιχειώδη… Το πρώτο από αυτά είναι ότι στην πραγματικότητα υπάρχουν κυρίαρχοι και κυριαρχούμενοι, ηγέτες και ακόλουθοι… Στη διαδικασία συγκρότησης μιας ηγετικής ομάδας πρέπει να κυριαρχεί ένα θεμελιώδες ζήτημα: εύχεται κανείς να υπάρχει πάντα ηγεσία και καθοδηγούμενοι, ή εύχεται να δημιουργηθούν οι όροι ώστε η αναγκαιότητα αυτής της διαίρεσης να εξαφανιστεί;… Παρ’ όλα αυτά είναι αναγκαίο να κατανοήσουμε ότι ο διαχωρισμός σε ηγέτες και ακόλουθους, αν και σε τελευταία ανάλυση πηγαίνει πίσω στο διαχωρισμό μεταξύ των κοινωνικών τάξεων, είναι υπαρκτός, έτσι όπως έχουν τα πράγματα, ακόμη και στο εσωτερικό μιας ομάδας, όσο κοινωνικά ομογενοποιημένη και αν είναι… και ακριβώς σε αυτό το ζήτημα γίνονται τα πιο σοβαρά “λάθη”… Θεωρείται ότι, όταν οι αρχές μιας ομάδας έχουν ξεκαθαριστεί, η υπακοή θα πρέπει να είναι αυτόματη… ή ακόμη και ότι δεν τίθεται καν θέμα συζήτησης γι’ αυτό… Έτσι είναι δύσκολο να αποβάλουν οι ηγέτες τις δικτατορικές συνήθειες, δηλαδή την πεποίθηση ότι κάτι θα γίνει, επειδή ο ηγέτης νομίζει ότι είναι σωστό και λογικό ότι πρέπει να γίνει: εάν αυτό δεν γίνει, η “ευθύνη” βρίσκεται σε αυτούς οι οποίοι “όφειλαν να” κ.λπ.».[1]

Advertisements

Ανακοίνωση Αριστερής Ριζοσπαστικής Συνεργασίας Ιατρών

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Α.Ρ.Σ.Ι. 18-12-09

ΕΤΣΙ ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΙ !
ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΜΙΛΗΣΕ, ΟΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΙΛΗΣΑΝ !
-Τέρμα στα παζάρια των γραφειοκρατών, όλη η Αττική θα γίνει «Αττικόν»-

(Πρώτα –και φυσικά ανεπίσημα)
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΩΝ ΕΙΝΑΠ
Έγκυρα 4990 (2006 : 4474)

ΔΗΚΝΙ 1443   30,8 % έδρες 5 (2006 : 1719    38,5 %   έδρες 6)
ΠΑΣΚ 1119      23,8 % έδρες 4 (2006 : 1000   22,4 % έδρες 3)
ΑΡΣΙ 844         18,0 % έδρες 3 (2006 : 527      11,8 % έδρες 2)
ΔΗΠΑΚ 584   12,4 % έδρες 2 (2006 : 561      12,5% έ δρες 2)
ΑΕΓ 449            9,5 % έδρα 1 (2006 : 420         9,4 % έδρες 2)
Νυστέρι 145    3,1% (2006: 247          5,5 %)
AIK (Ανεξ. Δεξ.) 105   2,3%

Η Α.Ρ.Σ.Ι. 56 % στο Αττικό, μέσα στο γνωστό κλίμα εκβιασμών και απειλών από το μεγαλοκαθηγητικό κατεστημένο !
65 % στο 1ο ΙΚΑ, παρά τον «πόλεμο» ενάντια στους ειδικευόμενους από τους διευθυντές-Ικατζήδες !
Πάνω από 50 % σε Νίκαια, ΨΝΑ !
Πρώτη δύναμη στον «Ερυθρό», το άντρο της ΠΑΣΚικής διευθυντοκρατίας !
Πρώτη δύναμη στο Παίδων Πεντέλης, όπου κάποιοι όψιμοι μεγαλογιατροί με «αριστερή» (τρομάρα τους) στάμπα απειλούσαν με θεούς και δαίμονες τους ειδικευόμενους να μην κάνουν επίσχεση !, κλπ, κλπ …

Τελικά επίσημα αποτελέσματα εκλογών ΕΙΝΑΠ για αντιπρόσωπους στο συνέδριο ΟΕΝΓΕ

Ψήφισαν      4818                Σύνολο αντιπροσώπων 125

Έγκυρα 4688

ΔΗΚΝΙ       1642   34,1% αντιπρόσωποι  43

ΠΑΣΚ         1160     24,1% «                   30

Α.Ρ.Σ.Ι.,  Ενωτικό ψηφοδέλτιο με Αριστερή Κίνηση Υγειονομικών και Ένωση Εργαζομένων

863      17,9%            «                   23

ΔΗΠΑΚ      541       11,2% «                   14

ΑΕΓ             464       9,6% «                   12

Νυστέρι        88      1,8% «                      2

ΑΙΚ              58     1,2% «                       1

ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΔΕΝ ΓΥΡΙΖΕΙ ΠΙΣΩ !
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΤΩΝ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΑΖΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ, ΤΩΝ «ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ» ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ, ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ, ΤΩΝ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ !
ΧΕΙΜΑΡΡΟΣ ΑΓΩΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΚΙΟΛΑΣ ΜΕΡΑ.
Ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ – ΝΔ.
Στα σκουπίδια της ιστορίας η συνδικαλιστική γραφειοκρατία και ο κοινοβουλευτικός «συνδικαλισμός».