Οχι δεν ειναι αποκριάτικη η ιστορια που αμεσως θα σας αφηγηθώ …εχει να κάνει ομως σαφώς με μασκαράδες διαρκείας,που λογω τριωδίου, οπως ειναι φυσικό,ξεσάλωσαν…
Ευρισκομενη η γράφουσα εις τας εξοχας οπου διήγε εξοχον τριήμερον επληροφορήθη εμβρόντητη [ πάσχουσα απο βαρεία αφέλεια]
οτι επιχειρήθηκε εκθρόνιση του Αλέξη Τσίπρα απο την προεδρική εδρα με πολιορκητικο κριό μια οργάνωση που λέγεται »ΚΟΕ »,
[οπως εμαθα απο τους εγκριτους δημοσιογράφους κ.Κεχαγιά και κ.Τσούτσια,των Νεων και του Εθνους αντιστοίχως. ]
Μήλον της εριδος αυτη τη φορά ητο το ΣΥΜΦΩΝΟΝ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΟΣ και η διοργάνωση σχετικής εκδήλωσης με ομιλητή τον πρόεδρο φυσικά και καποιους άλλους προερχομενους απο την γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ-οι κ.κ Νταβανέλλος και Μπανιάς.
Ο συνεργάτης μου Μανώλης Ρουφιανάκης[οπως εχω αναφερει και σε άλλες αναρτήσεις] παρακολουθών τα πολιτικά τεκταινόμενα της Αριστεράς με ενημερωσε τηλεφωνικώς οτι »τα πράγματα δεν ειναι οπως φαίνονται»και πως η δημοσιογραφική ενημερωση δεν ητο ακριβής[μούφα την απεκάλεσε]και πως τη σχετική αποφαση δεν ελαβε η γραμματεια του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ο ΣΥΝ,Η ΡΟΖΑ,Η ΑΚΟΑ,και το ΚΟΚΚΙΝΟ]-ουτε καν ο συντονιστής της γραμματείας ειχε ιδέα…..και ακομη πως υπήρξε προταση απο τον κ.Δ.Τσακνια να ειναι ομιλητής μαζί με τον κ.Τσίπρα ο κ.Αλαβάνος[!]ενοψει των αναμενομενων σκληρών αγωνων κατα της κυβερνητικής πολιτικής και του συμφωνου σταθερότητος,
να εκφρασθεί ενωτικά η αριστερά – και με τον συμβολισμο της παρουσίας των δύο συγκεκριμενων πολιτικών.Η πρόταση απερρίφθη απο τον κ.Καλύβην του ΣΥΝ πάραυτα ενω η συζήτηση δεν συνεχίστηκε για το ποιος άλλος θα μιλησει μαζί με τον κ.Τσίπρα στην εκδήλωση.
Κατόπιν προσωπικων διαβουλεύσεων τους θα χαιρετίσουν στη συγκέντρωση οι κ.κ Νταβανέλλος και Μπανιάς…
Οι φρονίμως ποιούντες…
Οπως ειναι φανερο με απολυτα δημοκρατικές διαδικασίες….και τον συνηθη τροπο λειτουργίας η γραμματεια του ΣΥΡΙΖΑ αφησε δια της διολισθήσεως να βγεί ακρη ενω διοχετευτηκε απο τον ΣΥΝ στον τύπο οτι υπήρξε σχετική αποφαση.
Επισης ,οπως ειναι φανερό ,το τριήμερο μου διεταράχθη,απέλυσα και τον Ρουφιανάκη,μου εμεινε ομως ενα ερωτημα
Οταν ειχε τεθει το θεμα του ΣΥμφωνου Σταθερότητος απο τον κ.Αλαβάνο,ΚΑΤΑΚΕΡΑΥΝΩΘΗΚΕ απο ολες τις τάσεις του ΣΥΝ και οχι μονο,ως διχαστικος……Ποία θεία φώτισις τους εφωτισε τώρα?ενι γουέι……. ….που λέει και η μαμα μου.
Ανακάλυψαν λοιπον οτι ναι,πρεπει να πολεμήσουμε το συμφωνο σταθερότητας αλλά οχι και να εχουμε μαζί στην εκδήλωση εκείνον που πρωτοσχολήθηκε τεκμηριωμένα,και ασχολείται ακομα….Για την ενοτητα?
Ποιά ενοτητα?
ΨΙΛΑ γράμματα-στην πυρα ο ΑΑ,ΣΤΗΝ ΠΥΡΆ Η ΚΟΕ[λογω υπουλης ρουφιανιάς που λέει και ο Ρουφιανάκης[που τον απέλυσα ,οπως προανέφερα,λογω καταστροφής του τριημέρου μου]
καλη σαρακοστή
Αφού φαίνεται ότι είναι ημέρα μουσικών αφιερώσεων, ένα σχετικό και από μένα…
Καλή σαρακοστή λιτότητας
Ως λάτρης του Μηλιώκα και λόγω της θρησκευτικότητας της Σαρακοστής αναζητείστε το «Κατά Ιωάννην Μ»
«……………………………..
………………………………
Θα την κοπανήσει ο αρχηγός,θα την κοπανήσουνε και οι άλλοι
πάλι εμείς θα την πληρώσουμε την νύφη
γι αυτό σας λέω δουλέψτε λίγο ρε μαντράχαλοι
κι εσεις κυρίες μου κουνηθείτε
να μη μας πάρει ο διάολος».
Κουφάλες (συγγνώμη για το θάρρος), αλλά οι μουσικές επενδύσεις εκπληκτικές, και ιδιαίτερα επίκαιρες. Μπράβο χιλια μπράβο.
Πάντως όλοι οι εξουσιάζοντες είτε δικοί μας είτε αλλότριοι στις απορίες μας πάντα απαντoυν με αυτά τα λόγια
Yπάρχει και η άλλη ανάγνωση των γεγονότων…
Ο Αλαβάνος έβαλε το λιθαράκι του στην κρίση του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις Ευροεκλογές, με την «ακατανόητη» τότε στάση του, αλλά απολύτως κατανοητή σήμερα.
Στη συνέχεια του σήριαλ παραιτούμαι – ξεπαραιτούμαι αποφάσισε να δεχτεί να είναι επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ αλλά όχι υποψήφιος βουλευτής.
Παρακολούθησε από μακρυά – χωρίς ούτε μια δήλωση υποστήριξης του ΣΥΡΙΖΑ -τη συγκινητική προσπάθεια του απλού κόσμου της Αριστεράς να κρατήσει ζωντανό το ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές εκλογές.
Δεν του βγήκε η αποτυχία που είχε υπολογίσει. Παρά τις δυσκολίες δεν το βάζει κάτω. Κατορθώνει να προσεταιριστεί κάποιες συνιστώσες (ΚΟΕ) και πρωτοβουλίες εντός του ΣΥΡΙΖΑ (ΠΑΣΑ) κολακεύοντας τες και εμφανιζόμενος ως εκφραστής της δημοκρατίας και της αντισυστημικής λογικής.
Όλα αυτά έξω από κάθε έννοια συλλογικότητας εκμεταλλευόμενος προσβάσεις στα ΜΜΕ και ποιητικές βραδιές, λοιδορώντας ακόμα παλιούς σ/φους (Φλαμπουράρης) και ειρωνευόμενος κάθε δημοκρατική διαδικασία στο ΣΥΝ (εκφυλιστικό χαρακτήρισε το έκτακτο συνέδριο).
Είναι φανερό ότι αποφάσισε να επανέλθει. Χρησιμοποιώντας δυστυχώς κώδικες, αξίες και τα κριτήρια του αντιπάλου δεν μπορεί να διεκδικήσει να είναι εναλλακτικός πόλος.
Στα πλαίσια αυτά μετά από την ηγετική εμφάνιση στην εκδήλωση των 4 οργανώσεων (ΚΟΕ, ΔΕΑ ΑΠΟ, ΚΕΔΑ) ήρθε η ώρα να τεθεί διστακτικά στην αρχή πιο καθαρά στη συνέχεια θέμα ηγεσίας στο ΣΥΡΙΖΑ. Γι αυτό δημιουργήθηκε όλος αυτός ο θόρυβος σχετικά με τους ομιλητές στη συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ. Άρα αυτός που θα είχε κάθε συμφέρον να εμφανίσει τον Τσίπρα αμφισβητούμενο και τον ίδιο διεκδικητή της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Αλαβάνος. Γιατί να μην προέρχονται από ανθρώπους της πλευράς του οι διαρροές ;
Υπάρχει και μιά «τρίτη» ανάγνωση:
Οποιος δε θέλει να φιλήσει, ψάχνει να βρεί που είναι το στόμα.
Μπάμπη Αλ.,
πριν γράψεις το σχόλιό σου, σου απάντησε ο «ανώνυμος αριστερός» πιο πάνω.
Πότε θα σοβαρευτούμε ορέ Έλληνες της «καθ ημάς Αριστεράς»? Το πρόβλημα δεν είναι στα πρόσωπα αλλά στις καρέκλες
Μπάμπη, άκου ένα ακόμα πιο διαβολικό σενάριο: O Αλ. Αλαβάνος για να επανέλθει δριμύτερος στην ηγεσία του Σύριζα, σκοπεύει πρώτα να διαλύσει το Συν. Ο ασφαλέστερος τρόπος διάλυσης είναι ένα έκτακτο συνέδριο όπου θα είναι όλοι εναντίον όλων και στο τέλος του οι διασπάσεις που θα προκύψουν θα είναι περισσότερες από μία. Πως όμως να προκαλέσει συνέδριο στο Συν αφού η (δικέφαλη) ηγεσία του κόμματος είναι κατά και επί πλέον η βάση του κόμματος είναι αντιαλαβανική και δεν έχει δυνατότητες διεμβολισμού της; Άκου τι σκέφτηκε ο αθεόφοβος: Διαδίδει παντού ότι είναι εναντίον του Συνεδρίου και το χλευάζει ανοιχτά. Εμφανίζει και στα κανάλια, τα οποία ελέγχει απόλυτα, συνεχώς του φίλους του (στελέχη της ΚΟΕ και άλλους συριζαίους και εξαφανίζει το Στρατούλη το Λαφαζάνη και τους ανανεωτικούς). Αυτό δημιουργεί αυτόματα στην ηγεσία του κόμματος (που δεν φημίζεται και ιδιαίτερα για τη δυνατότητα εκπόνησης πολιτικού σχεδιασμού) αλλά και στη βάση, φιλοσυνεδριακά ανακλαστικά: για να είναι ο Αλαβάνος εναντίον του Συνεδρίου άρα εμείς πρέπει να το στηρίξουμε. Έτσι περνάει τελικά η πρόταση για συνέδριο και το καταχθόνιο σχέδιο Αλαβάνου θριαμβεύει. Αυτές μου οι σκέψεις ενισχύονται μετά την καταπληκτική ανακοίνωση των τεσσάρων της Π.Γ. όπου ενώ επιχειρηματολογούν εναντίον του συνεδρίου στο τέλος της ανακοίνωσης δηλώνουν ότι θα το διευκολύνουν. Στην αρχή μου φάνηκε ότι αυτό είναι καθαρός οπορτουνισμός αλλά τώρα που το καλοσκέφτομαι σε αυτό το μπέρδεμα τους οδήγησε η διαβολική ταχτική Αλαβάνου.
Βρε Μπάμπη, μήπως να σοβαρευτούμε; Η δικιά μου εκτίμηση είναι ότι αυτοί που σέρνονται τώρα (με δίμηνη καθυστέρηση) στις «αριστερίστικη», «αντιευρωπαική» και «εθνικιστική» πολιτική Αλαβάνου επειδή ακριβώς αυτή η πολιτική είναι για αυτούς ξένη (εισαγόμενη «απ’ έξω»), για να την καταπιούν και να την αφομοιώσουν καλύτερα οφείλουν πρώτα να διαβάλλουν και να συκοφαντήσουν τους εμπνευστές της. Όμως η δικιά μου εκτίμηση είναι χωρίς σημασία. Σημασία έχει με πιο τρόπο η Αριστερά μπορεί να οργανώσει την αντίσταση στη λαίλαπα. Προσωπικά η μέχρι τώρα πολιτική του Συν-Σύριζα δεν με κάνει καθόλου αισόδοξο. Και αν ούτε στην τωρινή συγκυρία η Αριστερά δεν μπορέσει να συνεγείρει και να εμπνεύσει, λίγη σημασία θα έχει ποιά τάση ή ποιος ηγέτης θα είναι ο κύριος υπεύθυνος.
Γιώργο, εγώ δεν έφτιαξα δικά μου σενάρια. Απλά έδωσα μια δικιά μου, πιστεύω λογική ερμηνεία σε γεγονότα.
Δεν μπορώ όμως να δεχτώ αυτό το νέο κριτήριο αριστεροσύνης που τελευταία κυκλοφορεί στο ΣΥΡΙΖΑ. Όποιοι θεωρούν σωστό τον τρόπο που κινείται ο Αλαβάνος είναι πούροι αριστεροί οι υπόλοιποι συμβιβασμένοι και ενίοτε γρανάζια μηχανισμών.
Η άποψή μου είναι ότι η συζήτηση δεν γίνεται πάνω σε πολιτικά σχέδια και προτάσεις (ίσως τότε να υπήρχε ο κίνδυνος να συμφωνήσουμε), αλλά για στοίχιση πίσω από πρόσωπα και τις επιδιώξεις τους.
Τι προτείνεις ; Να εκχωρήσουμε (ντε φάκτο μάλιστα) στον Αλαβάνο (ή τον όποιο άλλο ικανότερο) να σκέπτεται για μας ; Τι θα πει «πολιτική Αλαβάνου» όπως γράφεις ;
Αυτή η τόσο «πρωτότυπη» πρόταση για κατάργηση του συμφώνου σταθερότητας αλλά και άλλων συνθηκών υπάρχει στην εκλογική διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές.Γράφει συγκεκριμένα :
«Να καταργηθούν αμέσως Σύμφωνα και κανόνες, από το Μάαστριχτ ως τη Λισσαβόνα που επιβάλλουν στις χώρες της Ευρώπης τον ασφυκτικό κορσέ του νεοφιλελευθερισμού, με πρώτο το Σύμφωνο Σταθερότητας…»
Το κείμενο των 40 γιατί δεν μπορούσε να προταθεί στη γραμματεία αλλά και όλες τις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να μπει στη βάσανο της συζήτησης ίσως και της υιοθέτησης ;
Γιατί δράσεις όπως το ξεδίπλωμα του πανώ στο σύνταγμα δεν μπορούσε να είναι δράση του ΣΥΡΙΖΑ ;
Παρεμπιπτόντως πανώ του Αλαβάνου το αποκαλεί σημερινή ανάρτηση της ΠΑΣΑ και επαίρεται για την παγκόσμια αίσθηση που προκάλεσε. Συμφωνείς ;
Η Αριστερά όντως δυσκολεύεται να εμπνεύσει τις λαϊκές μάζες όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παγκόσμια. Ίσως λίγες εξαιρέσεις στην Λατινική Αμερική.
Τι να κάνουμε ;
Δεν χρειάζεται μανία αυτοκαταστροφής. Με περισσή ευκολία πάμε να καταστρέψουμε ότι με κόπο οικοδομήσαμε το ΣΥΡΙΖΑ και την ιδέα της κοινής δράσης της Αριστεράς. Δεν είμαι με μια χαζοχαρούμενη ενότητα που τα χωράει όλα και αυτό το είχαμε εν μέρει κατακτήσει.
Είναι απαραίτητο για μεγάλο διάστημα να δρούμε και να συζητάμε ταυτόχρονα. Να συζητάμε πολιτικά χωρίς εύκολες στοιχίσεις πίσω από πρόσωπα και επιδιώξεις..
Χρειαζόμαστε μαζικό και δημοκρατικό ΣΥΡΙΖΑ και όχι ΣΥΡΙΖΑ καρικατούρα μικρό και ελεγχόμενο.
Αν σ. περιμέναμε να μπαίνουν όλα στη «βάσανο» της συζήτησης της γραμματείας και ίσως υιοθέτησης…ζήτω που καήκαμε.. έχεις αναρωτηθεί τι εμποδίζει τις οργανώσεις τόσα χρόνια όχι να ασχοληθούν με τοπικά προβλήματα αλλά να έχουν έστω και ακτιβίστικες δράσεις;
Τι έμπόδιζε την εκάστοτε ηγεσία να βάζει στη «βάσανο» της συζήτησης και σε ψηφοφορία από την βάση (όχι με ποιά σειρά θα μπουν οι ευρωβουλευτές)άλλα σοβαρά ζητήματα όπως χάραξη πολιτικής, συνεργασίες πως και με ποιούς,και άλλα που θεωρεί η βάση σημαντικά;
Θα ευχόμουν και θα χαιρόμουνα πάρα πολύ αν σε όλη την Ελλάδα είχαμε δράσεις ανάλογες ή διαφορετικές με αυτήν των 40 στο Σύνταγμα…δεν θα ήταν καλλίτερα για όλους να το βλέπαμε έτσι;
Μπάμπη σου θέτω ευθέως το ερώτημα.Χωράει ο Αλαβάνος και οι απόψεις του στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ ή πρέπει να τον ρίξουμε στο » πυρ το εξώτερο»;
Αν σας πλήγωσε εσας του ΣΥΝ το καταλαβαίνω. Αλλά μπορούμε εμείς που δεν είμαστε μέλη στον ΣΥΝ να μην έχουμε το ίδιο πρόβλημα με σας, με τον σ. Αλαβάνο.Να αρκούμαστε και να κριτικάρουμε τον δημόσιο λόγο του?Να συμφωνούμε και΄όχι να «στοιχιζόμαστε» χωρίς να χαρακτηριζόμαστε «αφελείς»? Η να διαφωνούμε?
Δεν έχουμε την πολυτέλεια για επιμέρους «στοιχίσεις» ούτε από δώ ούτε από κεί.
Θέλω να μου απαντήσεις με το χέρι στην καρδιά.Μια συγκέντρωση με ομιλητές τον Τσίπρα,τον Αλαβάνο,τον Μπανιά, τον Γλέζο,τον Ρούντι,τον Νταβανέλο,εκπροσώπους από τα πρωτοβάθμια σωματεία και γιατί όχι από την υπόλοιπη αριστερά κατά του συμφώνου ΣΣ της ΕΕ και των άθλιων μέτρων της κυβέρνησης Παπαντρέου δεν ήταν εγγύτερα σε σένα πολιτικά?Σε ρωτώ με το θάρρος που ξέρεις, αφού τελικά βρισκόμαστε μαζί στο δρόμο,μαζί στις αφισοκολλήσεις,στην οποιαδήποτε κινητοποίηση.Αυτό μας ενώνει και μου δίνει το θάρρος να σου ασκώ κριτική και να ακούω την κριτική σου.
Συντροφικά
Δήμητρα Φωτίδου
Στον ΣΥΡΙΖΑ χωράνε όλοι όσοι θέλουνε. Αυτό ισχύει για τον Αλαβάνο και οποιονδήποτε άλλον.
Αν τα θέματα τεθούν σε πολιτική βάση τότε οι στοιχίσεις και οι συμπτώσεις θα είναι ίσως πολύ διαφορετικές από τις σημερινές.
Παρά τα αντιθέτως λεγόμενα καλλιεργείται ένας απολίτικος μεσσιανισμός για τον Αλαβάνο αφού επί της ουσίας πολλά από αυτά που λέει έχουν ειπωθεί και σε άλλα θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε.
Μακάρι να ήταν έτσι τα πράγματα και με μια απλή αλλαγή να επαναφέραμε στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ τον Αλαβάνο που είναι πιο καταφερτζής, λέει πιο καλές ατάκες και με έναν μαγικό τρόπο μεταμορφώνει τον ΣΥΡΙΖΑ σε επικίνδυνο για το σύστημα από άκακο αρνάκι που είναι σήμερα.
Τα πράγματα για την αριστερά είναι πιο σύνθετα και δύσκολα και απαιτούν σοβαρή προσπάθεια και όχι τα παιχνιδάκια στα οποία επιδιδόμαστε εδώ και πολύ καιρό αλλά και σε αυτή τη συζήτηση.
Η σημερινή ηγεσία ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ έδειξε ότι είναι ανίκανη να θέσει τα ζητήματα στην πολιτική τους βάση…στιχίσεις όμως και φανατισμό είναι ικανότατη να σπέρνει..Συμφωνώ πως τα πράγματα είναι σοβαρά ..και τουλάχιστον όσοι από τους Πασαδόρους γνωρίζω δεν επιδίδονται σε παιχνιδάκια λεκτικά ή μη ούτε σε μεσσίες επαναπάυονται..στην Ανάσταση- αντίδραση της Βάσης προσδοκούν…
Μπάμπη, σε καμία περίπτωση το πρόβλημα δεν είναι η «επαναστατικότητα» του Αλαβάνου σε αντιπαράθεση με το «ρεφορμισμό» του ΣΥΝ. Επί πλέον κανείς δεν χαρακτηρίζει γρανάζια των μηχανισμών όσους συντρόφους διαφωνούν με τους χειρισμούς ή την πολιτική Αλαβάνου. Σε αυτά συμφωνούμε απόλυτα και μπαίνει τελεία. Σε παρακαλώ μη μου χρεώνεις τέτοιες αντιλήψεις. Επί της ουσίας του δεύτερου σχολίου σου δύο παρατηρήσεις:
1) Ασφαλώς το ζήτημα του συμφώνου σταθερότητας στη διακήρυξη των 40 δεν είναι εκτός προγραμματικής διακήρυξης του Σύριζα (επισημαίνεται και στο κείμενο της διακήρυξης). Όμως το θέμα είναι τί κάνεις κύριο στη δεδομένη πολιτική συγκυρία και σε ποιες κοινωνικές και κοινωνικές δυνάμεις στοχεύεις. Σε ποια κεντρική πολιτική στόχευση υποτάσεις τις επί μέρους πολιτικές και με ποια μέσα την προωθείς. Με αυτά τα κριτήρια έγραψα ότι οι πρωτοβουλίες Αλαβάνου προηγούνται χρονικά της ευαισθητοποίησης του «επίσημου» σύριζα.
2) Γράφεις
«Το κείμενο των 40 γιατί δεν μπορούσε να προταθεί στη γραμματεία αλλά και όλες τις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να μπει στη βάσανο της συζήτησης ίσως και της υιοθέτησης ;
Γιατί δράσεις όπως το ξεδίπλωμα του πανώ στο σύνταγμα δεν μπορούσε να είναι δράση του ΣΥΡΙΖΑ;»
Φαντάζεσαι να είχαν κατατεθεί τέτοιες προτάσεις με «αριθμό πρωτοκόλου» στη Γραμματεία του Σύριζα; Θα έπρεπε όχι απλώς να εγκριθούν από τα όργανα της κύριας συνιστώσας (που είναι θεμιτό) αλλά επειδή προφανώς πρόκειται για μείζονα ζητήματα θα παραπέμπονταν για λύση μετά το επικείμενο συνέδριο του Συνασπισμού (έστω και αν είναι εντός προγραμματικού πλαισίου του Σύριζα). Τους τελευταίους μήνες αντίστοιχο έργο έχει παιχτεί τουλάχιστον δις. Και αν κάποιος μιλήσει για κωλυσιεργία θα εισπράξει κατηγορίες ότι θέλει να διαλύσει το Συνασπισμό. ΠΡΟΣΟΧΗ! Δεν χρεώνω την κωλυσιεργεία ούτε στα μέλη ούτε στα στελέχη του Συνασπισμού. Το «σύστημα» Συνασπισμός (δηλαδή η ισορροπίες του τρόμου μεταξύ των ηγετικών μηχανισμών του) είναι που δημιουργεί το πρόβλημα. Ένα «σύστημα» που φαντάζει όλο και πιο απολίτικο όλο και πιο απωθητικό.
3) Εδώ μπαίνει και το θέμα των πολιτικών διαφωνιών (που κρύβονται και εμφανίζονται σαν διαμάχες προσώπων ή πάλη για τις καρέκλες). Κατά τη γνώμη μου το πολιτικό διακύβευμα είναι ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ. Προφανώς το ερώτημα δεν απαντιέται σε μια παράγραφο και δεν έχω και τελειωμένη απάντηση. Είμαι όμως πεισμένος ότι αυτό που χρειάζεται θα μοιάζει ελάχιστα με αυτό που υπάρχει τώρα και που μας έχει οδηγήσει από αποτυχία σε αποτυχία. Προφανώς δεν περιμένω κανένα Μεσσία να το επιβάλλει. Ούτε βέβαια και καμία προεδρική φρουρά.
Προσυπογράφω τις τελευταίες παραγράφους του σχολίου σου.
1ον Αν δεί κανείς ποιός θυματοποιείται και ποιός δυσφημείται απ’το γκεμπελίστικο αυτό δημοσίευμα και
2ον Αν γνωρίζει «τι σπυράκια βγάζουν» τα δύο αυτά τσιράκια ΔΟΛ και Μπόμπολα όταν ακούν Αλαβάνο, ούτε βάση θα έδινε στα παραμύθια τους, ούτε προβοκατόρικα ερωτηματικά θα έθετε για «δήθεν διαρροές»; Ο Α.Α. ότι έχει να πει το λέει ο ίδιος, χωρίς «λαγούς» και «παπαγάλους».
Άλλωστε το κλασικό ερώτημα «ποιός ωφελείται», ισχύει ακόμη φίλε Μ.Α. (και όχι μόνο στα αστυνομικά μυθιστορήματα).
… «Ο Α.Α ότι έχει να πει το λέει ο ίδιος, χωρίς λαγούς και παπαγάλους»… Έχω την εντύπωση ότι η ανωτέρω φράση υποκρύπτει μια προοσωπολατρική αντίληψη για την πολιτική. Το ίδιο θα μπορούσε να ισχυριστεί καθένας για τον προσωπικό του «ηγέτη», κάπως έτσι εξάλλου δημιουργούνται και οι «πατερούληδες», έχουμε όλοι μας πιστεύω εμπειρία επ’ αυτού. Προσωπικά φίλε «ftanei pia» δεν πιστεύω σε πρόσωπα, ούτε στοιχίζομαι πίσω απ’ αυτά. Στοιχίζομαι και υπηρετώ πολιτικές και όχι πολιτικούς. Στην Αριστερά δεν έχουμε έλλειψη ηγετών, έλλειψη στρατηγικής έχουμε και ίσως έλλειψη κοινού νου. Και αυτό δε λύνεται με στοιχήσεις πίσω από κανένα πρόσωπο, όσο συμπαθές και να μας είναι αυτό.
μία πραγματικά διευκρινιστική ερώτηση, πώς ο Τσακνιάς συμμετείχε στη συνεννόηση μεταξύ Συνασπισμού και ΑΚΟΑ κλπ. από την ενημέρωση δε γίνεται κατανοητό τι όντωσ συνέβη