Posted on Μαΐου 29, 2010 by ftanei_pia
Aπό την εκδήλωση του “Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής” στο ΣΠΟΡΤΙΓΚ
`
`
Aπό το κλείσιμο Αλ. Αλαβάνου στην εκδήλωση του “Μετώπου Αλληλεγγύης & Ανατροπής” στο ΣΠΟΡΤΙΓΚ
(…)
“Κι αν το ΔΝΤ και η ΕΚΤ είναι ασύλληπτα ισχυροί για να τους αντιταχθεί η νεολαία στη χώρα μας, θα σηκωθούν από τα μνήματα και θα τους συνεπάρουν οι γενιές της ΕΠΟΝ , ο Πέτρουλας, ο Διομήδης Κομνηνός, οι χαμένοι του Πολυτεχνείου, ο Κουμής, η Κανελλοπούλου, ο Αλέξης Γρηγορόπουλος.
Στο όνομα της νεολαίας, λοιπόν.
Αγώνας μέχρι τέλους.“
`
`
Αρχίζουμε με την ομιλία του ΑΛΕΚΟΥ ΑΛΑΒΑΝΟΥ:
Στο τέλος της , βιντεο με την ομιλία του Χρήστου Κατσούλα (ΚΟΕ)
`
Αγαπητοί Φίλοι και Φίλες,
Σε αυτές τις ώρες που μέσα στην καρδιά όλων μας εναλλάσσονται τα συναισθήματα: Φόβου. Παραίτησης. Θλίψης. Θυμού. Οργής.
Σε αυτές τις στιγμές που γράφεται η ιστορία για τη χώρα μας. Και στη χώρα μας η ιστορία όλης της Ευρώπης. Και στην Ευρώπη όλου του κόσμου.
Σας ευχαριστούμε σήμερα, επέτειο της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη, που δεχθήκατε το κάλεσμα του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής.
Το «Μέτωπο» είναι σήμερα το «password», η λέξη κλειδί για να βγούμε από την καταιγίδα.
Αν κάθε μέρα γινόμαστε πιο πολλοί, πολύχρωμοι από τις διαφορετικές προελεύσεις, όταν πλημμυρίσουμε πόλεις και πλατείες – τότε όλα, όλα θα αλλάξουν.
Και η καρδιά μας θα έχει πάλι θέση για το συναίσθημα της ελπίδας. Της αλληλοβοήθειας. Της προοπτικής.
Δέκα σημεία :
`
- Πρώτο : Πρόβλημα κυριαρχίας
`
Δεν χύθηκε τόσο αίμα για να βρεθούμε στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα.
Η Βουλή ψηφίζει το τριετές πρόγραμμα στα αγγλικά. Η Βουλή αυτοευνουχίζεται, παραιτείται από το δικαίωμα και την υποχρέωση να επικυρώνει τις διεθνείς συμφωνίες.
Δεν μπορούμε να δεχθούμε μισό αιώνα μετά τον γερμανόδουλο πρωθυπουργό της κατοχής Τσολάκογλου, ενάμιση αιώνα μετά τον βαυαρό πρωθυπουργό κόμη Ιωσήφ Λουδοβίκο Άρμανσμπεργκ, η Ελλάδα να έχει γερμανίδα πρωθυπουργό την Άγκελα Μέρκελ.
Δεν μπορούμε να δεχθούμε η πρωθυπουργός της Siemens, της Thyssengroup, της Mann, που έχουν λαδώσει κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο να δίνει μαθήματα στον ελληνικό λαό ενάντια στη διαφθορά και την οκνηρία.
Δεν μπορούμε να δεχθούμε οι συμπατριώτες μας στο εξωτερικό – σπουδαστές, μεταπτυχιακοί, επιστήμονες, καλλιτέχνες, μεταλλωρύχοι, σουβλατζήδες, στεγνοκαθαριστές – να γίνονται δέκτες ρατσισμού, ευτελισμού, περιφρόνησης και διακωμώδησης.
Αυτό που γίνεται σήμερα δεν έχει σχέση με την αυτονόητη μεταβίβαση εθνικών εξουσιών σε διεθνείς δημοκρατικούς θεσμούς.
Αυτά είναι ιμπεριαλιστικές εντολές, τελεσίγραφα και διατάγματα.
Δεν είναι το πρόβλημα μας οι γερμανοί εργαζόμενοι με τους καθηλωμένους μισθούς. Είναι το γερμανικό κατεστημένο που έχει μάθει καλά την τέχνη του «μαύρου πρόβατου» από την εποχή του ολοκαυτώματος των Εβραίων. Σήμερα φταίνε οι Έλληνες. Αύριο ίσως οι Τούρκοι.
Είναι ωραίο να αγαπάς την πατρίδα σου, χωρίς να μισείς τον άλλον. Είμαστε περήφανοι που είμαστε Έλληνες.
Ο ευρωπαϊκός ουμανισμός που τώρα καταρρέει τροφοδοτήθηκε και από μια γραμματεία γραμμένη στη γλώσσα μας.
Και προς του καρδινάλιους των Βρυξελλών, σκλάβους στην πραγματικότητα της μαφίας των διεθνών τοκογλυφικών κεφαλαίων, ο ελληνικός λαός ας απευθύνει τους τέσσερις αγαπημένους στίχους του Μαρξ από τον «μεγαλύτερο άγιο και μάρτυρα στο φιλοσοφικό εορτολόγιο», όπως έλεγε, τον Προμηθέα του Αισχύλου:
«Μήπως λοιπόν θαρρείτε, πως σας φοβάμαι
εσάς τους νέους θεούς και μπρος σας πως ζαρώνω;
Εγώ τη δυστυχία μου, να ξέρετε
δεν θ ‘ άλλαζα ποτέ με τη σκλαβιά σας»
`
- Δεύτερο : Πρόβλημα Δημοκρατίας
`
Η Δημοκρατία έχει πληγεί καίρια.
Από τον εκφυλισμό των θεσμών. Εκλέγεται μια κυβέρνηση για να εφαρμόσει τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που υποσχέθηκε. Χωρίς καμία δημοκρατική νομοθεσία.
Από το υβριστικό επιχείρημα ότι τα Μέτρα είναι η μόνη λύση.
Κοινοβουλευτισμός και πολυκομματισμός σημαίνει πολλαπλότητα επιλογών.
Αλλιώς, κ. Παπανδρέου, φωνάξτε πάλι τους συνταγματάρχες.
Η δική τους λύση είναι καταστροφική. Κατάψυξη της οικονομίας. Μεγαλύτερο χρέος. Χειρότερο έλλειμμα. Μικρότερο ΑΕΠ.
`
Λένε δεν υπάρχει μια πλήρης αριστερή εναλλακτική λύση.
Η δική τους λύση έχει μόνο τρεις λέξεις. «Υποταγή στο ΔΝΤ και Ε.Κ.Τ.»
Τόσες λέξεις έχει και η δική μας λύση. «Πόλεμος στο ΔΝΤ και την Ε.Κ.Τ.». Εμείς έχουμε κι άλλες τρεις : «Υποταγή στο συμφέρον του λαού».
Ας σταματήσουν να ζητούν αναλυτικές δήθεν προτάσεις. Η πτώση της δικτατορίας έγινε με τρία συνθήματα: «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία».
Υπάρχει όμως και κάτι χειρότερο για τη Δημοκρατία. Η συνειδητή, επίμονη, μεθοδευμένη επιχείρηση του οικονομικού, πολιτικού και επικοινωνιακού κατεστημένου να ακυρώσουν μια συλλογική και συγκροτημένη παρουσία της κοινωνίας.
Θέλουν μια χώρα σε κρίση χωρίς λαό.
Ας τους πούμε λοιπόν :
Ματαιοπονείτε.
Εσείς καλλιεργείτε τον φθόνο του ανέργου προς τον ιδιωτικό υπάλληλο ή εργάτη. Τον φθόνο του ιδιωτικού προς τον δημόσιο. Τον φθόνο του δημόσιου προς τον μικροεπιχειρηματία. Τον φθόνο των 800 € προς τα 1000€. Τον φθόνο των 1000 κυβικών προς τα 1200. Το λιντσάρισμα του ενός από τον άλλο.
Εμείς θέλουμε το Μέτωπο Αλληλεγγύης του ανέργου, του ιδιώτη, του δημοσίου, του καταστηματάρχη. Του χαμηλού και του μέτριου μισθού. Αυτού που μένει στο νοίκι κι αυτού που πληρώνει το στεγαστικό.
Εσείς λέτε ότι όλοι είμαστε ένοχοι και άπληστοι. Κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του μεγάλου κεφαλαίου. Ότι στην κοινωνία μας αξίζει η θεία δίκη. Ότι τα ελληνόπουλα έχουν γονείς Σόδομα και Γόμορρα.
Εμείς θα μιλήσουμε για τις εργαζόμενες στα Σούπερμαρκετ. Για την ανασφάλιστη εργασία. Για τα εργατικά ατυχήματα. Για αυτούς που έχουν φτύσει αίμα. Γι’ αυτούς που έχουν μοχθήσει μια ζωή.
Εσείς διαιρείτε, αποθαρρύνετε, ενοχοποιείτε την κοινωνία.
Εμείς θέλουμε να την ενώσουμε, να την ενθαρρύνουμε και να την απενεχοποιήσουμε.
`
- Τρίτο : Εναλλακτική λύση στο ευρώ και το χρέος
`
Μας φοβίζουν ότι θα πάρουμε «διαγωγή κοσμία» και θα μας αποβάλλουν από την ευρωζώνη.
Ασφαλώς η επιστροφή σε ένα εθνικό νόμισμα θα δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα. Ευκταία είναι η στήριξη του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος με πολιτικές ισόρροπης ανάπτυξη και αύξησης του κοινοτικού προϋπολογισμού.
Αν όμως η Ευρωζώνη οδηγεί τα πράγματα στα άκρα, επιβάλλει τα δίκαιο του ισχυρού, αφαιρεί τα εργαλεία για την ανάκαμψη της χώρας μας, θα το αντιμετωπίσουμε το δίλημμα.
Απέναντι στις Βρυξέλλες δεν είμαστε εμείς στη γωνία. Έχουμε την ισχυρή διαπραγματευτική θέση. Για μας η έξοδος από τα ευρώ θα έχει αρνητικές συνέπειες, αλλά και θετικές. Για την Ευρωζώνη θα είναι καταστροφή. Θα είναι η αρχή του τέλους της.
Και να είμαστε σαφείς:
Ο κάθε έλληνας αν είναι υποχρεωμένος να επιλέξει :
Από τη μια ανάμεσα στο παιδί του που δεν θέλει να ζήσει σε μια διαλυμένη οικονομία, άνεργο, με μεταπτυχιακά διπλώματα να αναζητά θέση στην υπηρεσία απορριμμάτων των δήμων, όπως γίνεται, χωρίς αυτοεκτίμηση, περιφερόμενο στη μοναξιά και την κατάθλιψη
Από την άλλη στο ευρώ.
Είμαστε βέβαιοι : θα επιλέξει το παιδί του.
Παρουσιάζουν τη χώρα μας και τον λαό μας αιώνιους όμηρους στο χρέος στους παγκόσμιους τοκογλύφους.
Άλλες χώρες όμως ακολουθούν άλλη πορεία.
Στην Ισλανδία πριν δύο μήνες έγινε δημοψήφισμα για το διεθνές χρέος. Με 93% ο ισλανδικός λαός ψήφισε «όχι». Αυτό είναι το πραγματικό ηφαίστειο της Ισλανδίας. Και η λάβα του θα φτάσει σύντομα και στην Αθήνα.
Αυτό το χρέος δεν είναι του λαού.
Αυτό είναι και το σύνθημα : «Δεν Πληρώνουμε».
Δεν πληρώνουμε για τα υποβρύχια που γέρνουν.
Δεν πληρώνουμε για τις φρεγάτες.
Δεν πληρώνουμε για τα άχρηστα και πανάκριβα έργα της SIEMENS.
Δεν πληρώνουμε για τις φαρμακευτικές εταιρείες.
Δεν πληρώνουμε για τις κομπίνες της Goldman Sachs.
Δεν είναι παλικαρισμοί αυτοί. Ο ίδιος ο Νόμος περί Χρεοκοπίας στις Η.Π.Α. προβλέπει σε περίπτωση αδυναμίας πληρωμών τοπικών κυβερνήσεων να καταργούνται οι υποχρεώσεις από κάθε δάνειο που ήταν προϊόν συναλλαγής, να μη θίγεται από την αποπληρωμή ο ιστός της κοινωνίας.
Αναδιαπραγμάτευση των χρεών μας. Αυτή είναι η εναλλακτική λύση απέναντι στον απαγχονισμό της οικονομίας που προωθεί η κυβέρνηση.
`
- Τέταρτο : Εναλλακτική λύση στα Δημόσια Οικονομικά
`
Παντού υπάρχει εναλλακτική λύση. Και στα δημόσια οικονομικά.
Κατεδαφίζουν το Κοινωνικό Κράτος για λόγους μείωσης των δαπανών. Και δεν μειώνουν ούτε κατά ένα ευρώ τις αγορές όπλων.
Δεν θέλουμε την Ελλάδα τέταρτη στον κόσμο σε απόλυτους αριθμούς στην αγορά όπλων μετά την Κίνα και την Ινδία των δισεκατομμυρίων και τα πάμπλουτα Αραβικά Εμιράτα.
Την θέλουμε τέταρτη στο ποσοστό του ΑΕΠ για την Παιδεία. Τέταρτη στην ποιότητα των νοσοκομείων. Τέταρτη στο πράσινο μέσα στις πόλεις. Τέταρτη στην καταπολέμηση του ρατσισμού.
Έχουν ένα στα λόγια μόνο «δημόσιο» τομέα που κατασπαταλά, λεηλατείται από τον ιδιωτικό χώρο, τον υπηρετεί, εξαγοράζεται από αυτόν. Όταν η χώρα μας χρειάζεται επειγόντως πραγματικά δημόσια εργαλεία, εθνικοποιημένες τράπεζες και κοινωφελείς επιχειρήσεις, διαφανείς, δημοκρατικές, αποτελεσματικές για να επιτύχει εκεί που απέτυχε η μεγάλη ιδιωτική επιχείρηση.
`
Ακόμα και τα πλατειά στρώματα της κοινωνίας μπορούν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση των δυσκολιών. Με ένα τρόπο που δεν τα εκμηδενίζει, αλλά τα απελευθερώνει.
Το πρότυπο του lifestyle, της επώνυμης μάρκας σε βάρος της ελληνικής παραγωγής, της επίδειξης, της σπατάλης, της επίθεσης στο περιβάλλον έχει φθάσει στα όρια του.
Η έξοδος από την κρίση απαιτεί ένα ισχυρό πλήγμα στον καπιταλισμό. Απαιτεί όμως και να νικήσουμε εκεί που ίσως έχουμε χάσει κατά κράτος. Στον καπιταλισμό μέσα μας. Στις καπιταλιστικές αξίες του ατομισμού, του καριερισμού, του καταναλωτισμού, του ανταγωνισμού που έχουμε εσωτερικεύσει.
Γι’ αυτό η άλλη λύση της αριστεράς δεν κινείται μόνο σε πολιτικό – τεχνικό επίπεδο. Απαιτεί μια συνολική πολιτιστική επανάσταση στις αξίες, στα ιδανικά, στις συμπεριφορές. Ρήξη.
Αριστερά σημαίνει ένας άλλος τρόπος ζωής.
- Πέμπτο : Το εναλλακτικό πολιτικό υποκείμενο
`
Μια εναλλακτική λύση απαιτεί ένα εναλλακτικό πολιτικό υποκείμενο.
Η πρώτη προϋπόθεση είναι να σαρωθεί το πολιτικό σύστημα. Και μαζί και η συστημική αντίληψη ως απόμερου περίπτερου της αριστεράς που ούτε τσιγάρα δεν πουλάει. Το σύνθημά μας «Αλλάζουμε το τοπίο» των εκλογών αποκτά μια ζωτική επικαιρότητα και δυνατότητα.
Να φύγει αυτή η κυβέρνηση και τα μέτρα ΔΝΤ και Ε.Ε. Όσο γρηγορότερα, τόσο μικρότερο το κόστος της άλλης λύσης.
Ανένδοτος Αγώνας.
Οι χήρες που θα χάσουν τη σύνταξή τους, οι «ανύπανδρες κορασίδες», οι υπερήλικοι εργάτες , οι μαζικά απολυμένοι θα είναι γύρο από το Μαξίμου την ώρα που θα φεύγετε κ. Παπανδρέου, με ελικόπτερο.
Δεν μπορώ να μη το πω :
Μια από τις χειρότερες πολιτικές εμπειρίες μου ήταν όταν ως ευρωβουλευτής έβλεπα, από τις χώρες που έχει καταρρεύσει το σοσιαλιστικό εγχείρημα, να έρχονται οι γιάπις υπουργοί από τη χώρα του Λένιν. Να τα ξεπουλούν όλα και την ίδια στιγμή να κάνουν επίδειξη στο Proficiency και να ποζάρουν ευτυχισμένοι δίπλα στον Κολ, τότε, τον Μιτεράν, τον Ντελόρ.
`
Τα ίδια αισθήματα έχω βλέποντας τον Παπανδρέου δίπλα στον Ομπάμα, τον Παπακωνσταντίνου στον Στρος Καν, τον Λοβέρδο στον Μπαρόζο.
Το σύστημα ψάχνει την τράπουλα του για λύση. Τα χαρτιά όμως είναι σημαδεμένα. Ακόμα και γελωτοποιοί ιταλικού τύπου που θα ήθελαν.
Και ποιος να έρθει;
Ο λαός. Αυτός που ήρθε με το ΕΑΜ το 1942. Η νεολαία. Αυτή που ήρθε το 1973 και άνοιξε την πόρτα εξόδου στη χούντα.
Μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία.
Που αναδείχνεται μέσα στους μεγάλους αγώνες των τελευταίων εβδομάδων.
Που δεν είναι απλά μια κραυγή διαμαρτυρίας.
Που υποδέχεται την αυτοοργάνωση.
Που νομοθετεί στον δρόμο.
Που εξελίσσεται σε ένα μεγάλο ειρηνικό Αντάρτικο Πόλεων.
`
Να χαιρετίσω τις κινήσεις πολιτών που επιβάλλουν τη μη πληρωμή διοδίων, σήμερα στην Εθνική, αύριο στην Αττική Οδό.
Που θα στηρίξει μια μετωπική πολιτική λύση επιβίωσης της χώρας.
Ας τους απαντήσουμε.
Γεωγραφικά και ιστορικά η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη.
Θέλουν να μας κάνουν Λατινική Αμερική; Μεξικό της κατάρρευσης, με πολίτες να ψάχνουν στα σκουπίδια; Αργεντινή, με τα νέα ζευγάρια να κάνουν παιδιά μόνο στα πλούσια προάστια;
Ε, αν είναι να γίνουμε Λατινική Αμερική, τότε θα επιλέξουμε να γίνουμε Βολιβία του Μοράλες, Νικαράγουα του Ορτέγκα, Ισημερινός, Βενεζουέλα, Κούβα του Κάστρο.
`
- Έκτο : Η Αριστερά στην κρίση
`
Καταλύτης της νέας πλειοψηφίας μπορεί να είναι η αριστερά.
Είναι πολλοί απογοητευμένοι από σχήματα και πρόσωπα της σημερινής αριστεράς.
Μας περιπαίζουν. Μας ειρωνεύεται ο Λαζόπουλος.
Μέσα στη γενικότερη ανασφάλειά τους αισθάνονται ασφάλεια γιατί δεν έχουν μπροστά τους την αριστερά του άρθρου 16 που συνεγείρει τη νεολαία. Μια αριστερά που σπέρνει στον φόβο στο σύστημα. Φόβο που προκαλείται όχι τη βία αλλά από την ακαταμάχητη δύναμη της μαζικής λαϊκής δράσης.
Βιάζονται.
`
Αριστερά δεν είναι μόνο συλλογικότητες και πρόσωπα με τα παράσημά τους. Από την Εθνική Αντίσταση μέχρι τον Δεκέμβρη.
Αριστερά είναι ένας ανεκτίμητος, διαχρονικός και διατοπικός πλούτος αξιών, δράσεων και ιδεών. Από τον Σπάρτακο μέχρι τον Τσε Γκεβάρα. Από τον Ένγκελς μέχρι τον Μπαντιού. Από τον Πικάσο μέχρι τον Ρίτσο. Από την γαλλική επανάσταση μέχρι τα ματωμένα κόκκινα πουκάμισα της Ταϊλάνδης.
Αριστερά είναι το αυγό του αετού που κυοφορείται σε κάθε κοινωνία.
Όταν αυτό το πολύτιμο απόθεμα ενεργοποιηθεί από τον στρατηγικό σχεδιασμό γίνεται μια εκρηκτική μετασχηματιστική δύναμη.
Ο αετός όμως δεν κρίνεται με το πώς θα τακτοποιήσει τη μικρή του φωλιά. Αλλά με το πόσο ψηλά και πόσο μακριά, πόσο αγέρωχα μπορεί να υπερίπταται στους ουρανούς.
Η αριστερά σήμερα δεν κρίνεται με τις μικρές της ισορροπίες, επετηρίδες και τίτλους. Αλλά με την ικανότητά της ακόμα και να ανατρέψει τον εαυτό της για να ανταποκριθεί στο κάλεσμα της ιστορίας.
`
- Έβδομο : Το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής
`
Αυτή την μεγάλη λαϊκή ενότητα, που θα αγγίξει την πορεία της χώρας θέλει να υπηρετήσει το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής.
- Μας λένε « Τι είναι το Μέτωπο, μια άγνωστη λέξη».
Αν θέλουμε όμως ειλικρινά να αφήσουμε πίσω ένα πολιτικό σύστημα που οδήγησε τη χώρα μας μέσα στο πηγάδι, πρέπει να βρούμε νέες λέξεις, έννοιες και απελευθερωτικές δυνατότητες.
- Μας λένε: «Έρχεστε να διασπάσετε την αριστερά».
Μόνο μέσα σε μια γη ενότητας και κοινής δράσης μπορεί να μαζέψουν χυμούς οι ρίζες του Μετώπου. Όχι μόνο να ενώσουμε την Αριστερά. Να ενώσουμε την Αριστερά με ρυάκια από κάθε πολιτικό χώρο, με τη νεολαία, σε ένα ασταμάτητο χείμαρρο.
- Μας λένε « Μεγαλοπιάνεστε, μιλάτε για νέο ΕΑΜ».
Κάθε ιστορική λαϊκή πρωτοβουλία επηρεάζει τα πράγματα της εποχής της και δημιουργεί ένα παράδειγμα για τις γενιές που έρχονται.
Εμείς οι μικροί και ασήμαντοι εμπνεόμαστε από τους μεγάλους που συγκρότησαν το ΕΑΜ, που πριν ήταν κι αυτοί μικροί : καραβοτσακισμένοι κομμουνιστές από την Ακροναυπλία, δηλωσίες, καταδιωγμένες ή καχεκτικές οργανώσεις της αριστεράς.
Το ΕΑΜ δεν είναι για τον τεχνητό φωτισμό της βιτρίνας του Μουσείου της Αριστεράς.
Μια μικρή Αριστερά που γνωρίζει από πού να εμπνευστεί και πώς να ονειρεύεται, που εκφράζει τα μεγάλα οράματα άλλων τόπων κι άλλων χρόνων μπορεί να γίνει μεγάλη.
Αυτό δεν είναι φυγή από την πραγματικότητα αλλά όρκος ζωής για την αλλαγή της.
Απευθυνόμαστε στα μέλη και τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν φέρουν ευθύνη για το σήμερα.
Ας του δώσουμε πάλι πνοή με την δημοκρατική συγκρότηση, με το μετωπικό σχέδιο, με τις ιδέες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σε καλή κατάσταση. Η ψυχή του όμως είναι ζωντανή. Είναι η δική σας ψυχή.
Είναι αυτή η ψυχή, γυναικών και ανδρών, που μπορεί πάλι να μας βγάλει από τη απομόνωση, να μας ξεσηκώσει από τη δουλειά και την κουζίνα, να μας βγάλει στο δρόμο με το κεφάλι ψηλά, να μας κάνει καπετάνιους σε αυτό τον Κάβο Ντόρο της πατρίδας μας, τα οράματά μας να γίνουν πάλι σημείο αναφοράς της κοινωνίας.
Απευθυνόμαστε στις δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Μέχρι και ως εκείνο τον αντιεξουσιαστικό χώρο που κατήγγειλε αδυσώπητα την δολοφονική βία στη Marfin. Στα κινήματα. Συντροφικά ας πάρουμε την πρωτοβουλία να οικοδομήσουμε Μετωπικές Επιτροπές.
Θα βρούμε στους πολίτες εύφορη γη. Κάθε κομματικής προέλευσης.
Ο κατακερματισμός με βάση τις διαχωριστικές γραμμές ενός πολιτικού συστήματος στο κύκνειο άσμα του είναι το τελευταίο του όπλο.
Η αλληλεγγύη και η κοινή δράση είναι το δικό μας.
Ας ρίξουμε τα σκουριασμένα συρματοπλέγματα.
`
- Όγδοο : Κοινή δράση με τον κοινωνικό χώρο του ΠΑΣΟΚ
`
Η Αριστερά δεν μπορεί μόνη της.
Η αριστερά έχει την πικρή εμπειρία του 1989. Δεν είναι η λεηλασία στο σοσιαλιστικό χώρο που έχει σημασία. Είναι η αφύπνιση και η συστράτευση μαζί του.
Για όλους ο αγώνας της ατομικής και συλλογικής επιβίωσης αρκεί για να δώσουν το «παρόν».
Για τους έντιμους φίλους του ΠΑΣΟΚ υπάρχει κι ένας πρόσθετος λόγος. Να σώσουν την προσωπική και συλλογική τους τιμή.
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες, το ιδρυτικό τρίπτυχο σύνθημα σας για «Εθνική Ανεξαρτησία- Λαϊκή Κυριαρχία – Εθνική Απελευθέρωση» ποδοπατείται και εξευτελίζεται. Όχι από τους αντιπάλους του κόμματος σας. Εκ των ένδον.
Χαιρετίζουμε από καρδιάς τη στάση των τριών κυβερνητικών βουλευτών. Αυτή η στάση ευθύνης οδηγεί στη διαγραφή από την Κοινοβουλευτική τους Ομάδα. Στην εγγραφή όμως στο ολιγοσέλιδο βιβλίο με τις πράξεις γενναιότητας του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Εδώ, από το Σπόρτινγκ, όσοι πιστεύουμε στο Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής, σας απλώνουμε το χέρι για κοινούς αγώνες.
`
- Ένατο : Οι περιφερειακές εκλογές στην Αττική
`
Η κυβέρνηση τρέμει στην ιδέα να ζητήσει έγκριση από τον λαό για το πρόγραμμα ΔΝΤ – ΕΕ που πραξικοπηματικά εφαρμόζει. Είτε με εκλογές είτε με δημοψήφισμα.
Δεν θα ξεφύγει όμως.
Το φθινόπωρο, σε λίγους μήνες, είναι οι αυτοδιοικητικές εκλογές.
Ο ίδιος ο νόμος Καλλικράτη είναι το Μνημόνιο του ΔΝΤ και της Ε.Ε. πετάει στο δρόμο δεκάδες χιλιάδες νέους, εργαζόμενους. Δίπλα τους ο δήμαρχος Ελληνικού Χρήστος Κορτζίδης στην 29η ημέρα απεργίας πείνας.
Είναι η ευκαιρία για ένα πανελλαδικό δημοψήφισμα ενάντια στα Μέτρα. Για το Κοινωνικό Κράτος.
Σε όλη την Ελλάδα. Μα πάνω από όλα εδώ, στη μητροπολιτική περιφέρεια της Αττικής, όπου ζει ο μισός σχεδόν πληθυσμός της Ελλάδας.
Πάντα σε όλες τις κρίσεις, κάποια χώρα γίνεται το σύμβολο, ο χώρος συγκρούσεων με διεθνή σημασία. Το Βιετνάμ της εισβολής. Η Γαλλία του Μάη. Η Αγγλία της Θάτσερ. Η Πολωνία της «Αλληλεγγύης».
`
Όταν το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης πέφτει γιατί είχε απεργία η ΑΔΕΔΥ καταλαβαίνουμε ότι σήμερα αυτό τον ρόλο έχει η Ελλάδα.
Εδώ είναι, στον «αδύναμο κρίκο» που θα κριθούν πολλά.
Όπως σε ένα μεγάλο πόλεμο η μάχη σε μια ορισμένη πόλη μπορεί να επηρεάσει την έκβαση όλου του πολέμου – ας θυμηθούμε το Στάλιγκραντ – έτσι η έκβαση του ελληνικού πειράματος θα έχει ευρωπαϊκή κι ίσως παγκόσμια επίπτωση.
Η ήττα μας θα είναι ήττα όλων των ευρωπαίων εργαζομένων – Η νίκη μας, νίκη τους.
Ας προκαλέσουμε αυτή την αναμέτρηση. Ας πετάξουμε το γάντι. Παντού. Ειδικά στον κρίσιμο κρίκο, την Αττική.
Και θα είναι εκείνη τη βραδιά εδώ στην Αθήνα και το CΝN, και το BBC, και το ΖDF, και το NBC και όλοι.
Και το μήνυμα θα φτάσει παντού. Στους απεργούς του Παρισιού και της Λισαβόνας. Στους ανέργους του Δουβλίνου και της Μαδρίτης. Στη νεολαία της Ρώμης και του Βερολίνου.
Και το μήνυμα θα είναι : Το πείραμα απέτυχε. Τα μέτρα δεν θα περάσουν. Υπάρχει άλλος δρόμος.
Και το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης θα πέσει πάλι στο βυθό.
Και η αισιοδοξία, η μαχητικότητα, η ελπίδα θα ανέβει στα ύψη.
`
- Δέκατο : Στο όνομα της νεολαίας
`
Μια τουλάχιστον δεκαετία ύφεσης, δημοσιονομικής σκληρότητας, μαζικής ανεργίας προβλέπονται ως καρπός των μέτρων ΔΝΤ και Ε.Ε.
Δεν το δεχόμαστε.
Δεν αντέχει η ψυχή μας να παγιδεύσουμε και να καταστρέψουμε τα πιο όμορφα τους χρόνια.
Δεν αντέχουμε να δούμε τα παιδιά μας αντί να ανθίζουν να μαραίνονται από τα 10 στα 20 σε υποβαθμισμένα σχολεία με υποβαθμισμένους οικονομικά και ηθικά δασκάλους. Από τα 20 ως τα 30 στη μαύρη ζώνη της ανεργίας να θέτουν το υπαρξιακό ερώτημα «γιατί σπούδασα». Από τα 30 ως τα 40 να μένουν ακόμα στα παιδικά τους δωμάτια.
Δεν δεχόμαστε να πολλαπλασιάζονται οι νέοι – ερείπια χωρίς υπαρξιακό σκοπό, έξω από τον ΟΚΑΝΑ, οι συμμορίες παραβατικότητας, εγκληματικότητας και ρατσισμού
Ζούμε στην εποχή των βλαστοκυττάρων και της νανοτεχνολογίας. Πριν μια βδομάδα σε εργαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών δημιουργήθηκε ζωή, τεχνητό βακτηριδιακό DNA.
`
Ποτέ, στην ιστορία της ανθρωπότητας, οι γενιές των παιδιών και των εφήβων δεν είχαν στη διάθεσή της ένα τέτοιο απόθεμα επιστημονικών δυνάμεων για να μειώσουν τις πίκρες της ζωής και να απολαύσουν τις χαρές της.
Κατηγορούν συχνά το «Μέτωπο» για εμπρηστικές δηλώσεις.
Ε, λοιπόν – αν το να ερχόμαστε σε ανοικτή, κάθετη και σφοδρή σύγκρουση με την κυβέρνηση που την γενιά των 700 ευρώ την εξευτελίζει σε γενιά των 500 ευρώ, που τα 30 χρόνια για την σύνταξη τα κάνει 40 χρόνια για ελεημοσύνη, είναι εμπρηστική πολιτική, τότε ναι, είμαστε εμπρηστές.
Αν για τα παιδιά μας που προσευχόμαστε κάθε βράδυ να ζήσουν περισσότερα χρόνια, έρχεται μια διαστροφική κυβέρνηση να μετρήσει το «προσδόκιμο» ζωής για να τους καθηλώνει στην εργασία μέχρι τα βαθιά γεράματα, τότε, ναι, κ. Λοβέρδο εμείς θα γίνουμε εμπρηστές του ασφαλιστικού σας.
«Η πλατεία ήταν γεμάτη, με το νόημα που έχει κάτι απ’ τις φωτιές,
Στις γωνίες και στους δρόμους από συντρόφους οικοδόμους, φοιτητές»
`
Τώρα, μόνο τώρα, μπορούμε να κατανοήσουμε την προφητική κραυγή του Δεκέμβρη, τη συνολική απόρριψη ενός συστήματος αλλά και των ατομικιστικών αξιών του όπως περνούσαν στην οικογένεια, στο σχολείο, στο γήπεδο από τις πιο ευαίσθητες και τρυφερές ηλικίες της νεολαίας.
Είμαστε εμείς που σταθήκαμε χωρίς ταλαντεύσεις δίπλα στους μαθητές του Δεκέμβρη.
Είμαστε σίγουροι ότι γρήγορα οι νέοι και οι νέες θα βρεθούν στις πρώτες γραμμές του εργατικού Δεκέμβρη που έχει φανεί ήδη στον ορίζοντα.
Θα πλημμυρίσουν οι πλατείες και οι δρόμοι από πολύχρωμα πλήθη που πιστεύουν και αγωνίζονται για μια Ελλάδα που μπορεί να σταθεί απέναντι στη νεολαία της, την μόρφωση και την εργασία του, όχι με κυνισμό αλλά με αγάπη.
`
Κι αν το ΔΝΤ και η ΕΚΤ είναι ασύλληπτα ισχυροί για να τους αντιταχθεί η νεολαία στη χώρα μας, θα σηκωθούν από τα μνήματα και θα τους συνεπάρουν οι γενιές της ΕΠΟΝ , ο Πέτρουλας, ο Διομήδης Κομνηνός, οι χαμένοι του Πολυτεχνείου, ο Κουμής, η Κανελλοπούλου, ο Αλέξης Γρηγορόπουλος.
Στο όνομα της νεολαίας, λοιπόν.
Αγώνας μέχρι τέλους.
`
Ευχαριστώ.
___________________________________________________
`
`
`
`
( Θα ακολουθήσουν και των άλλων ομιλητών στη πορεία της ημέρας )
Αναδημοσίευση ΒΙΝΤΕΟ από ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΣΧΗΜΑ Με τις θερμές ευχαριστίες μας.
…οι γενιές της ΕΠΟΝ , ο Πέτρουλας, ο Διομήδης Κομνηνός, οι χαμένοι του Πολυτεχνείου, ο Κουμής, η Κανελλοπούλου, ο Αλέξης Γρηγορόπουλος…
ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Γρηγορόπουλος
Μα τόσο δύσκολο είναι;;;;
Ο Αλέκος είναι ΑΛΕΚΟΣ δεν είναι Αλέξης
Ο Αλέξης είναι ΑΛΕΞΗΣ δεν είναι Αλέκος
και ο
Αλέξανδρος είναι ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ και όχι Αλέξης
http://efhbos.wordpress.com/tag/%ce%b1%ce%bb%ce%ad%ce%be%ce%b1%ce%bd%ce%b4%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%b3%cf%81%ce%b7%ce%b3%ce%bf%cf%81%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%82/
Αυτό σε μάρανε εσένα,ε;
Αυτό με μάρανε!
Θα είχες και εσύ το ίδιο πρόβλημα αν από σήμερα ξεκίναγα να σε φωνάζω, έτσι επειδή μου γουστάρει, Πάκη.
Να αποκαλούμε πχ τον έναν Αλέξη Αλαβάνο, τον άλλο Αλέκο Τσίπρα, τον τρίτο Αλέξανδρο Κούγια, Αλέξη Λυκουρέζο και πάει λέγοντας. Μια χαρά συνενόηση θα κάναμε.
Για σένα που δεν γνώριζες τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο δεν σου μοιάζει σοβαρό.
Για μένα είναι, Πάκη (και για υποκοριστικό Παπάκης).
Τέτοια μικρότητα!
Στις 27 Μάη, ο ΣΥΝασπισμός ανασκουμπώθηκε και απέδειξε τις οργανωτικές του δεινότητες πραγματοποιώντας την ημέρα και ώρα! αυτή, τόσες πολιτικές συγκεντρώσεις, που δεν είχαν γίνει τον τελευταίο χρόνο. Ανάμεσα στις πλείστες Τ.Ε. που συνεδρίασαν για να εκλέξουν συνέδρους ενδεικτικά αναφέρουμε Βύρωνα-εκλογές, Κέντρο Πειραιά-εκλογές, Εξάρχεια κ.α. Συμπτωματικά, στις 27 Μάη ο όμιλος προβληματισμού «Αριστερά Σήμερα» (ΑΡ.ΣΗ.) οργάνωσε την ίδια ώρα, εκδήλωση μνήμης για τον Μ. Παπαγιαννάκη. Ακόμη την ίδια μέρα και ώρα είχε προγραμματισθεί να γίνει συγκέντρωση επιστημόνων και ανθρώπων των τεχνών του ΣΥΝ, που αναβλήθηκε για τις 2 Ιούνη, μετά από άγριο κράξιμο…
..Θα δούμε τον ίδιο οργανωτικό τους ζήλο και στα φλέγοντα ζητήματα της επικαιρότητας;
«Είμαστε περήφανοι που είμαστε Έλληνες»;
Και γω που δεν είμαι Έλληνας;
@ΣΠ που σημειώνει:».. Και η αλήθεια είναι ότι οι δύο «κακοί», έχουν ξεκάθαρο πολιτικό σχέδιο και ξεκάθαρο ιδεολογικό στίγμα (διαφορετικά μεταξύ τους εντελώς), ενώ η ομάδα Τσίπρα έχει ένα συνοθύλευμα ιδεών και ανθρώπων, κάτι που φαίνεται κι από το κείμενο που κατεβάζει στο συνέδριο..»
Πολύ σημαντικό αυτό που έγραψες!
1. Πες μας λοιπόν πιο είναι το «ξεκαθαρο» σχέδιο της ΑΠ και ποιό του «Μετώπου»;
2. Πως υπηρέτησαν τις ΣΥλογικές αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και έναν χρόνο οι μεν και οι δε;
3. Το «ΣΥΝοθυλευμα» που αναφέρεις … πως το εννοείς και ποσο μακρυά είναι απο τις ΣΥλογικές αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ όπως διαμορφώθηκαν μεχρι σήμερα; ..
4. Αν υπάρχει έλλειψη ηγετικής ικανότητας του Τσίπρα… τι προτείνεις; (και τι πρότεινες αφού φαίνεται να είσαι μέσα στα πράγματα;) Μήπως τελικά μέσα σε «κακούς» και σε «συνοθυλεύματα» ο νεαρότερος – και πιο άπειρος φυσικά – αρχηγός κοματος δείχνει να έχει κάποιες ηγετικές ικανότητες; (που ξερει για παράδειγμα αν μετανιώνει, γιατί, πότε, αν θα μείνει, αν θα φύγει, αν θα σεβαστεί τους θεσμούς και τις διαδικασίες που ΣΥναποφασίζονται ..)
Δεν ξέρω αλλά απο τις λίγες παρεμβάσεις που βλέπω στην Βουλή και σε μια ραδιοφωνική συνεντευξη προ μηνός προσωπικά τον βρίσκω πιο ΣΥΝΕΠΗ, ΜΑΧΗΤΙΚΟ, ΕΥΣΤΟΧΟ, ΕΥΡΗΜΑΤΙΚΟ..
Διαφώνησα βέβαια μαζί του στην προσφατη δηλωση «συμπαθειας» προς τον μη εκλεγέντα Κουβέλη ! (και να φανταστείς ότι δύο χρόνια πριν αν με ρωτούσες θα έλεγα ότι προτιμούσα τον Κουβέλη για προεδρο αντί του Τσιπρα !… αξιοπρόσεκτο ίσως αναποδογύριμα για κάποιους σαν εσάς που είστε «μέσα στα πράγματα» …)
Βρε ΣΠ μηπως τελικά είσαι «μέσα στα πράγματα».. του ΠΑΣΟΚ .. της «άλλης αριστεράς» … ή ακόμη χειρότερα του Καρατζαφέρη … και του Παναθηναίκού_Γηπέδου.. ;… (μη ξεχνάμε τους «ορκισμένους» εχθρούς του ΣΥΡΙΖΑ ..)
Δεν μου φαίνονται και πολύ ΣΥνεπή και ΣΥνετά αυτά που γράφεις.. μπορεί και να κάνω λάθος.. ΣΥγχώρεσέ με αν σε προσβαλα με τις υποθέσεις μου.. Τετοιοι καιροί… θέλουν προσοχή ..
Eίδα πως ο νέος Ανδρέας Παπανδρέου μαζεύτηκε μετά το κράξιμο και δεν θα παρουσιάσει το βιβλίο για τους Λυκουρέζους μαζί με τον Πρετεντέρη.
«Τετάρτη, 26 Μαΐου 2010
Για την παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Μαλούχου «Δικηγορικό Γραφείο Λυκουρέζου – Το χρονικό μιας Οικογένειας Νομικών»
Από το γραφείου του Αλέκου Αλαβάνου έγινε η παρακάτω ενημέρωση :
Ο Αλέκος Αλαβάνος επρόκειτο να είναι ένας από τους παρουσιαστές του βιβλίου του Γεωργίου Μαλούχου «Δικηγορικό Γραφείο Λυκουρέζου – Το χρονικό μιας Οικογένειας Νομικών» στη βάση παλιάς οικογενειακής σχέσης με τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο. Παίρνοντας υπόψη την ευαισθησία πολλών φίλων της αριστεράς που για αυτούς προέχει ο πολιτικός συμβολισμός, τελικά δεν θα παραστεί και εκφράζει την λύπη του προς όλες τις κατευθύνσεις».
Ίσως να φοβήθηκε μη και σηκωθούν από τους τάφους τους οι νεκροί που καπηλεύτηκε στην ομιλία του.
Δυο πραγματάκια ακόμη για τον πολιτικό που θα ηγηθεί του Μετώπου Ανατροπής του Καπιταλισμού:
1. Θυμίζω τη στάση του ως Ευρωβουλευτή να υπερασπιστεί το Άβατο του Αγ.Όρους («ας αφήσουμε το Άγιον Όρος στην ηρεμία του») με αφορμή την άρνηση των γυναικών υπουργών Εξωτερικών της Σουηδίας και Φιλανδίας να δεχθούν την προσάρτηση δήλωσης για το ειδικό καθεστώς του Αγίου Όρους στη συνθήκη του Άμστερνταμ και την επιστολή 35 ευρωβουλευτών από όλες τις χώρες να υιοθετηθεί η δήλωση αυτή.
Μια προφανώς παράλογη άποψη για ένα κόμμα με σημαία του τον φεμινισμό, τον χωρισμό Κράτους-Εκκλησίας και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η στάση του αυτή που επικρίθηκε μόνο από τις γυναίκες του ΣΥΝ, επιβαρύνθηκε από την γελοιότητα των επιχειρημάτων που επινοήθηκαν: Ας χειροτονήσει η Καθολική Εκκλησία πρώτα γυναίκες ιερείς κλπ. Η κουτοπονηριά του επιχειρήματος έγκειτο σε δυο σημεία. Πρώτον οι καθολικοί ευρωβουλευτές ήταν υπέρ του Άβατου, και δεύτερον, είναι σαφώς δικαίωμα και εσωτερικό πρόβλημα κάθε Εκκλησίας το αν θα χειροτονεί γυναίκες ή και πιγκουϊνους, ενώ η απαγόρευση εισόδου Ελλήνων φορολογούμενων πολιτών σε ελληνικό έδαφος είναι σαφώς άλλης τάξης ζήτημα.
2. Η παρουσία του (όπως και της κας Παπαρήγα) στην κηδεία Χριστόδουλου. Είναι σχεδόν αδύνατον να βρεθεί στη σύγχρονη ιστορία μας πρόσωπο τόσο ηθικά διαβλητό και από κάθε πλευρά διάτρητο όσο ο αρχιφαρισαίος χουντικός, δημαγωγός και εθνικιστής αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. Όμως η Αριστερά τον τίμησε στα στερνά του με τρόπο βαθιά ανήθικο ή έστω παράλογο, ιδιαίτερα για τον ΣΥΝ που η «Αυγή» τον είχε κατηγορήσει λίγους μήνες πριν-χωρίς να διαψευστεί-για αισχρότατες κακουργηματικές πράξεις που δεν θέλω τώρα να τις επαναλάβω, σε βάρος τροφίμων ιδρύματος επί Χούντας. Ο κ.Αλαβάνος δεν ντράπηκε να εξάρει ακόμη και τον επαίσχυντο τρόπο με τον οποίο ο Χριστόδουλος, (που δεν στράφηκε στα ιερά λείψανα και στις θαυματουργές εικόνες που εμπορευόταν μέχρι τότε αλλά στη δυτική Ιατρική), προκειμένου να καθυστερήσει τη μετάβασή του στον επουράνιο Παράδεισο που τον λάνσαρε μια ζωή-με το αζημίωτο-αποπειράθηκε να αρπάξει από νεότερους στην ηλικία και παλιότερους στη λίστα αναμονής ασθενείς μόσχευμα το οποίο ιατρικά ήταν γνωστό πως δεν θα τον έσωζε, ενώ όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων έσωσε τον πραγματικό δικαιούχο του. Ο επιπόλαιος «αριστερός» εγκωμιασμός του Χριστόδουλου επιβαρύνεται ιδιαίτερα αν συνυπολογιστούν η κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος για τη μετάβαση με πρωθυπουργικό αεροπλάνο σε πανάκριβο νοσοκομείο του εξωτερικού και η πανικόβλητη ρήση ανάξια ενός πνευματικού πατέρα: «Γιατί σε εμένα θεέ μου». Διεπίστωσε λοιπόν πέρα από κάθε λογική και ηθική ο κ.Αλαβάνος, πως ο Χριστόδουλος βάδισε προς τον θάνατο με «γενναιότητα και καρτερικότητα» που «είναι ένα θετικό του μήνυμα προς όλους». Ναι, αυτές οι κουταμάρες ειπώθηκαν από τον αρχηγό μιας παράταξης, χιλιάδες μέλη της οποίας περπάτησαν με το κεφάλι ψηλά στο εκτελεστικό απόσπασμα χωρίς να κηρύττουν την θανατολαγνεία και να πιστεύουν σε επουράνιους Παράδεισους.
Ξέχασα όμως πως ζούμε στη χώρα των Λωτοφάγων που ο καθένας είναι ότι δηλώσει και ο κ.Αλαβάνος αυτή τη σαιζόν δηλώνει Επαναστάτης.
@laskarato
καλώς τα παιδιά! Για πασόκος που αισθάνεται ότι κινδυνεύει από ένα νέο «Αντρέα Παπανδρέου» τα λες καλά. Ελπίζω ο Γιωργάκης να προλάβει να σε ανταμείψει για τις υπηρεσίες που του προσφέρεις πριν φύγει με το ..ελικόπτερο.
Kακό συναπάντημα,
πίστεψέ με δεν θα καταδεχόμουν να απαντήσω ποτέ σε τέτοιας ποιότητας ανταπάντηση σαν τη δική σου, που αποφεύγεις να θίξεις κάτι από αυτά για τα οποία κατηγορώ τον Αλαβανό, κάνεις επίθεση ad hominem, ακολουθώντας μέθοδο σταλινική και βαθιά ανήθικη, βάζοντάς μου ολότελα αυθαίρετα την ταμπέλα τπου Πασοκτζή. Απαντώ μόνο και μόνο σεβόμενος το αριστερό φόρουμ που φιλόξένησε τα σχόλια μου.
Λοιπόν ανήκω στο ΠΑΣΟΚ όσο εσύ ανήκεις στο Λάος. Ψηφίζω Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ) και σαν αριστερός πολίτης ρώτησα, αν δεν το κατάλαβες, γιατί:
1.Ο Αλαβάνος ύμνησε τον Χουντόδουλο;
2.Γιατί υπερασπίστηκε το Άβατο του Αγίου Όρους
3.Γιατί δέχτηκε αρχικά να παρουσιάσει βιβλίο για τους δικηγόρους Λυκουρέζους μαζί μάλιστα με τον κ.Πρετεντέρη;
Συνάδουν αυτά με το αντισυστημικό προφίλ που επιμελώς λανσάρει;
Συνάδουν με στοιχειώδη πολιτική ηθική όχι αριστερή αλλά ούτε καν αστική, γιατί βέβαια κανείς δημοκράτης δεν θα καταδεχόταν να κάνει κάτι από αυτά τα τρία.
Συνάδει η έλειψη κάποιας δημόσιας αυτοκριτικής από τον ίδιο με το αριστερό ήθος;
Συνάδει η σιωπή των συντρόφων του-άρα και η συνενοχή τους-με αριστρερή συμπεριφορά;
Έχετε σταλινισμό στο φόρουμ σας και στο Μέτωπό σας και θεωρείτε τον αρχηγό υπέράνω κριτικής;
Όποιος θέλει και μπορεί ας αποαντήσει.
Περιμένω να διαβάσω κάποια απάντηση στα ερωτήματα που βάζει ο “laskaratos”.
«Όποιος θέλει και μπορεί ας απαντήσει.»
Αυτό και μόνο αρκεί για να καταλάβουμε το δικό σου αριστερό «ήθος»…
το μέτωπο είναι μέτωπο παλιάς κοπής
μπορεί να πετύχει κάτι ; μακάρι
μπορεί να πετύχει κάτι το ΚΚΕ ; μακάρι
πάντως δεν είναι κάτι που αφορά την βιώσιμη και διέξοδη αριστερά του 21ου αιώνα,
δεν είναι κάτι που αφορά την δημοκρατία, την αμεσοδημοκρατία, την αυτοδιαχείριση…
αν υπάρχει κάποια ελπίδα να προκύψει κάτι τέτοιο δεν θα προκύψει από παρθενογένεση, ούτε από αμελητέες κοινωνικές δυνάμεις που τυχαία θα συμβάλλουν..
αν υπάρχει κάποια τέτοια ελπίδα, προς το παρόν, αυτή είναι μέσα από τον ΣΥΝ.
Μη βαράτε.. είπαμε.. αν υπάρχει.. αν
Βαράμε, βαράμε!
Το μόνο πράγμα που δεν μπορούμε να ελπίζουμε είναι ο ΣΥΝ. Είχε ένα ΣΥΡΙΖΑ στα χέρια με μια δυναμική να κτίσει την αριστερά του 21ου αιώνα και τον γ…σε!
ΑΡρχίσανε πάλι τα όργανα εναντίον του Αλαβάνου. Δύο εμετικά άρθρα εναντίον του Αλαβάνου και του Μετώπου στην καθημερινή της κυριακής. Η Αυγή αλλά και η εποχή ακόμη, ειναι χειρότερες και απο τον Ριζοσπάστη. Καλά οι μηχανισμοί του ΣΥΝ, φοβούνται τις καρεκλίτσες τους, αλλά οι άλλοι της εποχής; Ο σταλινισμός και οι μηχανισμοί πατάνε παντού; Τα σχόλια παραπάνω κλπ
Δεν πειράζει, καλώς τα παιδιά! αλλά κάντε και καμία πολιτική πρόταση….
ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ, ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΝΟΧΛΕΙ, ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΟΛΟΥΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ.
Ο Συνασπισμός αποδεικνύει με την στάση του οτι ειναι μια αριστερά απο τα παλιά, και φοβάται-αντί να χαίρεται- μήπως το Μέτωπο αναπτυχθεί σημαντικά στην κοινωνία και ετσι οι σημερινοί μηχανισμοί του ΣΥΝ γίνουν μειοψηφίες, ακόμη και στο κόμμα τους. Μπορεί να μην είμαι σίγουρος για αυτά που λέει το μέτωπο αλλά είμαι σίγουρος οτι ο Αλαβάνος, λίγα εχει σούρει στους κομματικούς και στα επαγγελματικά στελέχη του συν.
για την ακρίβεια ο ΣΥΝ δεν είχε έναν ΣΥΡΙΖΑ,
έφτιαξε έναν ΣΥΡΙΖΑ, η μάλλον ξεκίνησε να φτιάξει έναν ΣΥΡΙΖΑ
(και μάλιστα επί Κωνσταντόπουλου αν θυμάμαι..)
ο οποίος ΣΥΡΙΖΑ αν κατάντησε έτσι, δεν κατάντησε απο την κακία κανενός
αλλά από τη συνολική ανωριμότητα του χώρου
προεξαρχόντων μικρών και μεγάλων ηγετών, ηγετίσκων,
ομάδων και μικρομεγαλομηχανισμών.
Ο ΣΥΝ δεν είναι οι μηχανισμοί κανενός
και οι μηχανισμοί δεν είναι μόνο στο ΣΥΝ, αλλά σε κάθε ομαδούλα
ο ΣΥΝ δεν είναι ο ΣΥΝ,
αλλά όλοι αυτοί που στήριζαν και ψήφιζαν τον ΣΥΝ με μισή καρδιά
τόσο χρόνια,
αλλά και η δημοκρατία και αμεσοδημοκρατία δεν επιτυγχάνονται με τη διατύπωση
ούτε με τις πολλές σημαίες της κάθε ομαδούλας
και αυτοοργάνωση δεν σημαίνει πολυδιάσπαση, ούτε μπάχαλο
αλλά αυτοπειθαρχία, σύστημα, δημιουργικότητα, προσήλωση στο στόχο,
υπομονή, επιμονή, συνδιαμόρφωση, ρομαντισμό και μαζί ρεαλισμό,
και πολλά άλλα,
και όχι συνέχεια διακηρύξεις περί νέων φορέων,
όταν κάτι δεν μας κάτσει όπως εμείς νομίζουμε
υπάρχουν τέτοιοι αριστεροί; θα δείξει.
@pan:
Συμφωνώ και επαυξάνω! «..και η δημοκρατία και αμεσοδημοκρατία.. »
δεν επιτυγχάνονται με
συνεδριάσεις «κεκλεισμένων των θυρών .. να δουμε αν θα κατεβουμε «μαζί»! ..στις εκλογές»…
«σε δειπνα συνενόησης..για να τελειώσει το «μορφωμα ΣΥΡΙΖΑ» …
(αλήθεια τώρα οι Κωνσταντόπουλος, Κύρκος.. τι λένε 5 μηνες μετά ;.. )
Συμφωνώ: .. αυτοπειθαρχία, σύστημα, δημιουργικότητα, προσήλωση στο στόχο,
υπομονή, επιμονή, συνδιαμόρφωση, ρομαντισμό και μαζί ρεαλισμό,
και πολλά άλλα,..
Kαλησπέρα
Είχα πάει στην συγκέντρωση του Μετώπου και δεν ένιωσα ότι έβγαινε έξω από την γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ. Απεναντίας θεωρώ ότι εξέφραζε την αγωνία των Αριστερών που βλέπουν την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να παρακολουθεί άφωνη τις εξελίξεις, τώρα που ο κόσμος χρειάζεται όσο τίποτε άλλο την Αριστερά.
Την μεγαλύτερη ευθύνη για την αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει την κοινωνία( μεγάλη κουβέντα αλλά για αυτό υπάρχει η Αριστερά ) , την έχει ο ΣΥΝ του οποίου είμαι μέλος , διότι δεν είδε τον ΣΥΡΙΖΑ σα νέο ΕΑΜ αλλά σαν εκλογικό μηχανισμό.
Βέβαια σιγοντάρανε και όλες οι άλλες συνιστώσες, αλλά την μεγαλύτερη ευθύνη την έχει και η συντριπτικά μεγαλύτερη συνιστώσα που λόγω μεγέθους αν ήθελε θα μπορούσε να οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε άλλες ατραπούς και να δώσει ελπίδα σε ένα κόσμο.
Εμείς που φύγαμε από το ΚΚΕ το 1991 ( για την ακρίβεια το ΚΚΕ απεχώρησε από τον ΣΥΝ ), παλεύαμε για ένα Κόμμα όπου τα στελέχη του θα είναι ανακλητά, εναλασσόμενα , όπου οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με διαφάνεια, όπου τα οικονομικά του Κόμματος θα είνια δημοσιευμέν αόπως επίσης και η περιουσικαή καταάσταση των επαγγελματικών στελεχών . Παλεύαμε έτσι ώστε οι οργανώσεις βάσης του να είναι ο καθρέπτης της τοπικής κοινωνίας στο Κόμμα και ταυτόχρονα να είναι ο καθρέπτης του κόμματος στην κοινωνία.
Γι αυτά τα πράγματα ενταχθήκαμε στον ΣΥΝ όχι για τις καρέκλες . Καρέκλες είχαμε στο ΚΚΕ , αν θέλαμε θα τις κραταάγαμε.
Που έγιναν αυτά στον ΣΥΝ ? Υπάρχουν αποφάσεις Συνεδρίων και τις έχουν γραμμένες στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Υπάρχουν αποφάσεις Συνδιασκέψεων του ΣΥΡΙΖΑ που με ευθύνη κυρίως του ΣΥΝ παραμένουν ανεφάρμοστες. Έχουμε ένα κείμενο θέσεων σαλάτα που δεν προτείνει κανένα πρακτικό μέτρο και οι 30 του Αριστερού Ρεύματος το ψηφίζουν με υποσημειώσεις.
Τους έχει καταλάβει ο κόσμος και δεν πάνε ούτε οι μισοί στις Συνελεύσεις
Τεσπα. Που θα πάει θα γυρίσει ο τροχός.
Πάντως για τώρα να φάμε και εμείς στον ιδιωτικό τομέα ένα τριετές πάγωμα μισθών , μια ωραία απελευθέρωση απολύσεων που θα μας δίνουν τις αποζημιώσεις σε δόσεις ( 3 ψίχουλα αύριο 3 το άλλο εξάμηνο αν υπάρχει η επιχείρηση κλπ ) και να έχουμε μια κυβέρνηση που κάνει γυμνάσια με ένα κράτος πειρατή που κάνει ρεσάλτα στα διεθνή ύδατα ( Και μετά μιλάμε για τους Σομαλούς πειρατές )
ΠΑΤΣΟΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Να θυμηθώ κι εγώ με την αισιοδοξία της μνήμης μου,
τις ελπίδες του ενιαίου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ το 89.
Εκεί λοιπόν κι αν υπήρξε αισιοδοξία..
Και λοιπόν ;
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ να τα πάει καλύτερα ;
Και όσο για τις ευθύνες, προφανώς επιμερίζονται περισσότερο στον ισχυρότερο.
Οι ευθύνες, αλλά και τα εύσημα για την προσπάθεια.
Και λοιπόν ;
Αν βοηθά την ψυχολογία του μικρότερου να τα ρίχνει στον μεγαλύτερο, ας είναι.
Κι αν τραβάει άλλο δρόμο, γιατί όχι, να πετύχει. Και με τις ευχές μας των υπολοίπων αριστερών, κι ας μη συμφωνούμε. Καλό θα είναι για όλους, αρκεί να μη μετατοπίζεται προς τη λογική της σχετικοποίησης της ανθρώπινης ζωής και των «παράπλευρων» απωλειών.
Όσο για τη κουβέντα περί νέου ΕΑΜ, συγνώμη, δεν θέλω να προσβάλλω κανένα,
αλλά πιο πολύ μου μοιάζει με κουβέντα του καφενείου.
Και για όσους τα λένε στα σοβαρά,
η αμεσοδημοκρατική και ανθρωπιστική αριστερά του 21ου αιώνα,
δεν μπορεί να μοιάζει με το ΕΑΜ, ούτε με τα γνωστά «μέτωπα»
Σήμερα, όπως και άλλοτε, ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη, και όχι μόνο.
Ωστόσο, με τα σημερινά δεδομένα, η επανάληψη της ιστορίας του 1900,
με αντιγραφή των γνωστών πολεμικών, αντανακλαστικών και μηχανιστικών λογικών,
είναι αδύνατο να επισυμβεί χωρίς ανεπανόρθωτες και πρωτοφανείς
απώλειες για το ανθρώπινο είδος.
Η αριστερά, αν υπάρχει ακόμα,
δεν μπορεί να αναλύει, να προβλέπει, και να επηρεάζει,
προς την κοινά αποδεκτή κατεύθυνση,
με άκριτη απομίμηση της ιστορίας των «προγόνων»
χωρίς σύγχρονη επιστημονική γνώση και εργαλεία.
Δεν μπορεί επίσης η αριστερά, να μην συμπυκνώνει
τα απελευθερωτικά διδάγματα του 1900,
όπως πολύ δυνατά ζωγράφισαν οι Ιταλοί κινηματογραφιστές στο τέλος των ταινιών
«1900»
«Χάος»
«Η νύχτα του σαν λορέντζο»
Και όπως λέγαμε το 80 :
Το τέλος της ταινίας δείχνει την αξία του σκηνοθέτη.
Υ.Γ. Καταλαβαίνω, πως όλα τα παραπάνω, είναι κι αυτά παλιά πράγματα.
Γι αυτό, δεν επιμένω.
Και μια συμπλήρωση:
Η αριστερά δεν είναι βέβαια ένα ταπεινό χαμομηλάκι. (αν και είναι και αυτό)
Προφανώς η αντίθεση κεφαλαίου εργασίας και η πάλη των τάξεων είναι βασικό στοιχείο ανάλυσης. Ωστόσο ο χειρισμός των διπόλων απαιτεί μια πιο εξελιγμένη φιλοσοφική και επιστημονική οπτική. Χωρίς να προσχωρούμε στην μπαρουφολογία του χάους, όλα τα δίπολα και οι αλληλεπιδράεις τους εκτυλίσσονται εντός ευρύτερου συστήματος αναφοράς. Η εμμονή στη μηχανιστική λογική, οδηγεί το μαύρο και τον κόκκινο ταύρο να χτυπούν τα κέρατά τους, όταν η γη βουλιάζει. Η εργασία, αντιπροσωπεύει το ανθρώπινο είδος και τον αυτοπροσδιορισμό του, εξ ού και ο θεμελιώδης «ανθρωπιστικός» προσανατολισμός της αριστεράς. Το κεφάλαιο, και ο μετασχηματισμός του, αφορά τον αέναο μετασχηματισμό της ύλης, ανεξάρτητα του ανθρώπου, με προσωρινό όχημα τον ανθρώπινο παράγοντα. Η δε έννοια της ταξικής πάλης, επιδέχεται αντίστοιχη κατανόηση, κ.ο.κ.. Ψιλά γράμματα, θα μου πείτε. Πράγματι. Τα ψιλά γράμματα δεν έχουν τέλος.
…Mετά απο αρκετές μέρες απο τη συγκέντρωση του Μετώπου ,η προσωπική μου εκτίμηση -απο μακριά βέβαια είναι οτι το Μ.ΑΛΛ.ΑΝ. προς το παρόν εκφράζει ενα μικρό τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ , με «ψυχή» κυρίως την ΚΟΕ – ο ηγετικός πυρήνας της οποίας κατάφερε μετά απο δύο δύσκολες δεκαετίες -του 80 και του 90 , τα τελευταία χρόνια να αποκτήσει μια μικρή αλλά διακριτή πολιτική επιρροή και κυρίως μια οργανωτική υποδομή με την οποία να μπορεί να παρεμβαίνει σε πανελλαδική κλίμακα…
…αυτό ηδη φαινόταν απο τη κυκλοφορία του ΔΡΟΜΟΥ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ που με 3.000-3.500 φύλλα βρίσκεται στο 1/10 του αρχικού στόχου…
…γι αυτό θα περιμένω την προαναγγελθείσα τοποθέτηση της ΚΟΕ , με την ελπίδα οτι δεν εχουν υπερτιμήσει την οργανωτική πρόοδο που εκαναν τα τελευταία χρόνια…
…οσον αφορά τις πολιτικές θέσεις της ΚΟΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΔΡΟΜΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ «Α/ΣΥΝΕΧΕΙΑ»
ΘΑ μπορούσε να γίνει μεγαλη συζήτηση-καθώς αποτελούν ισως τη σημαντικότερη προσπάθεια «ανανέωσης» της παράδοσης του «μ-λ» κινήματος -σαφώς προωθημένη σε σχέση με τις επεξεργασίες του ΚΚΕ (μ-λ) και ιδίως του Μ-Λ ΚΚΕ ,…
…ομως ανησυχώ οταν σε εκδήλωση της ΚΟΕ υψώνονται οι γροθιές των νεαρών κυρίως μελών ακολουθώντας τον Ρούντυ στη ζωτωκραυγή «ΖΗΤΩ Η ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΜΑΟ-ΤΣΕ-ΤΟΥΝΓΚ»…οταν οι νέοι της ΚΟΕ εφορμούν στα αστυνομικά μπλόκα για νατα σπάσουν
( συνοδευόμενοι ενίοτε απο τον Π.ΛΑΦΑΖΑΝΗ ) Ως ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ της μαοίκής στρατηγικής……και σημειώνω οτι θα περιμένω την ΚΟΕ γιατί σε αντίθεση με τον ΑΛΕΚΟ ΑΛΑΒΑΝΟ οι της ΚΟΕ εχουν καλύτερη επαφή με την πραγματικότητα ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΣΚΟΛΙΩΝ να κάνεις πολιτική χωρίς ισχυρούς κομματικούς μηχανισμούς απο πίσω σου ( κάτι το οποίο είχε την «τύχη» να εχει ο ΑΛ.ΑΛ.ως στέλεχος του ΚΚΕ απο το 74-90 και του ΣΥΝ αργότερα)…
…Ο λόγος του ΑΛΑΒΑΝΟΥ εντονα συναισθηματικός – μου θύμισε την ΚΝΕ της δεκαετίας του 70 , και συχνά εκτός της ελληνικής πραγματικότητας – την οποία φοβούμαι οτι την αγνοεί είτε λόγω της πολύχρονης ιδιότητας του επαγγελματικού κομματικού στελέχους του ΚΚΕ ΕΊΤΕ ΤΗς ΘΗΤΕΊΑς ΣΤΗν ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ…Π.Χ. Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΕΝΟΣ ΕΡΓΑΤΗ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ 200 ,00 ΕΥΡΩ Η ΔΙΑΚΟΣΙΑ ΚΥΒΙΚΑ ΣΤΟ ΙΧ…
…ΑΜΦΙΒΆΛΛΩ ΛΟΙΠΟΝ ΑΡΚΕΤΑ ΑΝ Ο ΑΛ.ΑΛ. μπορεί να γίνει τώρα ο «ΚΟΝ-ΜΠΕΝΤΙΝΤ» ενός «εργατικου δεκέμβρη» αλά ΓΑΛΛΙΚΟ ΜΑΗ ή να γίνει Ο ΒΑΛΕΣΑ μιας νέας solidarnosk…
…τα περί φυγής με ελικόπτερο του ΓΑΠ θυμίζουν πιο πολύ ΒΕΡΓΗ και ΛΕΒΕΝΤΗ παρά ΑΡΙΣΤΕΡΑ…
…ΑΝ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΧΘΕΣΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ θα δούμε οτι ο ΜΙΚΗΣ τοποθετείται περισσότερο πολιτικά απο τον ΑΛ.ΑΛ.: ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΣΕ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ-ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ…
…ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΝ διαφαίνεται η πρόθεση να τεθεί Ο ΑΛ.ΑΛ. και το Μ.ΑΛΛ.ΑΝ εκτός του «δεσμευτικού πολιτικού σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ»…σε λίγες μέρες θα ξέρουμε και την απόφΑση του ΣΥΝΕΔΡΊΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝ…
…ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ οτι η πολιτική σύγκρουση δεν κρίνεται στο τεράγωνο ΠΕΔΙΟΝ ΑΡΕΩΣ-ΟΜΟΝΟΙΑ-ΣΥΝΤΑΓΜΑ-ΕΞΑΡΧΕΙΑ , αλλά εκτός ΛΕΚΑΝΟΠΕΔΙΟΥ , ΣΤΙς ΠΟΛΙΤΙΚΈς ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΈς ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟΥ-«ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ»-ΑΘΗΝΟΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ…