ΠΟΕ – ΟΤΑ: «ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ‘ΑΤΤΙΚΕΣ ΟΔΟΥΣ’ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ»

Κλείνει ο ΧΥΤΑ Φυλής, κατάληψη στα γραφεία του ΕΣΔΚΝΑ, 3ωρη στάση εργασίας

Αποφασισμένοι να αποτρέψουν με κάθε τρόπο την παραχώρησητης διαχείριση των στερεών αποβλήτων της Αττικής σε συγκεκριμένο ιδιώτη (στον «εθνικό εργολάβο», όπως λένε χαρακτηριστικά) δηλώνουν στην aftodioikisi.gr οι πρόεδροι της ΠΟΕ-ΟΤΑ Θέμης Μπαλασόπουλος και των εργαζομένων στον Ενιαίο Σύνδεσμο Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής (ΕΣΔΚΝΑ) Γιώργος Χάρδας.

Όπως καταγγέλλουν, δέκα ημέρες πριν την κατάργηση του ΕΣΔΚΝΑ (σ.σ. με βάση τον «Καλλικράτη» οι αρμοδιότητές του από 1/1/2011 μεταβιβάζονται σε νέο φορέα υπό το νέο περιφερειάρχη Γιάννη Σγουρό), καλείται εσπευσμένα σήμερα Δευτέρα η Εκτελεστική Επιτροπή και αύριο Τρίτη το Διοικητικό Συμβούλιο, προκειμένου να αποφασίσουν την υλοποίηση προγραμματικής σύμβασης για την παραχώρηση για 25 χρόνια της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων της Αττικής σε συγκεκριμένο ιδιώτη.

Τι γίνεται σήμερα στην Ελλάδα και ειδικά στην Αττική

• Χιλιάδες ΧΑΔΑ μετατρέπονται σε ΧΥΤΑ (τη χειρότερη από τις υπαρκτές λύση όπως όλοι ομολογούν (Κομισιόν, Οικολογικές Οργανώσεις  και ο ίδιος ο ΗΛΕΚΤΩΡ)

Δηλαδή συνεχίζουμε να επενδύουμε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε μια τεχνολογία που ήδη αποσύρεται και αποδεικνύεται επιζήμια για το περιβάλλον. («Προκαλεί ερωτηματικά εν έτει 2010 να προτείνεται εμμέσως η διατήρηση των ΧΥΤΑ με τα τεράστια περιβαλλοντικά προβλήματα που προκαλούν και που, εκτός των άλλων, απαιτούν μέσα στην ίδια την πρωτεύουσα κατανάλωση εκτάσεων περίπου 1.000 στρεμμάτων ανά 8-10 χρόνια» Από επιστολή Διευθύνοντα Συμβούλου ΗΛΕΚΤΩΡ (κατασκευαστής των ΧΥΤΑ) (!!!) κ. Κατρή στην Ελευθεροτυπία).

• Αντί να προωθήσουμε την αρχή ότι: «η πρόληψη της παραγωγής αποβλήτων θα πρέπει να αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα της πολιτικής για τη διαχείριση των αποβλήτων και ότι η επαναχρησιμοποίηση και η ανακύκλωση θα πρέπει να προτιμώνται σε σχέση με την ανάκτηση ενέργειας από απόβλητα, εφόσον αποτελούν τις βέλτιστες οικολογικές λύσεις.» ( Οδηγία 98/2008/ΕΚ).  Προωθούμε: την υγειονομική ταφή ( ΧΥΤΑ/ΧΥΤΥ) που η Κομισιόν σε απάντησή της στον Ν. Χουντή δηλώνει: «Λαμβανομένου υπόψη ότι η υγειονομική ταφή κατέχει την τελευταία θέση στην «ιεραρχία των αποβλήτων» της οδηγίας-πλαίσιο για τα ύδατα (2008/98/EC), η Επιτροπή θεωρεί την υγειονομική ταφή ως την έσχατη και πλέον ακατάλληλη λύση για τη διαχείριση των αποβλήτων. Η πρόληψη, η επαναχρησιμοποίηση, η ανακύκλωση και άλλες μορφές ανάκτησης είναι προτιμότερες.»

Ποιο είναι το μεγάλο σχέδιο, η μεγάλη μπίζνα;

“Στο ίδιο έργο θεατές”;

( από ΕΥΔΑΠ ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ )

Επιστροφή στις αντισυγκεντρώσεις του 1963 , στα τρίκυκλα, στις οργανώσεις Καρφίτσα;

Πάλι , όπως και “τότε” που ο λαός σήκωσε κεφάλι να αναπνεύσει δημοκρατία πλάκωσε το παρακράτος συνεπίκουρο της κρατικής καταστολής, με τους Κοτζαμάνηδες, τους Εμμανουηλίληδες, τους Πιτσώκους, τους στρατηγούς 3 αστέρων (Μήτσου) και τους αξιωματικούς (Καμουτσής), αρχίζοντας με τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη και καταλήγοντας στην Απριλιανή Δικτατορία.

WIKILEAKS ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤHS ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ, του Christian CHRISTENSEN

( WIKILEAKS )

( μετάφραση από το Monde Diplomatique, Σεπτέμβριος 2010 Δ. Οικονομίδης )

Με τις αποκαλύψεις του σχετικά με τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, η ιστοσελίδα WikiLeaks διαφωτίζει σχετικά με την δύναμη των συμμετοχικών μέσων ενημέρωσης. Όμως, αυτή η λαμπερή εικόνα τους, δεν σημαίνει αυτόματα την έναρξη μια εποχής που θα σημαδευτεί από το τέλος της λογοκρισίας, την υπέρβαση των εθνικών συνόρων και την εξάντληση του ρόλου των παραδοσιακών ΜΜΕ.

Η δημοσίευση από την ιστοσελίδα WikiLeaks στις 25 Ιουλίου 2010, του «Ημερολογίου από τον πόλεμο στο Αφγανιστάν » – πρόκειται για έναν, αξιόλογου μεγέθους, όγκο αναφορών σχετικών με συμβάντα που περιγράφουν την καθημερινότητα του αμερικανικού στρατού – έγινε πρωτοσέλιδο στο Guardian, στο New York Times και το Spiegel. Αυτή η δημοσιοποίηση, που σχολιάστηκε από τον τύπο σε ολόκληρο τον κόσμο, προκάλεσε ένα ευρύ διάλογο γύρω από την αυξάνουσα ισχύ των συμμετοχικών Μ.Ε. και της ψηφιακής δημοσιογραφίας. Το μεγαλύτερο μέρος των συζητήσεων είναι επηρεασμένες από τρεις μύθους της ψηφιακής εποχής οι οποίοι έχουν την αφετηρία τους σε μια ντετερμινιστική και αφελή άποψη για την τεχνολογία.