Όταν οι κεντροευρωπαίοι οικολόγοι της δεκαετίας του 70 έλεγαν με την έπαρση της εποχής ότι οι εναλλακτικές τεχνολογίες είναι από τη φύση τους επαναστατικές και μη αφομοιώσιμες από τον καπιταλισμό και την Αγορά , δεν μπορούσαν να φανταστούν ούτε την «πράσινη ανάπτυξη» της εποχής μας με την τεράστια ‘’εναλλακτική’’ Αγορά, ούτε καν το πόσο οι θεμιτές τους προτάσεις για τη βιολογική γεωργία και τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας θα μπορούσαν να αποτελούν βασικές αιχμές του συστήματος.
Η, με το ζόρι σχεδόν, «πράσινη ενέργεια» που προωθείται από το πολιτικό σύστημα με μαστίγια (Αιολικά πάρκα) και καρότα (φωτοβολταϊκά πάρκα, βιομάζα κλπ.)και μάλιστα στην Ελλάδα που επιτέλους έκανε και πράξη το σύνθημα των ελλήνων οικολόγων για «ξεχωριστό υπουργείο περιβάλλοντος» αποτελεί μια από τις ευκαιρίες αναθέρμανσης της Αγοράς και ισοπέδωσης της εναπομείνασας αγροτικής οικονομίας. Τα φωτοβολταϊκά δίπλα στο μαστίγιο των αιολικών πάρκων έρχονται σε μια εποχή αναγγελίας κατάργησης των αγροτικών επιδοτήσεων, με τις τράπεζες, τη βιομηχανία και υπηρεσίες της Αγοράς ενέργειας μπροστά σε μια σοβαρή επένδυση που θα βοηθήσει την κίνηση του χρήματος. (περισσότερα…)