Πρώτες σκέψεις -προβληματισμοί και ιδέες για τα γεγονότα στις 28-29/6/2011

Από τους: Νίκο Μπελαβίλα, Κίκα Παρδάκη, Κώστα Ανδρικόπουλο, Δημήτρη Οικονομίδη

Σήμερα ώρα 11.30, αρκετά νηφάλιος σε σχέση με χθες το βράδυ νομίζω ότι χρειάζεται να ανταλλάξουμε σκέψεις, ιδέες, σενάρια αλλά κυρίως να ξεκαθαρίσουμε μεταξύ μας λίγα ζητήματα:

1. Χθες στην πλατεία δεν ήταν μόνο η κοινωνική και πολιτική αριστερά. Αναγνωρίζουμε τα πρόσωπα των νέων, των παλιών μας συντρόφων – πρέπει να μάθουμε να αναγνωρίζουμε και να νοιώθουμε οικειότητα με τα πρόσωπα των δεκάδων χιλιάδων νέων παιδιών τα οποία δεν μπορούν να ενταχθούν με κανέναν τρόπο σε όσα γνωρίζουμε. Ανήκουν σε ένα νέο κοινωνικό και ελπίζω πολιτικό υποκείμενο, γέννημα της νίκης του 16 και της ήττας στη συνέχεια του αγκυλωμένου φοιτητικού κινήματος, του οργισμένου Δεκέμβρη και της ήττας της Marfin,  των τοπικών περιβαλλοντικών κινημάτων στις γειτονιές της Αθήνας, της Κερατέας, του Ελληνικού, της κατάληψης της Υπατίας, του «Δεν Πληρώνω».  Αυτό το υποκείμενο επιμένει παθιασμένα και το έκανε πράξη με ηρωϊκό και δραματικό τρόπο χθες βράδυ στέλνοντας το μήνυμα σε όλους μας. Θα νικήσουμε με τις ιδέες μας, με τη φωνή μας και τα τραγούδια μας. Ο καθένας και η καθεμιά που συμμετείχαν σε αυτή τη προχθεσινή και χθεσινή επική αντίσταση των ελεύθερων πολιορκημένων του Συντάγματος το έδειξε σε ολόκληρο τον κόσμο κερδίζοντας κάτι που η πολιτική και κοινωνική αριστερά είχε χάσει. Την απόδειξη της στράτευσης για τις ιδέες και της αυτοθυσίας για ένα καλύτερο αύριο, την απόδειξη της αθωότητας χωρίς κίνητρο, της μη εξαγοράσιμης αλληλεγγύης.

2. Σκεφτείτε πόσο γελοίες φαίνονται σήμερα οι προηγούμενες ενστάσεις της αριστεράς περί κινδύνου διολίσθησης του Συντάγματος σε ρατσιστικές και ακροδεξιές θέσεις. Περί απολίτικης και μη ριζοσπαστικής πλατείας. Ενστάσεις για μία πλατεία χιλιάδων ανθρώπων που εδώ και λίγες μέρες παλεύει μαζί με τους μετανάστες

Advertisement

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ

Οι εργαζόμενοι του Μετρό εχθές έδωσαν το καλύτερό τους εαυτό στην αντιμετώπιση όλων των έκτακτων περιστατικών (εκατοντάδες τραυματίες με ανοιγμένα κεφάλια, αναπνευστικά προβλήματα ευπαθών ομάδων κ.α.). Συγχαρητήρια στην Υπηρεσία Έκτακτων Αναγκών του Μετρό, στον Ερυθρό Σταυρό, στους εθελοντές ιατρούς καθώς και σε όλο το προσωπικό βάρδιας.

Καταγγέλλουμε οποιονδήποτε διακινεί ασύστολα ψεύδη στα ΜΜΕ σχετικά

Μέτωπο Αλληλεγγύης κα Ανατροπής

Καταγγέλλουμε…

Το δόγμα του διπλού «σοκ και δέους» που έχει εφαρμοσθεί στη χούντα του Πινοσέτ, στην Αγγλία της Θάτσερ, στη Ρωσία του Γιέλτσιν παρακολουθούμε αυτές τις δραματικές στιγμές για τη χώρα μας να εξελίσσεται στους δρόμους της Αθήνας.

Από τη μιά «σοκ και δέος» με το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα», την προσπάθεια για χαριστική βολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο κοινωνικό κράτος, τη δημόσια περιουσία, την απασχόληση, τα όνειρα της νέας γενιάς.

Από την άλλη «σοκ και δέος» χημικού πολέμου, στυγνής βίας, ρώσικης ρουλέτας με τη ζωή των διαδηλωτών, αναβίωσης του κλίματος τρόμου της εποχής των συνταγματαρχών.

Ως Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής:

Καταγγέλουμε τον Πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου για συνταγματική εκτροπή, γιατί  αφού βούτηξε την ψυχή του στον υπόνομο της απληστίας των τοκογλύφων, ρισκάρει να βουτήξει τα χέρια του στο αίμα των διαδηλωτών.

Καταγγέλουμε τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης,

ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΑΠΟ ΤΗ XOYNTA ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ! ΌΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ!

Η φωτογραφία αυτή με τα μάτια του τσολιά δακρυσμένα από τα χημικά και τα όσα βλέπει γύρω του έχει κάνει το γύρο του κόσμου.
«Τα δάκρυα είναι η βουβή διάλεκτος του πόνου» Βολτέρος
Όσον αφορά αυτό που γίνεται σήμερα στη Βουλή κατ’ αρχήν να το αναλογιστούν τα εκατομμύρια των πολιτών που θα βιώσουν την απόλυτη εξαθλίωση και δεν κατέβηκαν ούτε μία ημέρα στο Σύνταγμα και τη Βουλή. Αυτοί ας πεθάνουν από έκπληξη αν όχι από ενοχές όπως θα έπρεπε ή από την πείνα. Τώρα όσον αφορά την πολιτική κατάσταση, αποδεικνύεται ξεκάθαρα ότι αυτή η κυβέρνηση είναι η πιο κατάπτυστη, η πιο βρώμικη ή πιο ένοχη κυβέρνηση της Ελλάδας από την εποχή τό 1821 μέχρι σήμερα. Ξεπέρασε ακόμα και τις χούντες των Συνταγματαρχών και του Μεταξά.

Ο εφαρμοστικός νόμος – έκτρωμα σχολιασμένος

Συνέχεια  εδώ :     Efarmostikos_nomos_sxolia1

Ένα Καράβι για τη Γάζα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

 

Της Πρωτοβουλίας Ένα Καράβι για τη Γάζα για την επιχείρηση δολιοφθοράς κατά  ελληνικού πλοίου.

Χθες, Δευτέρα 27 Ιουνίου το απόγευμα διαπιστώθηκε δολιοφθορά στο ελληνικό επιβατηγό πλοίο  που ελλιμενιζόταν σε εμπορική μαρίνα του Σαρωνικού. Το πλοίο αυτό επρόκειτο να συμμετέχει στον «Στόλο της Ελευθερίας ΙΙ» με προορισμό το λιμάνι της Γάζας και θα επέβαιναν μέλη της ελληνικής αποστολής, αλλά και αντιπροσωπείες από την Σουηδία και Νορβηγία που ανάμεσά τους βρίσκονται βουλευτές  του ευρωπαϊκού και εθνικών κοινοβουλίων, όπως και άλλες διεθνείς προσωπικότητες των χωρών αυτών.

Aπάντηση τριών πρυτάνεων στο Υπουργείο Παιδείας

Ενδιαφέρον και πρωτοφανές κοινό δελτίο τύπου των τριών πρυτάνεων ΕΚΠΑ, ΑΠΘ και ΕΜΠ  σχετικά με τους λεονταρισμούς του Υπουργείου Παιδείας. Δείγμα του κλίματος των ημερών. Η σύνοδος των πρυτάνεων και οι συνελεύσεις των διδασκόντων στις σχολές έχουν εμποδίσει με τις αντιδράσεις τους την κατάθεση του νόμου Πανάρετου-Διαμαντοπούλου από τον περασμένο Δεκέμβρη. Οι μαζικές αυτές αντιδράσεις των πανεπιστημιακών κάλυψαν το κενό της συνδικαλιστικής απουσίας που προέκυψε λόγω της στάσης της κυβερνητικής ΠΟΣΔΕΠ.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Με πολύ μεγάλη ανησυχία, οι υπογράφοντες Πρυτάνεις των τριών αρχαιοτέρων Πανεπιστημίων της
χώρας μας, καθηγητές Θεοδόσης Πελεγρίνης, Γιάννης Μυλόπουλος και Σίμος Σιμόπουλος,
παρακολουθούμε κατά τις τελευταίες εβδομάδες

Η Μ. Λοϊζου απαγορεύει τη χρήση του «Καλημέρα Ήλιε» στο ΠΑΣΟΚ

Ανοιχτή Επιστολή στον Πρωθυπουργό, και την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ

Κυρίες και Κύριοι της Κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ.

Γνωρίζω εκ των προτέρων, ότι αυτή η κίνησή μου είναι συμβολική, εν τούτοις η συνείδησή μου, και η αξιοπρέπειά μου ως ενεργού πολίτη μου επιβάλλει να σας γνωστοποιήσω τα εξής:

Ο πατέρας μου Μάνος Λοΐζος αγωνίστηκε με τον δικό του τρόπο, για αξίες όπως η Ελευθερία, η Δημοκρατία, και η Κοινωνική Δικαιοσύνη. Προσπάθησε να υπηρετήσει μέσω της τέχνης του, τα οράματα και τις αξίες ενός καταπιεζόμενου Λαού, ο οποίος με πολύ κόπο, αίμα και δάκρυα αγωνίστηκε για την Δημοκρατία, την οποία τόσο βάναυσα του την στερούσαν.

Αφού αυτός ο Λαός κατοχύρωσε με πολλούς αγώνες τα στοιχειώδη Δημοκρατικά δικαιώματα τα οποία στην Ευρώπη είχαν κατακτηθεί χρόνια πριν, έρχεστε σήμερα και όπου Δικαιώματα βάζετε ευκαιρίες.

Όλοι στους δρόμους…

48 ώρες στο δρόμο-Όλη η Ελλάδα στο Σύνταγμα.. Τα αγωνιστικά ραντεβού μας στις 28 και 29 Ιουνίου

Μας χωρίζουν πια μόνο λίγες ώρες από τη διήμερη πανελλαδική κινητοποίηση της 28ης και 29ης Ιουνίου. Όλα δείχνουν ότι το διήμερο της Γενικής Απεργίας μπορεί να πάρει τις διαστάσεις παλλαϊκού ξεσηκωμού που θα ενταφιάσει οριστικά το Μεσοπρόθεσμο. Αυτός ο αγώνας δεν είναι κρίσιμος μόνο για το μέλλον μας, αλλά αποτελεί φάρο ελπίδας για όλους τους λαούς του κόσμου που θέλουν να πάρουν τις ζωές τους στα χέρια τους. Το Σύνταγμα είναι η αφετηρία μιας νέα πορείας.

Πλατεία ή Βουλή;

του Βένιου Αγγελόπουλου

Σήμερα Κυριακή μπαίνουμε στην τελική ευθεία για την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου. Στους κόλπους της εξουσίας έχουν επιστρατευθεί όλα τα μέσα για να ψηφιστεί: από τις πιέσεις προς τη Νέα Δημοκρατία των ευρωπαίων συνεταίρων της στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, μέχρι υφυπουργοποιήσεις απρόθυμων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.

Το σκηνικό θυμίζει τα Ιουλιανά του 1965. Και τότε ο «συμμαχικός παράγων» ενέτεινε τις πιέσεις προς την Ένωση Κέντρου, και τότε η Αριστερά της Ένωσης Κέντρου (π.χ. Τσιριμώκος, Κοθρής) τροφοδοτούσε με στελέχη τις κυβερνήσεις αποστατών: Μια βδομάδα μετά από έναν πύρινο λόγο εναντίον των «κατεψυγμένων πρωθυπουργών» ο Τσιριμώκος διαδέχτηκε τον Αθανασιάδη-Νόβα στη θέση του ανακτορικού πρωθυπουργού – ενώ ο

Το τέλος της Ευρώπης όπως την ξέραμε

Του Πέτρου Παπακωσταντίνου

«Η Ευρώπη αυταπατάται ότι διανύει τα δικά της Επιφάνεια», έγραφε το 2007 ο Βρετανός ιστορικός Πέρι Αντερσον, επεξηγώντας: «Αντί να αποσύρεται στην ιστορική ασημαντότητα, ο Παλαιός Κόσμος αισθάνεται έτοιμος να αναλάβει έναν οικουμενικό ρόλο που δεν έπαιζε ούτε στο ζενίθ της παλιάς του δόξας». Την πνευματική αυτοϊκανοποίηση των ελίτ απηχούσε το πρόσφατο έργο ενός άλλου Βρετανού ιστορικού, του Τόνι Τζουντ, με τίτλο «Μεταπολεμικά: Μια ιστορία της Ευρώπης από το 1945», το οποίο εξυμνούσε «την ανάδυση της Ευρώπης, στην αυγή του 21ου αιώνα, ως υποδείγματος των διεθνιστικών αρετών».

Τη στιγμή που η Αμερική του Μπους, με τον πόλεμο στο Ιράκ, τα σκάνδαλα τύπου Enro και τη διάρρηξη της φούσκας των νέων τεχνολογιών βρισκόταν στο ναδίρ της αξιοπιστίας της,

Μοτοπορεία αγανακτισμένων Πελοποννήσου προς την πλατεία Συντάγματος (28/6/2011)

Προσκαλούμε όλους τους μοτο-αγανακτισμένους από την Πελοπόννησο την Τρίτη 28 Ιουνίου συγκέντρωση στον Ισθμό της Κορίνθου απ’ όπου θα μεταβούμε οδικώς στην Αθήνα.

Το ραντεβού της συγκέντρωσης στον Ισθμό ορίστηκε στις 16:30, πριν τη γέφυρα στην Π. Εθνική που έχει τη διασταύρωση με τα φανάρια. Έχουμε έρθει σε επαφή με Αθήνα και Βόρεια Ελλάδα και ορίστηκε ώρα συνάντησης στην Αθήνα μεταξύ 18:30-19:00. Σημείο συνάντησης όλων: Λεωφόρος Αθηνών (Καβάλας) & Εθνική Οδός (παράδρομος με κατεύθυνση προς Πειραιά).

Από:

http://kdrasi.wordpress.com/2011/06/26/motoporeia_aganaktismenon_peloponnisou/

 

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ! ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ! ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΕΤΣΟΒΙΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Ένας άνεμος ελπίδας ξεκινάει από τις πλατείες όλης της Ελλάδας. Ένας άνεμος αγώνα, συλλογικότητας και αλληλεγγύης, κόντρα στην ηττοπάθεια, το μαρασμό, το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» που πάει να κατακλύσει και να γονατίσει την ελληνική κοινωνία.
Και δεν μπορούσε ένα τέτοιο ρεύμα παρά να γεννηθεί από ένα αποφασιστικό «φτάνει πιά!» προς τον υποτιθέμενο μονόδρομο του Μνημονίου, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τη χώρα στην καταστροφή και το λαό σε βαθειά δυστυχία. Ένα αποφασιστικό «φύγετε!» προς τις δυνάμεις που μιλούν εξ ονόματος του λαού, την ίδια ώρα που προωθούν κυνικά τις πιο αντιλαϊκές «λύσεις». Όμως ο λαός είναι σήμερα παρών, ένα πολύχρωμο ποτάμι κατακλύζει τις πλατείες, αγωνίζεται για να ξανακερδίσει τη ζωή και την ελπίδα για το μέλλον.
Το «κίνημα των πλατειών» τρομάζει τους κρατούντες.

Λαοί αγανακτισμένοι παντού πάνω στο πλανήτη

Από τη CADTM*

Πρέπει να το παραδεχτούμε, το 2011 είναι χρονιά πλούσια σε εκπλήξεις και ιδιαίτερα ενθαρρυντικά γεγονότα για όποιον θέλει να οικοδομήσει ένα πιο δίκαιο και οικολογικά πιο ισορροπημένο κόσμο.Τρανό παράδειγμα όλων αυτών είναι οι λαϊκές εξεγέρσεις που συγκλονίζουν τον πλανήτη. Αυτά που συμβαίνουν στους ευρωπαϊκούς δρόμους αποτελούν αναμφίβολα τη κατάλληλη απάντηση στις ανάγκες για αλλαγή που αισθάνονται πολλοί πληθυσμοί. Οι μαζικές διαδηλώσεις, οι καταυλισμοί των «Αγανακτισμένων», οι συνδικαλιστικοί αγώνες ενάντια στα σχέδια λιτότητας που επιβάλλονται με τη βία από μη δημοκρατικούς θεσμούς (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) και τις ιδιωτικές τράπεζες πληθαίνουν και ελκύουν όλο και περισσότερο κόσμο. Μισό εκατομμύριο άνθρωποι διαδήλωσαν στις αρχές Ιουνίου στην Αθήνα ενάντια στη λιτότητα με πολύ συγκεκριμένα συνθήματα:

Μικρό χρονικό πολιτικών παρεμβάσεων που συνάντησαν την κριτική εχθρών και φίλων

Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής

Πρώτο: Η Ελλάδα αδύναμος κρίκος

Δυνάμεις που πρωταγωνίστησαν στη συγκρότηση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής, αρκετά νωρίς, είχαν χαρακτηρίσει την Ελλάδα ως αδύναμο κρίκο. Στην Ελλάδα συγκεντρώθηκαν όλες οι αντιφάσεις της Ευρωπαϊκής ενοποίησης. Μια χώρα από τις τελευταίες σε κοινωνικούς δείκτες στην Ευρώπη, με την πιο αποκλεισμένη νεολαία, πληττόμενη περισσότερο από όλον τον ευρωπαϊκό νότο, από τις οδυνηρές επιπτώσεις της συνθήκης του Μάαστριχτ -μητέρας του ευρώ-, οδηγήθηκε τελικά στο απόλυτο αδιέξοδο, με πυροκροτητή την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση.
«Οι «10 μέρες που συγκλόνισαν την Ελλάδα» συγκλόνισαν όλη την Ευρώπη. Η Ελλάδα είναι σήμερα η πιο προβληματική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι ο αδύναμος κρίκος της. Εδώ. Σε αυτή τη χώρα. Με την επιτήρηση να οδηγεί την οικονομία σε πάγωμα, την κοινωνία σε διάλυση, τον ρατσισμό σε άνθιση , τους εργαζόμενους σε ουρές ανέργων, τους νέους και τις νέες στη ματαίωση και τις ουσίες – μπορούμε να κάνουμε αυτό που τελικά δεν μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν οι σύντροφοί μας στη Γαλλία ή στην Ιρλανδία ή στη Δανία. Ο κλήρος έχει πέσει στη χώρα μας. Και στην Αριστερά της. Διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις εδώ, στη χώρα μας, να συντρίψουμε τη συνθήκη του Μάαστριχτ.» (Στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη ΣΥΡΙΖΑ, 28/11/2009)

Δεύτερο : Εργατικός Δεκέμβρης

Ψήφισμα Λαϊκής Συνέλευσης Συντάγματος, 23 Ιούνη

Ψήφισμα Λαϊκής Συνέλευσης 23 Ιουνίου
ΣΤΙΓΜΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
Καλούμε τους αξιωματικούς και κυρίως όλο το απλό προσωπικό της αστυνομίας να σεβαστεί αυτή τη φορά τη θέληση του λαού και την συνταγματικά κατοχυρωμένη λαϊκή κυριαρχία.
Τους προειδοποιούμε να μην διανοηθούν καν να εφαρμόσουν παράνομες διαταγές από μια έκπτωτη κυβέρνηση, που έχει κουρελιάσει το σύνταγμα της Ελλάδας και έχει παραδώσει τα κλειδιά της χώρας στη Τρόικα, στο ΔΝΤ και στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό-τραπεζικό σύστημα.
Να μην τολμήσουν σε καμμία περίπτωση να εμποδίσουν τον λαό από το να προστατεύσει το σύνταγμα του, όπως αυτό ορίζει με βάση το ακροτελεύτιο άρθρο του, ώστε να αποτρέψει το ξεπούλημα της χώρας.
Διαφορετικά ο κάθε αστυνομικός προσωπικά θα φέρει ακέραια την ευθύνη της στάσης του και θα υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του, όπως ακριβώς και οι πολιτικοί εντολείς του, που έχουν παραδώσει τη χώρα σε ξένα κέντρα εξουσίας με δανειακές συμβάσεις, μνημόνια και μεσοπρόθεσμα. Είναι μια τελευταία μεγάλη ευκαιρία για την αστυνομία και τους αστυνομικούς και ελπίζουμε πολλοί από αυτούς να πράξουν κατά συνείδηση και να περάσουν με την πλευρά του λαού.
Η λαϊκή συνέλευση της πλατείας Συντάγματος-23 Ιουνίου 2011

Σήμερα στην Πλατεία Συντάγματος: Η «σύνοδος κορυφής της ΕΕ» και το νέο «Σύμφωνο για το Ευρώ»

.

Η «σύνοδος κορυφής της ΕΕ» και το νέο «Σύμφωνο για το Ευρώ»

Παρασκευή 24 Ιουνίου στις 7 μ.μ.
Συμμετέχουν…

– ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ Πανεπιστημιακός καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας.
– ΚΑΨΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ Ερευνητής εργασιακών σχέσεων.
– ΚΙΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ Δημοσιογράφος.
– ΜΗΝΑΚΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ Συγγραφέας.

Ταινία αφιέρωμα στους μετανάστες: “Όπου γης και πατρίς”

Μια ταινία του Ηλεκτρονικού Τομέα του 1ου ΕΠΑΛ & ΣΕΚ Άργους. Ένα αφιέρωμα στους μετανάστες και όχι μόνο..
Για πολλές δεκαετίες, η Ελλάδα αποτελούσε μια από τις μεγαλύτερες μεταναστευτικές χώρες της Δύσης. Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες εξαναγκάστηκαν, λόγω των οικονομικών και πολιτικών συνθηκών, να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη στις Η.Π.Α, την Αυστραλία, τον Καναδά και αργότερα στην Γερμανία.

ΔΕΚΑ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Πρώτο :Ένα «συμβάν» με ασύλληπτες διαστάσεις

Το Σύνταγμα είναι ήδη ένα συμβάν στον «αδύναμο κρίκο», του ευρωπαϊκού καπιταλισμού.
Είναι λαϊκή εξέγερση. Δεν είναι ένας ανοιχτός δρόμος. Εμπεριέχει όμως ασύλληπτες ανατρεπτικές δυνατότητες.
Δεν ήρθε από το πουθενά. Υπάρχει βαθιά διεργασία πίσω του. Διεθνής και εθνική. Η πλατεία Ταχρίρ. Η επανάσταση του γιασεμιού. Η πλατεία Ντελ Σολ. Ο Δεκέμβρης.Η Κερατέα. Οι μεγάλες εργατικές απεργίες. Τα κινήματα «δεν πληρώνω»
Η επίμονη προσπάθεια του συστήματος η κινητοποίηση στις πλατείες να έχει τον χαρακτήρα «σχολικής εορτής» ή απολίτικου και χειραγωγήσιμου θεάματος τύπου Eurovision έχει ναυαγήσει.

Παρά την απόκλιση συνθημάτων, συνύπαρξη αντιθετικών λαϊκών ρευμάτων, χαοτικά στοιχεία, που εμφανίστηκαν ιδιαίτερα στις πρώτες τεράστιες κυριακάτικες συγκεντρώσεις, η κινητοποίηση του Συντάγματος έχει ισχυρό αντικυβερνητικό , αντισυστημικό και αντιμνημονιακό προσανατολισμό.  Για κοινωνική δικαιοσύνη, δημοκρατία, ανεξαρτησία, χειραφέτηση. 

Είναι μια κραυγή απελευθέρωσης απέναντι στη βαριά ταπείνωση που αισθάνονται εδώ και δύο σχεδόν χρόνια εκατομμύρια κάτοικοι αυτού του τόπου, ως εργαζόμενοι, ως νέοι, ως έλληνες πολίτες. 

Η συνήχηση του πολιτικού στοιχείου με το λαϊκό πανηγύρι του δίνει μια ακόμα πιο κρουστική δύναμη. 

Η επιτάχυνση και διάχυση των αποσυνθετικών φαινομένων στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, η διασπορά των κρουσμάτων αποδοκιμασίας σε ολόκληρη την Ελλάδα, η αυτόγελοιοποίηση του πολιτικού συστήματος  με τις οικουμενικές λύσεις και τους ανασχηματισμούς, ακόμη και η παγκόσμια ανησυχία όπως εκδηλώθηκε στη συνάντηση Ομπάμα – Μέρκελ, όλα αυτά συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με την Πλατεία Συντάγματος. 

Δεύτερο : «Δεν φεύγουμε αν δεν φύγουν» 

Γνωρίζουμε φυσικά ότι τα ενδεχόμενα είναι πολλαπλά και αλληλοσυγκρουόμενα. Ο εκφυλισμός. Η ρουτίνα. Η χειραγώγηση από το σύστημα.

Ιδού η Δημοκρατία σας !!!!

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Πότε γεννήθηκε ή πότε πέθανε;

Αποφασίστε επιτέλους πότε γεννήθηκε η Δημοκρατία, το ‘74 ή το ’81;
Θέλω να πάρω τα σωστά κεράκια.Δεν ξέρω πότε γεννήθηκε, αλλά έχω την εντύπωση πως από πέρυσι έχει αποδημήσει εις Κύριον.

Από: anatolikatisedem.blogspot.com

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΚΟΙΝΟ ΑΓΩΝΑ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

ΚΟΙΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Όλοι στον αγώνα για την κοινωνική λειτουργία της τέχνης και τον κοινωνικό ρόλο του καλλιτέχνη.
Όλοι στον αγώνα για να μην περάσουν τα νέα βάρβαρα μέτρα.
Αγώνας τώρα για την προστασία της ζωής μας από την ανεργία, από την μείωση του εισοδήματος, από τη βαριά φορολογία και την ακρίβεια.

Η ζωή μας επιδεινώνεται:

§ Οι καλλιτέχνες ζούμε την κάθετη πτώση του βιοτικού μας επιπέδου όπως άλλωστε οι εργαζόμενοι όλων των κλάδων. Χάνουμε κάθε εργασιακό και συνταξιοδοτικό δικαίωμα, επιδόματα, περίθαλψη. Δηλαδή οδηγούμαστε στην εξαθλίωση. Οι εξαιρέσεις ελάχιστες. Η ανεργία είναι τεράστια σε όλους τους κλάδους μας. Ολοένα περισσότεροι από εμάς οδηγούμαστε στην ετεροαπασχόληση.

§ Για τους ηθοποιούς και τους μουσικούς μείωσαν τους μισθούς και τα επιδόματα στα κρατικά θέατρα και ορχήστρες, τα ΔΗΠΕΘΕ και τα δημοτικά μουσικά σύνολα και ωδεία ενώ μείωσαν κατά πολύ τις αμοιβές στον οπτικοακουστικό τομέα.

§ Από τους δήμους έχουμε καθημερινά δεκάδες απολύσεις μουσικών,

Μπροστά στο σταυροδρόμι: Εξέγερση ή ενσωμάτωση; Οι τρείς δρόμοι μετά το Σύνταγμα

Του Γιάννη Κ.

Στο ερώτημα εξέγερση ή ενσωμάτωση, στην σημερινή συγκυρία, πρέπει κανείς να προσδιορίσει τι ακριβώς εννοεί με τον όρο εξέγερση. Ποιά είναι τα βασικά αιτήματα μιας εξέγερσης, και κάτω από ποιές συνθήκες μια εξέγερση μπορεί να θεωρηθεί οτι πετυχαίνει τους στόχους της; Κατ’ αρχήν, να πούμε οτι η εξέγερση είναι ήδη σε εξέλιξη στις πλατείες, παρόλο που έχει έναν, ακόμα, και κατα βάση, ειρηνικό χαρακτήρα. Εξέγερση πρακτικά σημαίνει την κινητοποίηση των πολιτών, πέρα από τα συνήθη θεσμικά-εκλογικά μέσα, με σκοπό την ανατροπή είτε μιας πολιτικής, είτε ενός θεσμικού πλαισίου κανόνων , είτε μιας κυβέρνησης, είτε ενός ολόκληρου πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού συστήματος. Οι παρούσες κινητοποιήσεις στις πλατείες, έχουν αυτό το χαρακτηριστικό, δηλαδή την επιδίωξη της ανατροπής, οπότε είναι στην ουσία εξέγερση, ανεξάρτητα απο την κριτική που τους απευθύνουν διάφοροι επικριτές απο δεξιά κι απο αριστερά.

Απο το τί επιδιώκει όμως να ανατρέψει η εξέγερση των πλατειών εξαρτάται και η επιτυχία ή η ενσωμάτωση αυτού του κινήματος. Θα πρέπει να το τονίσουμε αυτό, γιατί η επιτυχία ή η ενσωμάτωση θα κριθεί με βάση τα αιτήματα που θέτουν οι ίδιοι οι εξεγερμένοι κι όχι φυσικά οι επικριτές τους.

Golfland(?) [video]

Το Golfland? είναι ένα ντοκιμαντέρ που αναφέρεται στις επενδύσεις σε παραθεριστική κατοικία με γήπεδα γκολφ στην Ελλάδα. Στα επιχειρήματα υπέρ και κατά. Στη στάση της πολιτείας. Στο αναπτυξιακό μοντέλο που ακολουθεί η Ελλάδα και στη μοίρα άλλων χωρών που το επέλεξαν πριν από εμάς.

Νέλλυ Ψαρρού

Στο άγαλμα του Τρούμαν

του Νίκου Μπελαβίλα *

Αγαλμα του Τρούμαν, 9 το πρωί της Τετάρτης. Άλλα δύο μπλόκα χαμηλά στη Ρηγίλλης και στο Καλ­λιμάρμαρο. Ακολουθώντας την απόφαση της λαϊκής συνέλευσης του Συντάγματος και αυτοσχεδιάζοντας. Στον Τρούμαν 150 δεκαοχτάρηδες, εικοσάρηδες, λίγοι μεγαλύ­τεροι. Κλείνουν τους δρόμους, σπρώχνουν τα ΜΑΤ, πάει να περάσει ένα υπουργικό αυτοκίνητο με συνοδεία, δεν τα καταφέρνει και φεύγει ανάστροφα προς το Χίλτον. Λίγοι κάθονται στην άσφαλτο. Οι περισσότεροι έχουν κάνει ανθρώπινη αλυσίδα.
Ένας παππούς με μία σεβάσμια λευκή γενειάδα μιλάει συνεχώς από έναν τηλεβόα, μία γλώσσα πρωτόγνωρη. Χωρίς ένταση, με απλά λόγια βομβαρδίζει ρυθμικά τους κρανοφόρους: «Φυλάτε εγκληματίες και δεν πρέπει».

Η Ελληνική Δημοκρατία απέκτησε «Κάτω Βουλή»

Του Πέτρου Παπακωσταντίνου

Τα εν εξελίξει «Ιουνιανά» συνιστούν τη βαθύτερη κρίση που γνώρισε ο τόπος από το 1974. Οσο κι αν το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον μονοπωλεί, αυτή τη στιγμή, η κυβερνητική αστάθεια, ο «ελέφαντας στο σαλόνι μας», όπως λένε οι Αγγλοσάξονες -η μεγάλη, ενοχλητική αλήθεια για την οποία οι περισσότεροι προτιμούν να σιωπούν- βρίσκεται αλλού: στη χειμαρρώδη εισβολή του λαϊκού παράγοντα στην πολιτική ζωή.

Σύλληψη διαδηλωτή

Ολες οι κυβερνήσεις των τελευταίων 37 χρόνων έπεσαν ομαλά, κατόπιν εκλογών. Ακόμη και η χούντα κατέρρευσε όχι ύστερα από τη λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου, αλλά υπό το βάρος της εθνικής τραγωδίας στην Κύπρο. Για πρώτη φορά, ο πρωθυπουργός μιας κυβέρνησης που διαθέτει τη δεδηλωμένη αισθάνεται αδύναμος να κυβερνήσει και προσφέρεται να παραιτηθεί υπό την πίεση του «δρόμου». Η προχθεσινή γενική απεργία και τα συλλαλητήρια που την συνόδευσαν πήραν χαρακτηριστικά εξέγερσης της «βαθιάς Ελλάδας».

Αποτελεί επίτευγμα του κ. Γ. Παπανδρέου ότι κατάφερε να ενώσει εναντίον της κυβέρνησής του σχεδόν τους πάντες:

Σκέψεις για την επόμενη μέρα από την κυβέρνηση ΓΑΠ

 Της Βαγγελιώς Σωτηροπούλου 

Τώρα που το «Ουστ», το «Δεν πληρώνω» και το «Φύγετε όλοι» έγιναν παλλαϊκή κραυγή, τώρα που οι οπαδοί του «κανένα» κατέκλυσαν το Σύνταγμα και τις πλατείες, τώρα που η μαζική αποχή έγινε μαζική συμμετοχή, είναι ώρα να συζητήσουμε τι θα μπορούσε να αντικαταστήσει την κυβέρνηση των σύγχρονων Τσολάκογλου. Λίγες σκέψεις:

Απαιτούμε να δημιουργηθεί, άμεσα, υπηρεσι­ακή κυβέρνηση. Δεν έχει νόημα να απαιτούμε από μια κυβέρνηση που η θέση της είναι στον Κορυδαλλό, να οργανώσει δημοψηφίσματα ή εκλογές, όπως προτείνει ο ΣΥΝ, υιοθετώντας καθυστερημένα αιτήματα που είχαν νόημα ένα χρόνο πριν. Τώρα, οποιαδήποτε προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία από την κυβέρνηση ΓΑΠ θα γίνει σε καθεστώς παραπληροφόρησης, ιδεολογικής τρομοκρατίας, εκβιασμών και καλπονοθευτικού εκλογικού νόμου.

Τι λέει η «πάνω» πλατεία για την «κάτω»;

Σήμερα θα σταθούμε σε δύο ενδιαφέροντα στοιχεία από τις εξελίξεις στην Πλατεία Συντάγματος, φαίνεται και στο παρακάτω video που παραθέτουμε από την 23η νύχτα.

Το πρώτο είναι ότι οι ενισχύθηκαν οι “αδερφικοί” δεσμοί των “πάνω” με τους “κάτω” από τον κοινό αγώνα να κρατηθεί απόρθητη την πλατεία ενάντια στην επιχείρηση καταστολής της 15 Ιούνη που οργάνωσαν οι κρατικοί μηχανισμοί. Όπως

Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι ενώ άρχισαν να μεταφράζονται και στην γλώσσα των κωφαλάλων τα τεκταινόμενα στην Συνέλευση της Πλατείας Συντάγματος, φαίνεται ότι ακόμα κάποιοι από στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς και της Αναρχίας δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει γύρω τους.

Από: ΕΟΣ

Η μεγάλη καμπή

Του Στάθη Κουβελάκη

1. Η ανάφλεξη της 15ης Ιούνη, πρώτη κορύφωση του εξεγερσιακού κύματος των τελευταίων εβδομάδων, αποτελεί μείζονος σημασίας καμπή της παρούσας συγκυρίας από μια τριπλή σκοπιά:
– Επικυρώνει την μετατροπή της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης σε γενικευμένη και γοργά εξελισσόμενη πολιτική κρίση.
– Σηματοδοτεί την ικανότητα του «παρατεταμένου λαϊκού πολέμου» να περάσει σε ένα ποιοτικά ανώτερο στάδιο, μετωπικό και επιθετικό. Αυτό που δεν μπορούσε να πάρει σάρκα και οστά εδώ και ένα χρόνο πήρε πρωτοφανή ορμή χάρη στη σύγκλιση του συνδικαλιστικού-απεργιακού αγώνα με το κίνημα των πλατειών, του «οργανωμένου» με το «αυθόρμητο», του «καινούργιου» και του «παραδοσιακού».
– Τέλος, η 15η Ιούνη ξαναβάζει το «ελληνικό πρόβλημα» στο επίκεντρο των ευρωπαϊκών και διεθνών εξελίξεων, λειτουργώντας ως καταλύτης σε ευρύτερες διεργασίες τόσο για τους «από πάνω» όσο και για τους «από κάτω».
Ενα καινούργιο τοπίο διαμορφώνεται μπροστά στα μάτια μας, που σφραγίζεται από την καταλυτική επίδραση του λαϊκού παράγοντα και την διεύρυνση του ορίζοντα αυτού που θεωρείται άμεσα αναγκαίο και δυνατό, και τούτο για όλες τις εμπλεκόμενες δυνάμεις.

2. Η παραπαίουσα κυβέρνηση ΓΑΠ είναι πλέον κλινικά νεκρή. Το παιχνίδι που παίχτηκε την Τετάρτη γύρω από την κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» σημαίνει ότι έχει η ίδια ουσιαστικά αποδεχθεί όχι μόνο την απονομιμοποίησή της αλλά και την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να παράγει λύσεις με όρους κλασικού κοινοβουλευτισμού και αντιπροσώπευσης.