Η πρόσβαση στο νερό, παγκόσμιο ανθρώπινο δικαίωμα

Προς ένα ευρωπαϊκό δίκτυο για το νερό

Της Δήμητρας Σπαθαρίδου

Ο συντονισμός των ευρωπαϊκών αγώνων ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού ήταν το θέμα της πρώτης συνόδου των Ευρωπαϊκών Κινημάτων για το Νερό ως Κοινωνικό Αγαθό, που έγινε στη Νάπολη της Ιταλίας στις 10 και 11 Δεκέμβρη 2011. Εκατοντάδες ακτιβιστές από χώρες κυρίως της νότιας Ευρώπης ανέλυσαν τα ζητήματα εμπορευματοποίησης του νερού στις χώρες τους και αναζήτησαν μια κοινή πλατφόρμα για τους αγώνες τους με στόχο μια εκστρατεία συντονισμένη σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Από την Ισπανία και την Ιταλία ως την Γαλλία και την Ελλάδα, το νερό γίνεται στόχος της νεοφιλελεύθερης πολιτικής ως ένα καινούργιο πεδίο κερδοσκοπίας και επικερδούς εμπορίου στην Ευρώπη.

Οι αγώνες στους χώρους δουλειάς, στον ιδιωτικό τομέα, τη χρονιά που πέρασε

Η απεργία των 400 εργατών στο εργοστάσιο της Ελληνικής Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργό που κρατάει εδώ και 60 μέρες έχει αποκτήσει μια εμβληματική διάσταση για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα σε όλη την χώρα. Δεκάδες εκδηλώσεις αλληλεγγύης οικονομικής ενίσχυσης και αντιπληροφόρησης γίνονται κάθε βδομάδα σε πολλές πόλεις και γειτονίες. Αντίστοιχα, αντιπροσωπείες από λαϊκές συνελεύσεις γειτονιών, πρωτοβάθμια εργατικά σωματεία, κόμματα της αριστεράς, συλλογικότητες του αναρχικού χώρου, αυτοδιαχειριζόμενους κοινωνικούς χώρους, αλλά και απλοί μεμονωμένοι πολίτες, μαθητές και συνταξιούχοι φτάνουν καθημερινά στις πύλες του εργοστασίου, όχι απλά για να μεταφέρουν με λόγια και ψηφίσματα την συμπαράσταση τους, αλλά για να δείξουν την ταξική αλληλεγγύη με την έμπρακτή μορφή της οικονομικής ενίσχυσης του απεργιακού ταμείου και της συλλογής τροφίμων και άλλων αναγκαίων αγαθών, ώστε να μπορέσει αυτός ο αγώνας να φτάσει στο νικηφόρο τέλος του.