‘’Μικρότητες’’ και ‘’μεγαλεία’’ στην πολιτική της αριστεράς

του Παναγιώτη Μαυροειδή

Ζούμε σε μια ιστορική εποχή με δυο όψεις. Από τη μια, είναι περίοδος τεράστιων κίνδυνων για τον κόσμο της εργασίας. Είναι σε εξέλιξη μια επιχείρηση κοινωνικής καταβύθισης με πρωτεργάτη τον κόσμο του κεφαλαίου. Και θύμα το λαό και τη νεολαία, το παρόν αλλά και το μέλλον.
Από την άλλη, είμαστε μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση για το εργατικό κίνημα, τους κομμουνιστές, την αριστερά.
Καλούμαστε να δράσουμε μαχητικά όσο ποτέ. Αλλά πρέπει και να στοχαστούμε βαθιά, να δούμε καθαρά. Οι αντίπαλοι μας βλέπουν 10 και 50 χρόνια μπροστά.
Πρέπει και εμείς να τελειώνουμε με το σεχταρισμό του εφήμερου, του συγκυριακού. Με τη θεοποίηση του ελάχιστου, του άμεσου, του εύπεπτου.
Τα ‘’μικρά’’ και τα ‘’μεγάλα’’
Ακούγεται συνέχεια. Πονηρά, από βολεμένες στα θέσφατά τους ηγεσίες. Καλόπιστα, από αγωνιστές: ‘’Ας ενωθούμε στα ‘’μικρά’’. Γιατί μια ζωή μπαίνουν ‘’μεγάλα’’ για να μας χωρίζουν; Πράγματα που δεν είναι της ώρας;’’. Τέτοια ‘’μεγάλα’’ προσφάτως είναι ‘’η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ’’ και βέβαια ο αντικαπιταλιστικός προσανατολισμός του κινήματος. ‘’Μικρά’’ και ενωτικά είναι το ‘’όχι στο μνημόνιο’’ και το ‘’ναι στα δημόσια αγαθά’’.
Απίστευτη αντιστροφή! Αυτοκτονική ακύρωση του ρηξικέλευθου επαναστατικού χαρακτήρα του αριστερού κινήματος, πολιτικά, ιδεολογικά, κινηματικά.
Η αριστερά είναι γέννημα του απελευθερωτικού επαναστατικού αιτήματος του εργατικού κινήματος. Αποτελεί έκφραση του ερωτήματος ‘’υπάρχει άλλος δρόμος;’’, αλλά και μέρος της απάντησης σε αυτό. Με βάση αυτό την κρίνει ο εργαζόμενος.
Η αριστερά δεν είναι μόνο για τα ‘’μικρά’’. Οι επαναστάτες δεν φοβούνται, δεν λοιδορούν, δεν απαξιούν και δεν απεύχονται τα ‘’μεγάλα’’. Δεν γίνεται να θέλουν να λέγονται επαναστάτες, αλλά να φοβούνται όχι απλά την επανάσταση, αλλά και τα ριζοσπαστικά αιτήματα και την λαϊκή εξέγερση. Θα ήταν προτιμότερο σε αυτήν την περίπτωση να προτιμήσουν το δρόμο της Δαμανάκη ή του Κουβέλη.
Οι κομμουνιστές δεν περιφρονούν τα ‘’μικρά’’. Δεν αρνούνται να μπουσουλήσουν μαζί με το λαό, όταν χρειάζεται και όταν πρέπει. Δεν γίνεται να θέλουν να είναι πρωτοπορία του λαού, αλλά να μην είναι μαζί με το λαό.

Αρνούμαστε αυτόν τον κουτοπόνηρο ή αφελή διαχωρισμό. Έχει επιζήμιες, καταστροφικές συνέπειες.
Η πολιτική χρησιμότητα της αριστεράς κρίνεται

Advertisement

Το Ελληνικό δεν πωλείται

Την Κυριακή 4 Μάρτη στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού φυτεύτηκαν 1.250 ελιές.

Περισσότεροι από 3.000 πολίτες και δεκάδες φορείς που συμμετείχαν στη φύτευση έστειλαν το μήνυμα: «Το Ελληνικό δεν πωλείται. Θα το κάνουμε Μητροπολιτικό Πάρκο».

Τη δενδροφύτευση οργάνωσε o Δήμος Ελληνικού – Αργυρούπολης σε συνεργασία με την «Πρωτοβουλία για έναν αυτοδιαχειριζόμενο αγρό στο Ελληνικό» και εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο ενεργειών αντίστασης