Καλοτάξιδο…Να μιλήσει σε πολλούς και να φτάσει μακριά

Της μακρινής της θάλασσας είναι ζεστή η αγκάλη

Ποίηση 2012 

του Δημήτρη Οικονομίδη  

————————————— 

Το κορίτσι που έπαιζε άρπα

Με τις αχτίδες των αστεριών 

————————————— 

Αλβανέ, Αλβανέ δεν.. 

… πρόλαβες.

Μαύρο αστέρι σου η λάμψη της λάμας.

Τώρα δυό μέτρα γης ελληνικής

Κατάδικά σου.

Για πάντα και τζάμπα, τυχερέ.

Γλύτωσες από νοίκια και από δόσεις

Νεόδμητων σηκωμένων

Από ξενόφερτα χέρια.

————————————— 

Με καλοτροχισμένο αόρατο λεπίδι

Χαράζουν παιδικά μάγουλα

Σπλάχνα διαπερνούν και μέλη  ακρωτηριάζουν,

Κόβουνε γλώσσες.

Αγέρωχες διέρχονται εκθαμβωτικές

Αφήνοντας πίσω και γύρω τους

Τ’ αόμματα σφάγιά τους

Χάνονται στον ορίζοντα.

Μια κόκκινη κηλίδα μόνο

Μαρτυρεί·

Ατέρμονα, σιωπηλά και αδυσώπητα

Το εναρκτήριο κάλεσμα της Μεγάλης Θεάς. 

Δεν υπάρχουν χαρούμενες γυναίκες.

 

Advertisement