του Πάνου Δαμέλου
Διαβάζω κείμενα και ανακοινώσεις οργανώσεων τις τελευταίες μέρες που παρουσιάζουν μια εικόνα ενθουσιασμού και ευφορίας για την επικείμενη μετατροπή του Σύριζα σε ενιαίο κόμμα. Επειδή είχα εμπλακεί για ένα διάστημα σε αυτή την υπόθεση (συμμετέχω στην ΠΑΣΑ –μια συλλογικότητα που το 2009/2010 είχε αγωνιστεί για την αμεσοδημοκρατική συγκρότηση του Σύριζα- και στα πλαίσια του καλέσματός της να «στήσουμε τον Σύριζα από τα κάτω» είχα γραφτεί μέλος του Σύριζα Κορινθίας και συμμετείχα στο πενταμελές συντονιστικό του σε επίπεδο Νομού για κάποιους μήνες) και δεν μπορώ να πω ότι μοιράζομαι τη φαινομενική αισιοδοξία άλλων για τις εξελίξεις, θα ήθελα να μοιραστώ μερικές σκέψεις.