Από το “Καραμανλής Ή τάνκς” στο “Παπανδρέου ΜΕ ελικόπτερο”…

Ο " συνιδιοκτήτης" της πλατείας Αριστοτέλους

Ο Μίκης Θεοδωράκης είναι μια προβληματική ιστορία για τους αριστερούς. Ειδικά για τη γενιά της μεταπολίτευσης που πάγωσε με το “Καραμανλής ή τανκς”, έφριξε με τους “γενίτσαρους” κι αποτρελλάθηκε με το Υπουργείο Επικρατείας του Μητσοτάκη. Από αυτή την άποψη, ο Μίκης χρωστάει πολλά στον Χαρίλαο που συχνά πυκνά γέμιζε με νερό την κολυμπήθρα του Σιλωάμ.

Οι αριστεροί θα ήθελαν ο πολιτικός Μίκης να είναι αντάξιος με τον συνθέτη. Δυστυχώς αυτά που η αριστερά καλώς θέλει, κακώς δεν γίνονται. (Ισχύει ενίοτε και το αντίστροφο: αυτά που καλώς γίνονται, η αριστερά κακώς δεν τα θέλει – όμως αυτό είναι μια πικρή ιστορία). Ο πολιτικός Μίκης ήταν ο ορισμός του οπορτουνισμού. Από υποστηρικτής του Ανδρέα μέχρι υπουργός του Μητσοτάκη, και από οπαδός της δεξιάς συνωμοσιολογίας, μέχρι Βελουχιώτης του αντιμνημονιακού αγώνα.

Επειδή όμως ουδέν κακό αμιγές καλού και τανάπαλιν, ο οπορτουνισμός έχει τα θετικά του. Άλλωστε τα στερνά τιμούν τα πρώτα. Και μάλλον τα στερνά του Μίκη είναι καλύτερα από τον ρόλο του τελάλη του κοινωνικού και πολιτικού συμβολαίου της μεταπολίτευσης.

Advertisement

Γιατί όχι στη «Σπίθα» του Θεοδωράκη

Πηγή: http://falsefaith.blogspot.com/2011/03/blog-post.html

Την Κυριακή παρευρέθηκα στη συγκέντρωση της «Σπίθας» του Μίκη Θεοδωράκη, στο Βελλίδειο στη Θεσσαλονίκη. Αν και δεν είχα μεγάλες προσδοκίες από μια τέτοια εκδήλωση, σκέφτηκα οτι το αναγνωρίσιμο πρόσωπο του μουσικοσυνθέτη θα μπορούσε να εμπνεύσει και να συσπειρώσει πολλούς ανθρώπους διαφορετικών ηλικιών, πεποιθήσεων και κοινωνικών τάξεων, με κοινό παρονομαστή την αντίθεση στο Μνημόνιο, το οικονομικό σύστημα, το έλλειμμα δημοκρατίας γενικότερα. Δυστυχώς, οι φόβοι μου για συγκεντρωτισμό και στροφή προς τα (ακρο)δεξιά επαληθεύτηκαν, με αποτέλεσμα να αποχωρήσω πριν το τέλος της ομιλίας, εμφανώς απογοητευμένος.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η Σπίθα είναι ένα ιδιότυπο κίνημα-οργάνωση που ιδρύθηκε από το Μίκη Θεοδωράκη πριν από τρεις περίπου μήνες, με σκοπό να σχηματίσει ένα μέτωπο αντίδρασης και ανυπακοής στους όρους του Μνημονίου. Αυτό που μου άρεσε εξαρχής είναι το κάλεσμα να παραμερίσουμε τις πολιτικές μας διαφορές και να συνασπιστούμε απέναντι στον κοινό εχθρό, τους εκπροσώπους των αγορών και του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Μίκης Θεοδωράκης: «Πως τολμάτε να μας πάτε πίσω 80 χρόνια;»

`

“Δεν είστε ένοικοι ή παρίες στη χώρα. Είστε τα αφεντικά» είπε.

`

«Η Δύση μας ταπείνωσε και μας οδήγησε να υπογράψουμε συμφωνίες που θίγουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα» είπε ο Μίκης Θεοδωράκης σε εκδήλωση που οργάνωσε η Κίνηση Πολιτών «Η Σπίθα» χθες στο θεάτρο «ΡΕΞ» με θέμα την τρέχουσα πολιτική και οικονομική κρίση. Ο κ. Θεοδωράκης επέκρινε δριμύτατα τόσο την κυβέρνηση όσο και την αξιωματική αντιπολίτευση που όπως είπε αναδείχθηκαν σε κόμματα εξουσίας «χάρη στην εύνοια των δυνάμεων της ξένης εξάρτησης». Κάλεσε δε, τους πολίτες σε «ανυπακοή προκειμένου να ακυρωθούν όλες οι αντιδημοκρατικές και αντιλαϊκές αποφάσεις». Αναφερόμενος στις πρόσφατες ελληνοτουρκικές συνομιλίες ο διεθνούς φήμης Έλληνας μουσικοσυνθέτης υπογράμμισε την ανάγκη να καταστεί η χώρα μας «απόρθητο φρούριο» για να μπορέσουμε να ξαναπούμε «Μολών Λαβέ».

 

‘«Πως τολμάτε να μας πάτε πίσω 80 χρόνια” αναρωτήθηκε ο κ.Θεοδωράκης μιλώντας στο κατάμεστο θέατρο, σχολιάζοντας  την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων.

Εθνική Ανεξαρτησία – Λαϊκή Κυριαρχία – Πατριωτική Αναγέννηση,ήταν το τρίπτυχο της ομιλίας του μουσικοσυνθέτη ο οποίος με έμφαση είπε ότι «πρέπει να εγκαταλείψουμε το δόγμα “Ανήκομεν εις την Δύση” και να ενστερνιστούμε το δόγμα “Ανήκουμε στην Ελλάδα και μόνο στην Ελλάδα».

“Η Δύση μας ταπείνωσε και μας οδήγησε να υπογράψουμε συμφωνίες που θίγουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα» είπε και πρόσθεσε ότι τόσο οι ΗΠΑ όσο το ΝΑΤΟ “συνωμοτούν εδώ και δεκαετίες κατά της Ελλάδος» και υπογράμμισε την ανάγκη για ένα νέο αμυντικό δόγμα όπου η Ελλάδα θα πρέπει να αναζητήσει στήριξη από τη Ρωσία και την Κίνα και στη συνέχεια να επαναδιαπραγματευθεί με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.

Ο κ.Θεοδωράκης όπως ήταν φυσικό άσκησε δριμεία κριτική στην οικονομική και κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης σχολιάζοντας παράλληλα και τα θέματα του “μνημονίου και της πτώχευσης, του ΔΝΤ και της Ευρώπης των τραπεζών”.

Ολόκληρη η Ομιλία

“Πρέπει να επικεντρωθούμε στις δυνάμεις μας ώστε το οικονομικό μας πρόβλημα να λυθεί από εμάς τους ίδιους» είπε και πρότεινε τη δημιουργία ενός «ρεαλιστικού προγράμματος αξιοποίησης του δυναμικού της χώρας».

Παράλληλα κάλεσε τους πολίτες να αφήσουν