Η Πρωτοβουλία για την Αντι-Συστημική Αριστερά ανακοινώνει την έναρξη λειτουργίας 
Αναδημοσιεύουμε για την διευκόλυνση της δημόσιας συζήτησης κείμενο θέσεων του Α. Φλαμπουράρη (Αυγή 22 και 23/10)
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Η επιλογή της συνεργασίας των δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και της Οικολογίας εντάσσεται στη στρατηγική μας ,της ενότητας όλων των δυνάμεων της κοινωνικής και πολιτικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής Οικολογίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί επιλογή μακράς πνοής και συγκροτείται ως μία πολιτική συνεργασία κομμάτων, κινήσεων και ανένταχτων πολιτών όπου ο καθένας, συλλογικότητα ή μέλος διατηρεί την αυτονομία του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι και παραμένει ένα πολύ θετικό εγχείρημα πρωτόγνωρο για την Ευρώπη και την Ελλάδα με αρκετές δυσκολίες με πιο πρόσφατες αυτές που παρουσιάστηκαν μετά τις ευρωεκλογές με τέτοια οξύτητα που κινδύνεψε να ακυρωθεί η πορεία του.
Ο κόσμος όμως του ΣΥΡΙΖΑ συνέβαλε καθοριστικά ώστε να ξεπεραστούν κάποιες δυσκολίες και άλλες να παραμεριστούν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει, να λειτουργεί με σεβασμό προς όλες τις συνιστώσες ανεξαρτήτως μεγέθους, αναγνωρίζοντας τα θετικά στοιχεία που φέρνει η κάθε μία στο κοινό μας εγχείρημα. Αυτή τη στάση θα πρέπει να τηρήσουν όλες οι συνιστώσες. Αποτελεί γόνιμο πεδίο προγραμματικών συνθέσεων και κοινών δράσεων – παρεμβάσεων μέσα κι έξω από τους θεσμούς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει, ότι η αλληλεγγύη, η αλληλοϋποστήριξη και ο σεβασμός στις διαφορετικές απόψεις συνιστωσών η μέρους αυτών είναι προϋποθέσεις για τη διαμόρφωση σωστών σχέσεων.
Η πολεμική , η υπονόμευση και ο στείρος ανταγωνισμός που οδηγεί σε αποδυνάμωση έως και παράλυση του εγχειρήματος, όταν αυτό αντιμετωπίζεται ως μαζικός χώρος για ζύμωση και για εσωστρεφείς, σεχταριστικές λειτουργίες πρέπει να σταματήσει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να επιμένει στην ανάπτυξη διαλόγου , ανταλλαγής απόψεων όχι μόνο με όσους συμφωνούμε, αλλά και με εκείνους που διαφωνούμε για θέματα που κάθε φορά απασχολούν θίγουν η ενδιαφέρουν τον κόσμο.
Ο διάλογος και οι συζητήσεις είναι πολύ χρήσιμες με την προϋπόθεση ότι θα συνοδεύονται και με την ενεργό συμμετοχή στα τεκταινόμενα σε κάθε θεματικό πεδίο.
Το μετεκλογικό τοπίο- Ο ΣΥΡΙΖΑ στις νέες συνθήκες
Στις εκλογές της 4ης του Οκτώβρη απομακρύνθηκαν 1.000.000 περίπου ψηφοφόροι από τη ΝΔ προερχόμενοι κυρίως από τα χαμηλά και μεσαία οικονομικά και κοινωνικά στρώματα. Απομακρύνθηκαν διότι οι πολιτικές που εφάρμοζε η κυβέρνηση της ΝΔ είχαν τις ίδιες αρνητικές επιπτώσεις σαυτό τον κόσμο όπως και σε όλους εμάς της παρατημένης και ξεχασμένης κοινωνίας.
Το πρώτο μεγάλο βήμα έγινε από όλους αυτούς που απομακρύνθηκαν από τη ΝΔ . Τώρα είναι η σειρά μας .Ως Αριστερά οφείλουμε να αποδεχτούμε επί της ουσίας και όχι στους λόγους μας ότι όλος αυτός ο κόσμος μας ενδιαφέρει, γιατί η καθημερινότητά του είναι ίδια με τη δική μας, οι ανάγκες του ίδιες με τις με τις δικές μας ,άρα πρέπει μαζί να συμπαραταχθούμε , μαζί να διεκδικήσουμε μια καλύτερη ζωή που δικαιούμαστε, μια ζωή με αξιοπρέπεια.
Ταυτόχρονα πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας ότι τα εκατομμύρια που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ δεν φάνηκε να πείστηκαν ιδεολογικά και πολιτικά από αυτό , αλλά απελπισμένοι από την σκληρή πραγματικότητα που ζούσαν κρεμάστηκαν από αυτά που έταζε το ΠΑΣΟΚ ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο.
Αν εμείς είμαστε πεισμένοι ότι και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ γρήγορα θα τους απογοητεύσει γιατί δε θα μπορέσει να ανταποκριθεί και να δώσει λύσεις στα μεγάλα προβλήματα είτε γιατί δε μπορεί είτε γιατί δε θέλει τότε ο ρόλος μας γίνεται πιο υπεύθυνος.
Να εξηγούμε και να πείθουμε ,να διεκδικούμε και να κερδίζουμε, δηλαδή να ανταποκριθούμε εμείς στα όνειρα και τις προσδοκίες που δε μπόρεσε να καλύψει η ΝΔ αλλά όπως φαίνεται ούτε και το ΠΑΣΟΚ.
Στο νέο λοιπόν αυτό μετεκλογικό τοπίο η Ριζοσπαστική Αριστερά οφείλει να επεξεργαστεί τη πολιτική της με κυρίαρχο αυτό το κριτήριο, άρα με μια πολιτική σταθερά ανοιχτή στα αιτήματα του κόσμου, με προτάσεις που θα απαντούν και θα δίνουν λύσεις ενταγμένες σε ένα εναλλακτικό προγραμματικό σχέδιο το οποίο βρίσκεται στον αντίποδα του νεοφιλελεύθερου σχεδίου. Γιατί πρέπει να συμβάλουμε στη συνειδητοποίηση του λαού μας, ότι η εφαρμογή αυτού του σχεδίου οδήγησε στη κρίση , αυτό έκανε τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους, αυτό κατάστρεψε το περιβάλλον, αυτό απαξίωσε το κοινωνικό κράτος, αυτό δημιούργησε την ανεργία , την μειωμένη και ανασφάλιστη εργασία και την υπενοικίαση των εργαζομένων.
Αυτά όλα εμείς τα γνωρίζουμε, τα έχουμε εμπεδώσει αλλά είμαστε λίγοι για να μπορέσουμε να τα ανατρέψουμε . Δεν πρέπει πια να μας ικανοποιεί το γεγονός ότι εμείς τα προβλέψαμε και τα επισημάναμε. Αν αυτό το συνομολογήσουμε, τότε θα πρέπει να αναζητήσουμε τους δρόμους που θα μας οδηγήσουν κοντά σαυτό τον κόσμο ιδεολογικά, πολιτικά, κοινωνικά και πολιτισμικά.
Να πείσουμε για τις προθέσεις μας, για την ικανότητά μας να δεχόμαστε τις ιδιομορφίες του καθένα με διαφορετικές καταβολές και παραστάσεις , μορφωτικό και κοινωνικό επίπεδο ακόμα και ιδεολογία την οποία δε μπορεί να συνδέει εύκολα με τη καθημερινότητά του.
Σαυτές τις νέες συνθήκες μπορεί να ανταποκριθεί ο ΣΥΡΙΖΑ; Πρέπει με ειλικρίνεια να απαντήσουμε ότι όπως είναι σήμερα όχι.
Κάποιες σκέψεις που ίσως βοηθήσουν
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αλλάξει ριζικά να γίνει πιο δημοκρατικός, πιο συμμετοχικός, πιο ευέλικτος, πιο ανοιχτός όπου όλοι οι συμμετέχοντες θα έχουν πληροφόρηση, γνώση και συμμετοχή στις αποφάσεις. Θα πρέπει όλοι όσοι συμμετέχουν να μην ασφυκτιούν να μπορούν πολιτικά να αναπνέουν, ιδεολογικά να διαφοροποιούνται, κοινωνικά όμως , όλοι μαζί να διεκδικούμε, να αγωνιζόμαστε στο πλευρό της ξεχασμένης κοινωνίας.
Στο νέο μετεκλογικό τοπίο, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να επιμείνει στην διαμόρφωση των προϋποθέσεων (πολιτικών, κοινωνικών, οργανωτικών), ώστε να ξεκινήσει διάλογος με τις δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Οικολογίας, ιδιαίτερα δε με τους Οικολόγους Πράσινους, αλλά και με άλλες δυνάμεις κοινωνικές και πολιτικές που απομακρύνονται από το τόξο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών τέλος με τα κοινωνικά στρώματα εκείνα που σπρώχνονται στο περιθώριο εκτός κοινωνικού πλαισίου από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές .
Ο ΣΥΡΙΖΑ δε πρέπει να βγάλει από το στόχαστρό του παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν την ανάγκη για υπέρβαση της πολυδιάσπασης της Αριστερές η δε ενδυνάμωσή του θα συμβάλει καθοριστικά στην επιτυχία αυτού του στόχου.
Η υπέρβαση αυτή δεν επιτυγχάνεται μόνο με τη συνεργασία των διάφορων κομμάτων και κινήσεων της Αριστεράς, αλλά κυρίως με τη προσέλκυση χιλιάδων αριστερών που δεν εντάσσονται σε κάποιο κόμμα η κίνηση παρότι αγωνίζονται καθημερινά στο χώρο της δουλειάς τους, στη γειτονιά, στα κοινωνικά κινήματα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στοχεύει και ταυτόχρονα συμβάλλει στη κινητοποίηση νέων, αλλά και αδρανοποιημένων δυνάμεων σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο ώστε να γίνεται πιο δυνατή η παρέμβαση στους διάφορους κοινωνικούς χώρους για να δίνει και τις εκλογικές μάχες με καλλίτερους όρους. Ενθαρρύνει τα μαζικά κινήματα, εργάζεται για την ενωτική κινηματική δράση στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Δημοκρατική και πλουραλιστική λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ
Αναγκαία προϋπόθεση για την περαιτέρω δημοκρατική εμβάθυνση αλλά και την αποτελεσματικότητα του εγχειρήματος είναι η ανασυγκρότηση και η ουσιαστική λειτουργία των θεσμών:
• Τοπικές Συνελεύσεις με Συντονιστικές Γραμματείες σε επίπεδο
Νομών, πόλεων, κωμοπόλεων, χωριών.
• Σε όλους τους κλάδους εργαζομένων και στους χώρους δουλειάς
• Εκεί που δουλεύει, σπουδάζει και ζει η Νεολαία
• Στον αγροτικό πληθυσμό
Σε αυτές παίρνουν μέρος όλα τα μέλη των συνιστωσών με ειδική μέριμνα για τη συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων ανένταχτων πολιτών. Είναι ανοιχτές, λειτουργούν δημοκρατικά επεξεργάζονται πολιτικές, παίρνουν αποφάσεις αυτόνομα στα πλαίσια των γενικών πολιτικών κατευθύνσεων του ΣΥΡΙΖΑ, παρεμβαίνουν στο κοινωνικοπολιτικό επίπεδο συμμετέχουν στις κινηματικές δράσεις και διαμορφώνουν όρους «ηγεμονίας» των επιλογών του ΣΥΡΙΖΑ Όλα τα μέλη των συνιστωσών είναι αυτομάτως και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ.
Η κάρτα μέλους κάθε συνιστώσας είναι ταυτόχρονα και του ΣΥΡΙΖΑ.
Πολίτες που με δική τους επιλογή δεν συμμετέχουν σε καμία συνιστώσα καταγράφονται σε μητρώα ανένταχτων και αποκτούν κάρτα μέλους του ΣΥΡΙΖΑ και έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις με όλους τους υπόλοιπους.
Το στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί στη νέα περίοδο είναι:
• Η διάρθρωση όλων των μελών του ΣΥΡΙΖΑ με τον κοινωνικό εργασιακό και τοπικό χώρο που βρίσκονται.
• Η ενεργός συμμετοχή κάθε μέλους στις συλλογικότητες που υπάρχουν και αν όχι να συμβάλει στη δημιουργία τους.
• Στο συνδικαλιστικό κίνημα , στη νεολαία , στα νέα κινήματα διαμορφώνουμε τις προϋποθέσεις ενοποίησης των δυνάμεών μας σε μία παράταξη, σε ένα φορέα, σε μία δημοτική κίνηση κ.λ.π.
Σώματα του ΣΥΡΙΖΑ
Τα σώματα του ΣΥΡΙΖΑ είναι: η Πανελλαδική Σύσκεψη και η Γραμματεία Σε όλα τα σώματα συμμετέχουν αντιπρόσωποι, με την προϋπόθεση ότι έχουν επιλεγεί με δημοκρατικές διαδικασίες, ώστε η «νομιμοποίηση» να μην αμφισβητείται. Προς τούτο είτε τα μέλη εκλέγουν τους αντιπρόσωπους, είτε οι αντιπρόσωποι προέρχονται από τα θεσμικά όργανα (πχ συντονιστής τοπικής επιτροπής, γραμματεία νομαρχιακής επιτροπής ή μέρος της γραμματείας)
Η Πανελλαδική Σύσκεψη είναι το πιο ισχυρό σώμα του ΣΥΡΙΖΑ, συνέρχεται σε τακτική συνεδρίαση μια φορά τον χρόνο και εκτάκτως με απόφαση της Γραμματείας, όταν προκύπτουν σοβαρά και κρίσιμα θέματα.
Η συζήτηση στην Πανελλαδική Σύσκεψη ξεκινά με εισήγηση της Γραμματείας, η οποία τίθεται στην κρίση των συνέδρων. Η σύνθεση της Πανελλαδικής Σύσκεψης πρέπει να είναι πλουραλιστική και να αντιστοιχείται με την πανελλαδική συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να είναι αντιπροσωπευτική και να καθίσταται πιο ισχυρή και μη αμφισβητήσιμη.
Στο βαθμό που δεν καλύπτεται η αντιπροσωπευτικότητα σε συνιστώσες, φύλο, ενταγμένους και ανένταχτους, τότε με ευθύνη της Γραμματείας θα πρέπει να υπάρχουν οι αναγκαίες διορθώσεις.
Το περιεχόμενο της Πανελλαδικής Σύσκεψης είναι η επεξεργασία των κατευθύνσεων που αφορούν το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, την πολιτική των συμμαχιών, την ανάληψη πρωτοβουλιών σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, που θα φέρνουν τον κόσμο σε επαφή με τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για όλα τα θέματα, την εκλογική τακτική, ζητήματα της οργανωτικής συγκρότησης και λειτουργίας του.
Στην Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει υποχρεωτικά τουλάχιστον ένας εκπρόσωπος από κάθε συνιστώσα. Καμιά συνιστώσα δεν μπορεί να έχει περισσότερο από το 40% των μελών της Γραμματείας. Το 30% των μελών της Γραμματείας προέρχεται από τον ανένταχτο χώρο με εκλογές που οι ίδιοι επιλέγουν πότε κα πως και ενημερώνουν την γραμματεία.
Η θητεία της Γραμματείας διαρκεί το διάστημα μεταξύ των δυο Πανελλαδικών Συσκέψεων. Συντονίζεται από ένα συντονιστή με εξάμηνη διάρκεια. Η δραστηριότητα και τα πεπραγμένα της Γραμματείας είναι υπό διαρκή έλεγχο όλων των σωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ και κρίνονται κάθε φορά στην Πανελλαδική Σύσκεψη.
Η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ συνεδριάζει δύο φορές το μήνα με κύρια ευθύνη την υλοποίηση των αποφάσεων της πανελλαδικής Σύσκεψης, την αντιμετώπιση της τρέχουσας πολιτικής κατάστασης σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Έχει στην ευθύνη της την δημιουργία και στελέχωση του γραφείου τύπου, την έκδοση περιοδικού, την ομάδα πολιτικού σχεδιασμού και τεκμηρίωσης, καθώς και την συγκρότηση θεματικών και βοηθητικών επιτροπών.
Για τη διευκόλυνση της λειτουργίας της Γραμματείας δημιουργείται επταμελής επιτροπή τρίμηνης κάθε φορά διάρκειας που συνεδριάζει μία η δύο φορές την εβδομάδα για την αντιμετώπιση των τρεχόντων προβλημάτων.
Στις αποφάσεις της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ισχύει ο κανόνας της ομοφωνίας ή της συναίνεσης. Στο βαθμό που αυτή κάποιες φορές δεν μπορεί να επιτευχθεί, τότε τον λόγο έχει ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ:
1. Είτε με κάλπη και καθολική ψηφοφορία
2. Είτε με έκτακτη σύγκλιση της Πανελλαδικής Σύσκεψης όπου η απόφαση λαμβάνεται με αυξημένη πλειοψηφία, πχ με το 75% των μελών 3. Είτε στην Γραμματεία με αυξημένη πλειοψηφία (πχ 75%) 4. Είτε, εάν τα θέματα δεν είναι σοβαρά, στις κλαδικές και τοπικές επιτροπές, ακόμα και με απλή πλειοψηφία
Πρωτοβουλια για την Αντισυστημικη Αριστερα 
Ο σ. Φλαμπουράρης προτείνει τον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών και ΟΧΙ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ, και ζητάει οι ΑΝΈΝΤΑΧΤΟΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΥΝΙΣΤΩΣΑ! εκπροσωπόντας ex officio, το 30% των μελών!
Η πρότασή του δεν αλλάζει σχεδόν σε τίποτα την σημερινή κατάσταση, απλώς «βολεύει» τους «ανένταχτους» (ποιούς, πόσους, πότε πώς;).
Δεν λέει πως θα επιλέγονται οι «αντιπρόσωποι» του 70% των συνιστωσών. Θα ψηφίζονται (με ίδια πανελλαδική ποσόστωση) απο τις τοπικές; δηλαδή η κάθε τοπική/κλαδική θα επιλέγει 40% ΣΥΝ, 10% ΚΟΕ, 5% ΑΚΟΑ κλπ και 30% ανένταχτους; ή οι τοπικές/κλαδικές θα εκλέγουν το 30% και οι Συνιστώσες θα «τοποθετούν» το υπόλοιπο 70% των αντιπροσώπων της Πανελλαδικής;
Σε κάθε περίπτωση εαν αυτό το σχέδιο είναι «δημοκρατικό» εγώ είμαι ελέφαντας και ως εκ τούτου δεν είμαι ικανός για γραφή και ανάγνωση, ούτε για οργανωτικά σχέδια του Σύριζα των συνιστωσών και των ηγεσιών τους…(να κατεβαίνει το ήδη εφαρμοσμένο και αποτυχημένο μοντέλο, με τροποποιήσεις για τα μπάζα, ως πρόταση για το μέλλον, χρειάζεται πάντως τόλμη, ή μήπως να το πούμε θράσος;)
Ανακλητότητα ?
Περιορισμένος αριθμός θητειών σε όργανα ή θέσεις ευθύνης /εκπροσώπησης?
Οικονομική αυτοτέλεια των οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΣΥΡΙΖΑ?
Επαγγελματικά στελέχη?
Όσο και αυτά δεν απαντιώνται, θα συμφωνώ με τον προλαλίσαντα συνονώματο.
Τολμήστε σ. του ΣΥΝ γιατί με την λογική τέτοιων προτάσεων, προτάσεων που έχουν τα «συμφέροντα» των σημερινών στοιχίσεων κατά νου και τίποτα άλλο, η Αριστερά δεν μπορεί να πάει μπροστά.
Δεν έχω να προσθέσω τίποτα στο σχόλιο των σ.Γιάννη Κ. και Γιάννη Χ. για τις προτάσεις του σ.Φλαμπουράρη (εκπροσώπου του ΣΥΝ στην Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ), έχω μόνο να κάνω δύο γενικότερες σημειολογικές παρατηρήσεις.
1) Επειδή ο τρόπος που λέμε κάτι είναι ενδεικτικός των προθέσεων μας, στην εισήγηση της ΠΓ του ΣΥΝ σήμερα στην συνεδρίαση της ΚΠΕ διαβάζουμε:
«Στον φάκελο έχετε την πρόταση του σ.Φλαμπουράρη και άλλες προτάσεις». (Αυγή 24/10)
κάνοντας, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον (αλλά νομίζω και των συνέδρων), φανερό πως για την ΠΓ του ΣΥΝ η άξια λόγου πρόταση είναι μία. Αυτή του σ. Φλαμπουράρη.
Και μια και η εισήγηση της ΠΓ είναι ομόφωνη (δηλαδή την έχουν υπερψηφίσει μεταξύ άλλων και οι σ. Μαργαρίτης, Λυκούδης και οι σ. Λαφαζάνης, Στρατούλης αλλά και οι σ. Καρίτζης, Κορωνάκης) θεωρώ δεδομένο πως, με μικρές αποκλίσεις, αυτή θα είναι και η πρόταση του ΣΥΝ για τα οργανωτικά του ΣΥΡΙΖΑ.
2) Σήμερα ο Πρόεδρος του ΣΥΝ, σ.Τσίπρας, στο άνοιγμα των εργασιών της ΚΠΕ του κόμματος του, είπε:
«Ας ακουστούν όλες οι απόψεις. Ανοιχτά. Χωρίς μισόλογα. Ας κατατεθούν γραπτώς από όλους και στο ΣΥΝ και στο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν δικαιούμαστε να κρύβουμε τα προβλήματά μας κάτω από το χαλί. Δεν δικαιούμαστε να πάμε στις επόμενες εκλογικές μάχες με τα ίδια προβλήματα που κόντεψαν να μας στοιχίσουν την κοινοβουλευτική μας εκπροσώπηση.» (www.enet.gr)
κάνοντας επίσης φανερό, στα δικά μου μάτια επαναλαμβάνω, πως ο υπ’ αριθμόν 1 στόχος (και μάλλον ο μοναδικός αφού εκεί εντοπίστηκε το πρόβλημα από τον Πρόεδρο της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ) είναι η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση αυτή καθαυτή.
Ίσως αυτό απαντά και στο ερώτημα που έθεσαν οι σ. της ΠΑΣΑς σε προχθεσινό άρθρο τους σε αυτό το blog:
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ο ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΣΥΡΙΖΑ;
αν ο σύντροφος Τσίπρας λέει να ακουστούν όλες οι απόψεις, γιατί δεν ακούγεται και το wiki συνδιαμόρφωσης που στήσαμε εδώ; ΤΟ ΣΤΕΙΛΑΜΕ ΣΤΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΣΤΕΙΛΕ ΚΑΜΜΙΑΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ! Ειμαι στο εξωτερικό και δεν μπορώ να πάω στην ΚΠΕ να το καταθέσω (όπως δικαιούμαι αφού είμαι μέλος ΣΥΝ). Καλώ για λόγους ηθικής τάξης και δεοντολογίας όσους είναι μέλη ΣΥΝ και συμμετείχαν στην συνδιαμόρφωση του wiki, ή όσοι είναι μέλη ΚΠΕ ΣΥΝ και συμμετείχαν στις συνελεύσεις του ΓΚΙΝΗ (νομίζω Ευκλείδης Τσακαλώτος και Γιώργος Ματθαίου αν δεν κάνω λάθος) ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΠΟΥ ΤΕΘΗΚΕ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΣΤΟ WIKI ΠΟΥ ΣΤΗΣΑΜΕ ΕΔΩ!
ΕΙΝΑΙ ΑΝΗΘΙΚΟ ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙ ΑΥΤΟ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ, ΤΑΣΗ Η ΣΥΝΙΣΤΩΣΑ!
ΤΕΤΟΙΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΘΕΛΕΤΕ;
ΑΝ ΝΑΙ! ΤΟΤΕ ΑΣ ΜΗΝ ΠΑΡΑΠΟΝΙΕΤΑΙ Ο σ. ΑΛΕΞΗΣ αν θα μείνει εκτός Βουλής στις επόμενες εκλογές. Η υπομονή του κόσμου του Σύριζα έχει και τα όριά της!
ΕΓΩ ΕΔΩ ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΦΩΝΙΑ, ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΗΘΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ! Με πλήρη συναίσθηση του τι λέω!
Εαν απο τη μια λέμε να ακουστούν όλες οι απόψεις κι απο την άλλη αποκλείουμε απόψεις που δεν γουστάρουμε, αυτό δεν είναι ζήτημα πολιτικής διαφωνίας, αλλά απλά: ψέμα…
Η πρόταση Φλαμπουράρη, ενός σ. που έχει παλέψει και θα συνεχίσει να παλεύει για την αριστερά και ειδικά το ΣΥΡΙΖΑ, είναι ένα βήμα προς τη πολιτική συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά είναι πολιτικά μετέωρη και τεχνικά ανεφάρμοστη. Ακόμα και αν γίνει απόφαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ προϋποθέτει τη συναίνεση των ανένταχτων σ. στην αυτοαναίρεση τους και κυρίως ότι θα την ακολουθήσουν τα μέλη του ΣΥΝ και των άλλων συνιστώσεων – κομμάτων, πράγμα που δεν είναι καθόλου σίγουρο.
Σε τούτη τη συγκυρία δεν βοηθούν οι πολώσεις και οι χαρακτηρισμοί. Σε κάθε περίπτωση η όποια ρύθμιση είναι μεταβατική και δεν μπορούμε να υπερβούμε εύκολα τη βασική αντίφαση: Απ΄ τη μια μεριά η Συνδυάσκεψη πρέπει να έχει νομιμοποίηση να αποφασίσει για τα οργανωτικά του ΣΥΡΙΖΑ και από την άλλη για να έχει νομιμοποίηση η Συνδυάσκεψη πρέπει να έχει λυθεί το «οργανωτικό».
Σήμερα βρισκόμαστε σε μια ιστορική στιγμή της Αριστεράς στην Ελλάδα. Αν και όσοι πιστεύομε ότι μπορεί να γίνει επιτέλους το βήμα μιας δημοκρατικής συγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ ως πολιτικού σχηματισμού οφείλουν να αντιληφθούν την κρισιμότητα της συγκυρίας, να παλέψουν για την ηγεμονία της άποψης, να αποφεύγουν πεπονόφλουδες κομματικού ή αντικομματικού «πατριωτισμού», να επιμένουν στο κύριο και όχι να αναλώνονται σε επιμέρους λεπτομέρειες και τεχνικά ζητήματα που συσκοτίζουν το στρατηγικό ερώτημα.
Αν το Νοέμβρη πάμε και πάλι στη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη χωρίς νομιμοποίηση εκπροσώπων και αν δεν υιοθετηθεί η δυνατότητα των συνελεύσεων των ΜΕΛΩΝ του ΣΥΡΙΖΑ κατά τόπο να αποφασίζουν, χωρίς ποσοστώσεις κλπ, το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ ως πολιτικού σχηματισμού είναι αβέβαιο.
Τώρα είναι ώρα για πρωτοβουλίες, συμμαχίες στη βάση του βασικού στόχου, είναι ώρα για αποφάσεις οργάνων που θα επιβάλουν τη θέληση της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ. Το μεγαλύτερο βάρος πέφτει στους σ. του ΣΥΝ ώστε να γίνει σαφές τι πραγματικά θέλει η βάση του ΣΥΝ.
Το ερώτημα προς κάθε σ. είναι απλό: Ανέχεσαι να πάς στην συνδιάσκεψη όπως πηγαίνεις σε μια προεκλογική συγκέντρωση (ως «κοινό») για να χειροκροτήσεις τους ομιλητές; Ανέχεσαι να νομιμοποιήσεις με την παρουσία σου μια απόφαση που πάρθηκε πριν από σένα για σένα; Τι σε εμποδίζει να πάρεις αποφάσεις στην τοπική του συνέλευση; Ας πάρουμε αποφάσεις.
Δημήτρη
Σωστά τα λές. Αλλά αλήθεια μέχρι τώρα γιατί δεν παίρνουμε αποφάσεις ή μάλλον γιατί μόνο σε λίγες περιπτώσεις καταφέραμε σε λίγες περιοχές να αποφασίσουμε; Μήπως γιατί πολλοί από εμάς που δηλώνουμε ότι θέλουμε να πάρουμε αποφάσεις σε συνελεύσεις και όχι σε «συντονιστικές» γραμματείες δεν προσπαθήσαμε να πάρουμε αποφάσεις;
Μήπως έτυχε κάπου να επιχειρήσουν κάποιοι σ. να πάρουν αποφάσεις και σηκώθηκε κάποιος και έβαλε βέτο; Εγώ δεν ξέρω καμία τέτοια περίπτωση, δεν έχω βέβαια καλή εικόνα, υποθέτω ότι αν γινόταν κάτι τέτοιο θα το μαθαίναμε…
Μήπως στις συνελεύσεις μιλούν πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι αναπαράγοντας συνήθως «κασέτες» (έστω cd), υπάρχουν 1-2 «προσωπικές» κόντρες με το ανάλογο ύψωμα του τόνου, ο πολύς ο κόσμος κουράζεται και στο τέλος μένουν και πάλι οι ίδιοι και οι ίδιοι;
Μήπως δεν ακούγονται προτάσεις για αποφάσεις αλλά κριτικές και αν ακούγονται προτάσεις αυτοί που τις καταθέτουν δεν παίρνουν υπόψη τους τη θέληση των συμμετεχόντων, ή έστω της συντριπτικής πλειοψηφίας; Γενικότερα μήπως αντιμετωπίζουμε τις συνελεύσεις ως μαζικό χώρο για να «πούμε» το ποίημα – γραμμή και να κατοχυρώσουμε τη διαφορετικότητα μας;
Αντίθετα εκεί που πράγματι υπήρχε καλή προετοιμασία και διάθεση υπήρξαν αποφάσεις αν και ούτε το «σώμα» ούτε το θέμα βοηθούσε. Για παράδειγμα στη Θεσσαλονίκη, στη θεματική παιδείας, καταφέραμε να καταλήξουμε παρά τα επιμέρους προβλήματα που όπως ξέρουμε ολοι ήταν πάρα πολλά. Κάποιοι σ. όπως ο Α. Ρήγος είχαν και τη θέληση και την εμπειρία να βοηθήσουν. Πολλοί και πολλές είχαμε δουλέψει και συνδιαμορφώσει θέσεις, όχι σε κλειστά γραφεία αλλά στους δρόμους του αγώνα. Ξέραμε ότι έπρεπε να καταλήξουμε, δείξαμε ανοιχτό μυαλό, δεν κολλήσαμε στη λεπτομέρεια, πείσαμε σ. που ανοιχτά διατύπωσαν διαφορετικές θέσεις. Θέλαμε να ενώσουμε και όχι να χωρίσουμε.
Φυσικά αν υπήρχε διαφορετική συγκρότηση στο ΣΥΡΙΖΑ και θεσμικά κατοχυρωμένες διαδικασίες συνελεύσεων – αποφάσεων θα ήταν όλα καλύτερα. Γιαυτό κάνω ότι μπορώ και με χαρά βλέπω τις προσπάθειες και άλλων σ. Αλλά ας μην έχουμε αυταπάτες ότι απλώς μια θεσμική ρύθμιση θα λύσει το πρόβλημα και ας μην τα φορτώνουμε μόνο ο ένας στον άλλο. ..