Archive for the ‘Κόσμος’ Category

Σαν σήμερα 26/4/1986: Πυρηνική καταστροφή Τσερνόμπιλ (Chernobyl)/ OXI στα πυρηνικά

«Η Μνήμη VS στη Λήθη», η ανθρωπότητα οφείλει να θυμάται και να βγάζει τα συμπέρασμάτα της. Το κάνει; Τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που κινούνται μόνο με τη λογική του κέρδους και αδιαφορώντας για το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον δεν έχουν ευαισθησίες.
H Φουκοσίμα (Fukosima) που ακολούθησε του Τσερνόμπιλ επιβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει αθώα πυρηνική ενέργεια. (περισσότερα…)

Η ομιλία του Χόλογουεη στο Left Forum στη Νέα Υόρκη: Ναι, έχετε δίκιο, είμαστε τεμπέληδες και θα παλέψουμε για το δικαίωμά μας στην τεμπελιά

Για μένα είναι πραγματικά ευχάριστο αλλά και λίγο τρομακτικό να βρίσκομαι εδώ μαζί σας, επειδή στην πραγματικότητα είναι η πρώτη φορά που μιλάω στην καρδιά της σατανικής αυτοκρατορίας. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω θερμά τους φρουρούς της πύλης στο αεροδρόμιο χτες που με άφησαν να μπω και να σας επισκεφθώ σ’ αυτή τη γη της «ελευθερίας», που μου επέτρεψαν να έρθω να σας δω στη φυλακή σας. Ίσως με άφησαν να περάσω επειδή δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει μια ανταρσία στη φυλακή, μια εξέγερση στην καρδιά της αυτοκρατορίας.

Είμαστε εδώ για να γιορτάσουμε το 2011 που ξεχειλίζει στο τρέχον έτος, το 2012. Ένα έτος γεμάτο από ένδοξες εξεγέρσεις σε όλο τον κόσμο, καθώς η ανυπακοή μας έκανε ξεκάθαρο ότι εμείς είμαστε η κρίση του κεφαλαίου. Είμαστε η κρίση του κεφαλαίου και είμαστε περήφανοι γι’ αυτό. Αρκετά πια με το να λέμε ότι φταίνε οι καπιταλιστές, ότι είναι λάθος των τραπεζιτών. Η ίδια η σημασία αυτών των λόγων δεν είναι μόνο παράλογη αλλά και επικίνδυνη, επειδή μας θυματοποιεί. Το κεφάλαιο είναι μια σχέση κυριαρχίας και η κρίση του είναι κρίση της κυριαρχίας αφού οι κυρίαρχοι δεν είναι ικανοί να κυριαρχούν αποτελεσματικά. Μετά κατεβαίνουμε στους δρόμους και τους λέμε ότι είναι δικό τους λάθος; Τι λέμε ακριβώς; Ότι δεν ασκούν κυριαρχία αρκετά αποτελεσματικά; Είναι σίγουρα καλύτερο να δεχτούμε την πιο απλή εξήγηση και να πούμε ότι αν η σχέση κυριαρχίας βρίσκεται σε κρίση αυτό συμβαίνει επειδή οι κυριαρχούμενοι δεν πειθαρχούν αρκετά, επειδή δεν υποκλίνονται επαρκώς. Η έλλειψη υποταγής μας είναι η αιτία της κρίσης. (περισσότερα…)

του Κώστα Νικολάου

Ο προσδιορισμός του νερού ως κοινωνικού αγαθού ή ως εμπορεύματος είναι θεμελιώδους σημασίας, διότι υπαγορεύει ευθέως τη δυνατότητα δημόσιας ή ιδιωτικής διαχείρισής του.

Η αντιπαράθεση για την ιδιωτική ή δημόσια διαχείριση του νερού δεν είναι καινούργια. Διεξάγεται εδώ και δεκαετίες σε όλο τον κόσμο. Τα τελευταία όμως χρόνια, αυτή η αντιπαράθεση δεν είναι πλέον μόνο θεωρητική. Υπάρχουν αποτελέσματα ερευνών, που προκύπτουν από συγκεκριμένες εφαρμογές διαφορετικών μοντέλων διαχείρισης σε πολλές και διαφορετικές χώρες του κόσμου.

Ποιά είναι τα αποτελέσματα από την ιδιωτική διαχείριση του νερού, όπου αυτή εφαρμόσθηκε παγκόσμια; Ποιά είναι τα αποτελέσματα από τη δημόσια ή/και κοινοτική διαχείριση του νερού; (περισσότερα…)

Σποτ που έφτιαξαν οι Πορτογάλοι για τη γενική τους απεργία με σύνθημα «Η δύναμη είναι στην ενότητα»

(περισσότερα…)

«Όχι, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια καταστροφή. Είναι επίσης μια ευκαιρία. Γιατί η δύναμη του χρήματος έχει, για πρώτη φορά, υπερβεί με ένταση το ρυθμό της μέχρι τότε σταδιακής, σχολαστικής και προσεκτικά οργανωμένης καταστροφής του δημόσιου συμφέροντος και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Και σε μια χώρα τόσο διάσημη για τη φιλοσοφία της ζωής, στον αντίποδα του αγγλοσαξονικού μοντέλου, και διάσημη για την ακούραστη αντίσταση που έχει φέρει στις πολλαπλές μορφές καταπίεσης που προσπάθησαν να τη χαλιναγωγήσουν.

Ο Έλληνας δεν χορεύει και δε θα χορέψει ποτέ στο ένα πόδι, ούτε θα σκύψει δουλικά, ανεξάρτητα από τα καθεστώτα που θέλουν να του επιβάλλουν. Χορεύει με τα χέρια του, σαν να θέλει να πετάξει προς τα αστέρια. Γράφει στους τοίχους αυτό που θα του άρεσε να διαβάσει κάπου αλλού. Καίει μια τράπεζα όταν δεν του αφήνουν πλέον την πολυτέλεια να ψήσει στην παραδοσιακή του ψησταριά. Ο Έλληνας είναι τόσο ζωντανός, όσο η ιδεολογία της απειλής θανάσιμη. Και ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου, στο τέλος πάντα σηκώνεται. (περισσότερα…)

Ενώ ο δυτικός κόσμος συνεχίζει να προοδεύει, ο τρίτος κόσμος αντιμετωπίζει φτώχεια, επιδημίες, πολέμους, μόλυνση του περιβάλλοντος, παιδική θνησιμότητα.

Πόσο φτωχές είναι όμως στην πραγματικότητα οι χώρες του τρίτου κόσμου και πόσο πλούσιες οι “ανεπτυγμένες”;
Το βίντεο προβλήθηκε στην ΚΡΗΤΗ ΤΒ, στο πλαίσιο της εκπομπής “Δεύτερη Ματιά“.

Δείτε επίσης: Οι «ανθισμένες» επενδύσεις της ΕΕ

Από:https://parallhlografos.wordpress.com/

 Δεν είμαστε μόνοι. Ούτε στην κρίση, ούτε στην αντίσταση.  

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι λαοί της Ευρώπης «εξεγείρονται» υπέρ του Ελληνικού λαού κατά της κυβέρνησης του.

Περισσότερα εδώ

Τα μέλη του κινήματος Occupy, το Σάββατο 28/1  διαδήλωσαν στο κέντρο της πόλης και επιχείρησαν να καταλάβουν το δημαρχείο.

Οι αστυνομικές δυνάμεις προσπάθησαν αν τους διαλύσουν και τους επιτέθηκαν ρίχνοντάς τους χημικά.

Παρά τα επεισόδια και τις συλλήψεις οι διαδηλωτές παραμένουν στο κέντρο της πόλης διαμαρτυρόμενοι για την ακρίβεια, την ανεργία και τη βία της αστυνομίας.

Περισσότερες φωτογραφίες εδώ.

Αν έχει κάποιος σκύλο που δεν είναι ράτσα ουγγρική θα φορολογείται! Η κυβέρνηση Ορμπάν είπε : «Αν οι πολίτες έχουν καθαρόαιμο ουγγρικό σκύλο εξαιρούνται της φορολογίας. Διαφορετικά, οι φορολογούμενοι, αναλόγως την περίπτωση, επιβαρύνονται από 20 έως 66 ευρώ».
(από τις πρόσφατες ειδήσεις  από την Ουγγαρία)

Πολύ μελάνι έχει χυθεί για να καταδείξει τις ομοιότητες της κρίσης στην χώρα μας με την Αργεντινή. Όμως, υπάρχει ένα παράδειγμα στην γειτονία μας, το οποίο αν και είναι αρκετά διδακτικό για τον κούφιο αντιιμπεριαλισμό, συστηματικά αγνοείται. Το παρακάτω κείμενο που το αναδημοσιεύουμε από το blog “Το όπλο της κριτικής (και η κριτική των όπλων)…” το αφιερώνουμε εξαιρετικά σε εκείνους τους αριστερούς αναλυτές, όπως ο Γ. Δελαστίκ που σταθερά εκτιμούν με λάθος τρόπο τα πράγματα…

Ουγγαρία: μια άκρως «διδακτική ιστορία»… (περισσότερα…)

Προς ένα ευρωπαϊκό δίκτυο για το νερό

Της Δήμητρας Σπαθαρίδου

Ο συντονισμός των ευρωπαϊκών αγώνων ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού ήταν το θέμα της πρώτης συνόδου των Ευρωπαϊκών Κινημάτων για το Νερό ως Κοινωνικό Αγαθό, που έγινε στη Νάπολη της Ιταλίας στις 10 και 11 Δεκέμβρη 2011. Εκατοντάδες ακτιβιστές από χώρες κυρίως της νότιας Ευρώπης ανέλυσαν τα ζητήματα εμπορευματοποίησης του νερού στις χώρες τους και αναζήτησαν μια κοινή πλατφόρμα για τους αγώνες τους με στόχο μια εκστρατεία συντονισμένη σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Από την Ισπανία και την Ιταλία ως την Γαλλία και την Ελλάδα, το νερό γίνεται στόχος της νεοφιλελεύθερης πολιτικής ως ένα καινούργιο πεδίο κερδοσκοπίας και επικερδούς εμπορίου στην Ευρώπη. (περισσότερα…)

της Νάντιας Βαλαβάνη* 

Μια ανοιχτή συγκέντρωση στη Φρανκφούρτη 

            «Τι είναι καπιταλισμός; Ένα σύστημα όπου η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου δουλεύει για να πλουτίζουν λίγοι… Μην ακούτε τους «επενδυτές» που λένε: “Έβαλα τα λεφτά μου να δουλέψουν.” Δεν είναι τα λεφτά που δουλεύουν, αλλά τα εκατομμύρια οι άνθρωποι… Ο ιδιωτικός πλούτος είναι ληστεία. Γιατί κανείς στον κόσμο δε μπορεί να ισχυριστεί ότι δούλεψε τόσο πολύ, ώστε ν΄ αποκτήσει 1 δις ευρώ. Πολλοί άλλοι άνθρωποι δούλεψαν γι΄ αυτό… Όσο για την κερδοσκοπία, είναι όπλο μαζικής καταστροφής. Ξεκινώντας απ’  όποιον σπεκουλάρει με τα τρόφιμα και οδηγεί ανθρώπους στην πείνα, οι σπεκουλαδόροι πρέπει να εξαφανιστούν από προσώπου γης. Ο απορρυθμισμένος κόσμος των τραπεζών είναι μια τάξη ανελευθερίας. Εμείς παλεύουμε για μια τάξη ελευθερίας.» (περισσότερα…)

Αναδημοσιευση από την εφημερίδα «ΠΡΙΝ»
του Κρίτωνα Ηλιόπουλου

Το γνωστό από την Ελλάδα του 1982 «Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται», είτε ως κατάφαση είτε ως ερώτηση, συνοψίζει ίσως τον προβληματισμό για την Αργεντινή, δέκα χρόνια μετά την εξέγερση και μετά τη μεγαλύτερη παύση πληρωμών (102δις. δολάρια) στην ιστορία των εθνικών οικονομιών.

Οι Γερμανοί τραπεζίτες έχασαν τόσα που ακόμα είναι προβληματικές οι σχέσεις Γερμανίας-Αργεντινής.

Επειδή η εθνική ανάπτυξη της Αργεντινής προχωράει με ρυθμούς 8% περίπου ετησίως, επειδή τα νούμερα ευημερούν, επειδή ο νεοφιλελευθερισμός , η παγκοσμιοποίηση και το χρηματιστικό κεφάλαιο φαίνονται να έχουν ηττηθεί κατά κράτος και από το κράτος, επειδή πολλά δημοκρατικά μέτρα λαμβάνονται συνεχώς (εθνικοποιήσεις, μέσα ενημέρωσης) αξίζει να μελετήσουμε ορισμένες ουσιαστικές λεπτομέρειες. (περισσότερα…)

Εκατοντάδες γυναίκες όλων των ηλικιών διαδήλωσαν χθες στο Κάιρο, με τη συμμετοχή ανδρών διαδηλωτών, διαμαρτυρόμενες για την κακοποίηση, τους ξυλοδαρμούς και τους αλλεπάλληλους εξευτελισμούς στους οποίους υποβάλλονται οι διαδηλωτές ειδικά οι γυναίκες, από τις δυνάμεις καταστολής, ζητώντας την απομάκρυνση του στρατού από την εξουσία.

Αφορμή για τη χτεσινή, πρωτοφανή για τα δεδομένα της Αιγύπτου, διαμαρτυρία ήταν οι φωτογραφίες και τα βίντεο που δείχνουν στρατιώτες, τις τελευταίες ημέρες, να ξυλοκοπούν γυναίκες διαδηλώτριες, να τις σέρνουν από τα μαλλιά ενώ αποκορύφωμα στάθηκε το βίντεο που δείχνει νεαρή διαδηλώτρια να τη σέρνουν στο οδόστρωμα και να τη χτυπούν ενώ έχει ξεγυμνωθεί από τη μέση και επάνω. (περισσότερα…)

Σαν σήμερα στις 8 Δεκεμβρίου 1980 δολοφονήθηκε στη Νέα Υόρκη ο John Lennon. Εκτός από μουσικός, διακρίθηκε και σαν ακτιβιστής του 20ου αιώνα, με  έντονη δράση στα κοινωνικά ζητήματα.

49 πιγκουίνοι χοροπηδάνε χαρούμενοι μετά την απελευθέρωσή τους

Οι μικροί μπλέ πιγκουίνοι τρέχουν προς τη θάλασσα ευτυχισμένοι που τη γλύτωσαν από (περισσότερα…)

Η Συρία βρίσκεται πλέον σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου με χιλιάδες νεκρούς και αυξανόμενο αριθμό λιποτακτών να παίρνουν τα όπλα κατά των κυβερνητικών δυνάμεων, ανακοίνωσαν τα Ηνωμένα Έθνη. Το κεντρικό μέτωπο της συριακής αντιπολίτευσης συμφώνησε να συντονίσει τη δράση του με τους αποστάτες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) κατόπιν συνάντησης στην Τουρκία. Την ίδια στιγμή, Ευρωπαϊκή Ένωση και Ηνωμένες Πολιτείες επιβάλλουν πρόσθετες κυρώσεις σε βάρος του καθεστώτος Άσαντ.

Το έργο το έχουμε ξαναδεί στη Λιβύη. Στο τέλος, οι «δυνάμεις της ελευθερίας» που καβαλάνε στο σβέρκο του εξεγερμένου λαού, δηλαδή οι δυνάμεις που θα παραδώσουν τη χώρα στον ιμπεριαλισμό, πιθανόν χωρίς να ρίξει τουφεκιά, θα νικήσουν και στη Συρία. Θα νικήσουν έναν εθνικιστικό ημιδικτατορικό καθεστώς παλιά κοπής που μένει σαν φάντασμα ακόμη θυμίζοντας εποχές «ισορροπίας τρόμου» του ψυχρού πολέμου.

Το θέμα δεν είναι να κλάψεις για ένα αυταρχικό και ανελεύθερο καθεστώς της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης. Το θέμα είναι ότι άλλος ένας λαός, άλλη μια χώρα θα περάσει δια μέσου (περισσότερα…)

Του Paul Krugman

Ιδού πώς τελειώνει το ευρώ – όχι με «μπαμ», αλλά με «μπούνγκα- μπούνγκα». Πριν από λίγο καιρό, οι ευρωπαίοι ηγέτες επέμεναν πως η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να παραμείνει οπωσδήποτε στο ευρώ, αποπληρώνοντας τα χρέη της στο ακέραιο. Τώρα, με την Ιταλία να πέφτει στον γκρεμό, είναι δύσκολο να δει κανείς πώς το ευρώ μπορεί να επιβιώσει.

Αλλά ποιο είναι το νόημα της ευρω-πανωλεθρίας; Όπως συμβαίνει πάντα όταν επέρχεται μια καταστροφή, εμφανίζεται ένα ρεύμα από ιδεολόγους που υποστηρίζουν ότι η καταστροφή δικαιώνει τις απόψεις τους. Καιρός λοιπόν να αρχίσουμε την απομυθοποίηση.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: η προσπάθεια για την δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος ήταν μια από αυτές τις ιδέες που ξεπερνούσαν τις συνηθισμένες ιδεολογικές διαχωριστικές γραμμές. Βρήκε υποστηρικτές στην αμερικανική δεξιά, που είδαν το ευρώ σαν έναν παράγοντα σταθερότητας, σχεδόν σαν μια αναβίωση του κανόνα του χρυσού, αλλά και στην βρετανική αριστερά, που το είδε σαν ένα βήμα προς μια σοσιαλδημοκρατική Ευρώπη. (περισσότερα…)

Του ΝΑΣΙΜ ΑΛΑΤΡΑΣ

Μετά τη νίκη της εξέγερσης των ανέργων στην Τυνησία, στις 14 Ιανουαρίου του 2011, πολλοί πείστηκαν ότι το έντονο αυτό κοινωνικό περιεχόμενό της θα έφερνε τις δυνάμεις της Αριστεράς στον πυρήνα του πολιτικού αγώνα μετά την ανατροπή της δικτατορίας.
Η πεποίθηση αυτή μάλιστα πήρε σάρκα και οστά όταν οι αριστερές δυνάμεις κατάφεραν να αναβάλουν τις εκλογές ώστε να προετοιμαστούν καλύτερα αλλά και όταν κατάφεραν να θεσπίσουν νέο εκλογικό νόμο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους, που στόχευε στον περιορισμό των ισλαμιστών. Και όμως τα αποτελέσματα των εκλογών απέδειξαν ότι οι ισλαμιστές ήταν πολύ μπροστά επικοινωνιακά από όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς και έτσι νίκησαν. (περισσότερα…)

Δελτίο τύπου

Σήμερα Παρασκευή 4/11, το μεσημέρι, ισραηλινά πολεμικά πλοία κατέλαβαν σε διεθνή ύδατα τα δύο μικρά επιβατηγά σκάφη «Tahrir» και «Saoirse» που συμμετέχοντας στην διεθνή αποστολή αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό «Freedom Waves» κατευθυνόντουσαν –με Έλληνες καπετάνιους- προς τη Λωρίδα της Γάζας. Οι ισραηλινοί κομάντος συνέλαβαν τους 27 συνολικά επιβαίνοντες και ρυμουλκούν τα σκάφη στο ισραηλινό λιμάνι Ashdod, εκεί που έχουν οδηγηθεί -και κρατούνται ακόμα- και άλλα καταληφθέντα σκάφη διεθνών αποστολών αλληλεγγύης, μεταξύ των οποίων τα ελληνόκτητα «Αρίων», «Ελεύθερη Μεσόγειος» και «Σφενδόνη». (περισσότερα…)

Η σύνταξη του κειμένου έγινε από την
Ομάδα Αποανάπτυξης των Αγανακτισμένων Βαρκελώνης

Υπάρχουν δυο πολύ διαφορετικές στρατηγικές για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που προκαλεί η κρίση:

1. Αναδιανομή: πλούτου, χρόνου εργασίας, άδειων κατοικιών… για να καλυφθούν οι ανάγκες του καθένα από εμάς. (περισσότερα…)

http://tadeefi.wordpress.com

Στις 15 Οκτωβρίου οι λαοί σε όλο τον κόσμο βγαίνουμε στους δρόμους και στις πλατείες. Από την Αμερική ως την Ασία , από την Αφρική ως την Ευρώπη ξεσηκωνόμαστε για να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας και να δείξουμε στους πολιτικούς και την παγκόσμια οικονομική ελίτ που υπηρετούν ότι εμείς οι λαοί θ’ αποφασίσουμε για το μέλλον μας. Δεν αναγνωρίζουμε τις κυβερνήσεις γιατί λειτουργούν για το όφελος των λίγων, αγνοώντας το ανθρώπινο και περιβαλλοντικό κόστος που πληρώνουμε όλοι. Δεν είμαστε εμπορεύματα στα χέρια των πολιτικών και των τραπεζιτών. Εκατομμύρια ανθρώπων συνεχίζουμε (περισσότερα…)

Από:http://antisomata.wordpress.com

Το αίτημα της εθνικοποίησης και του εργατικού ελέγχου βρίσκεται και στην Ελλάδα στο επίκεντρο του προγάμματος και της συζήτησης του κινήματος και της αριστεράς για μια εργατική απάντηση στην κρίση. Ο τρόπος προσέγγισης των αιτημάτων αυτών διαφέρει βέβαια ανάλογα με τα συμφραζόμενα στα οποία εντάσσεται. Σε κάθε περίπτωση αποτελεί κρίσιμο κρίκο ενός προγράμματος αντικαπιταλιστικής ανατροπής.

Η εμπειρία της Βενεζουέλας μπορεί επομένως να αποτελέσει μια πολύτιμη εμπειρία για τον τρόπο που οι εθνικοποιήσεις μαζί με το κίνημα για τον εργατικό έλεγχο έχουν επιδράσει στις πρωτότυπες κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες.

Επιμέλεια: Κώστας Γούσης

Το αφιέρωμα εμφανίστηκε σε πέντε μέρη στο alterthess.gr

Τα πρώτα κεφάλαια εκκινούν από την ευρύτερη επικαιρότητα. Στο πρώτο με βάση τις τελευταίες εξαγγελίες του Τσάβες για την εθνικοποίηση του χρυσού γίνεται μια ανασκόπηση σημαντικών εθνικοποιήσεων της τελευταίας δεκαετίας και τίθενται κάποια γενικότερα ερωτήματα. Στο δεύτερο γίνεται αναφορά στην πορεία που έγινε τέλη Ιούλη με την οποία παραδόθηκαν 45.000 υπογραφές για τη νομοθετική κατοχύρωση του εργατικού ελέγχου ενώ περιγράφεται και το πλαίσιο της ανάπτυξης του κινήματος του εργατικού ελέγχου παράλληλα με τη δημιουργία της νέας συνομοσπνδίας, της UNETE. Στο τρίτο μέρος γίνεται αναφορά στη μεγάλη πρώτη πανεθνική συνάντηση αντιπροσώπων εργατικών συμβουλίων που έγινε στις 21 Μαϊου 2011. Το τέταρτο και πέμπτο κεφάλαιο αναφέρονται στη σχέση εργατικών συμβουλίων και τοπικών κοινοτήτων και στα τελικά συμπεράσματα.

17/08/2011 – Ο Τσάβες ανακοίνωσε την εθνικοποίηση της βιομηχανίας χρυσού, η πολιτική των εθνικοποιήσεων καλά κρατεί … (περισσότερα…)

των JOHN REES και LINDSEY GERMAN*

Brixton Riots 1981

Πολιτικοί και δημοσιογράφοι βιάστηκαν να αποδώσουν τις ταραχές σε «καθαρή εγκληματικότητα». Η ίδια κραυγή από τους υπερασπιστές του κατεστημένου αντηχεί ανά τους αιώνες μετά από κάθε εξέγερση στο Λονδίνο.

Ο «Όχλος του Λονδίνου» αποτέλεσε αντικείμενο φόβου για τους πλούσιους Λονδρέζους σχεδόν από την ίδρυση της πόλης. Το μέγεθος και η φύση της πόλης του Λονδίνου επανειλημένα το έκαναν ανοιχτό στη ριζοσπαστικοποίηση. Μεγάλες ομάδες ανθρώπων ζούσαν και δούλευαν μαζί και ανέπτυσσαν ιδέες ενάντια στην εξουσία με τρόπο που θα είχαν πολύ λιγότερες ευκαιρίες να ανατπύξουν σε αγροτικές περιοχές ή μικρές πόλεις. Σαν έδρα της κυβέρνησης, το Λονδίνο ήταν το φυσικό κέντρο διαμαρτυριών ενάντια στη μοναρχία και μετέπειτα στο κοινοβούλιο.

Η Εξέγερση των Χωρικών το 1381 τελείωσε στο Λονδίνο, όταν οι κάτοικοι άνοιξαν τις πύλες της πρωτεύουσας και επέτρεψαν σε δεκάδες χιλιάδες χωρικούς με αρχηγούς τους John Ball και Wat Tyler να μπουν (και να λεηλατήσουν) το City. Έκαψαν το παλάτι του John of Gaunt στο Savoy και εκτέλεσαν τον Λόρδο Chancellor σαν μέρος της διαμαρτυρίας τους ενάντια στον κεφαλικό φόρο. Άνοιξαν παραβιάζοντας και τις διαβόητες φυλακές του City. Τότε, όπως και τώρα, κάποιο αθώοι (στην συγκεκριμένοι περίπτωση Φλαμανδοί έμποροι υφασμάτων που θεωρήθηκαν εμπορικοί αντίπαλοι) ήταν τα θύματα. Οι χωρικοί ανάγκασαν τον Βασιλιά να τους χαρίσει την ελευθερία τους (περισσότερα…)

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΕΝΤΓΚΑΡ ΠΟΝΣΕ ΣΤΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟ

Πρώην Πρόεδρος των συνδικάτων του Ισημερινού και πρώην ηγετικό στέλεχος του ΚΚ, ο ‘Eντγκαρ Πόνσε επελέγη από τον Πρόεδρο του Ισημερινού Ραφαέλ Κορέα για τη θέση του Πρέσβη στην Κούβα, που θεωρείται μια από τις πλέον, αν όχι η πιο σημαντική της διπλωματίας των λατινοαμερικανικών κρατών. Η πρώτη ερώτηση που τού έκανα, συναντώντας τον στην Αβάνα, ήταν τί γίνεται στον Ισημερινό. Η απάντηση διήρκεσε ένα δίωρο και τη βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα, ώστε να μεταφέρω τα κύρια σημεία της στους αναγνώστες των Επικαίρων.

Ο διορισμός του Ραφαέλ Κορέα, το 2005, στη θέση του Υπουργού Οικονομικών του Ισημερινού από τον Πρόεδρο Παλάσιο δεν προμήνυε κάτι το συγκλονιστικό. Κανείς δεν περίμενε από τον νέο Υπουργό να κάνει κάτι ριζικά διαφορετικό από τους προκατόχους του. ‘Aντε μερικές δηλώσεις για τα μάτια του κόσμου, μερικές διακοσμητικές αλλαγές και στο τέλος όλα τα ίδια μένουν. Η πολιτική ως απάτη δεν είναι ελληνική αποκλειστικότητα.

Ο νέος Υπουργός όμως άρχισε να κάνει και να λέει αναπάντεχα πράγματα. Διακήρυξε ότι η χώρα πρέπει να προχωρήσει σε ένα βαθύ οικονομικό μετασχηματισμό, προϋπόθεση για τον οποίο ήταν ο Ισημερινός πρώτα να αποφασίζει τις δικές του ανάγκες και μετά να αποπληρώνει το εξωτερικό του χρέος. Σταμάτησε επίσης το σύστημα προκαταβολικής διαβούλευσης με το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα. (Πήρε δηλαδή τον ακριβώς αντίστροφo δρόμο από αυτόν, τον καταστροφικό και προδοτικό εν τέλει, που πήραμε εμείς το 2010).  (περισσότερα…)

Δελτίο τύπου της πρωτοβουλίας “Ενα Καράβι για τη Γάζα”

Αθήνα, 19/7/2011
ώρα: 1.30μμ

Νωρίς σήμερα το πρωί το υπό γαλλική σημαία σκάφος “Dignité/Al Karama” με 16
επιβαίνοντες -μεταξύ των οποίων και ο συντονιστής της ελληνικής Πρωτοβουλίας
Βαγγέλης Πισσίας- που εκπροσωπούν την διεθνή αποστολή “Freedom Flotilla II – Stay
Human” ξεκίνησε από το ύψος του Πορτ Σάιντ της Αιγύπου με κατεύθυνση τη Λωρίδα της
Γάζας. Το σκάφος έδωσε το τελευταίο του στίγμα στα διεθνή ύδατα, σε μια απόσταση
περίπου 50 μίλια από τις ακτές της Γάζας, και από τις 11 πμ περίπου και ενώ οι
τελευταίες πληροφορίες από τους επιβαίνοντες έκαναν λόγο για 4 ισραηλινά πολεμικά
πλοία που το είχαν ήδη περικυκλώσει, κάθε επικοινωνία μαζί του έχει διακοπεί. Πριν από
λίγο, επιβεβαιωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι το σκάφος κατελήφθη.

Το Ισραήλ, για μια ακόμα φορά, εμφανίζεται στον ρόλο του σερίφη της νοτιοανατολικής
Μεσογείου. (περισσότερα…)

Τις τελευταίες 12 ώρες το Dignite-Al Karama πλέει σε διεθνή ύδατα με προορισμό τη Γάζα. Θα προσεγγίσει τις Παλαιστινιακές ακτές τις επόμενες 24 ώρες.

ο Dignite-Al Karama, το οποίο αναχώρησε από τη Γαλλία στις 25 Ιουνίου, είναι το ένα από τα δύο πλοία της καμπάνιας «Ένα Γαλλικό Καράβι για τη Γάζα» και αυτή τη στιγμή πλέει προς τη Γάζα. Αποτελεί δε τον εκπρόσωπο του Στόλου της Ελευθερίας ΙΙ, του οποίου τα υπόλοιπα πλοία δεν μπόρεσαν να αποπλεύσουν για τη Γάζα εξαιτίας των αποφάσεων της Ελληνικής κυβέρνησης, που με τη σειρά της ικανοποίησε τα ρητά αιτήματα του Ισραήλ. Δύο καράβια υπέστησαν δολιοφθορές. Οι επιβάτες του Dignite-Al Karama κατόρθωσαν να ξεφύγουν του Ελληνικού ναυτικού αποκλεισμού στις 5 Ιουλίου. Στο πλοίο επιβαίνουν μέλη από τις διάφορες εθνικές πρωτοβουλίες, εκπροσωπώντας τη συμμαχία του Στόλου της Ελευθερίας ΙΙ.

Αυτό «μικρό» πλοίο, αντιποσωπεύει την αποφασιστικότητα του διεθνούς κινήματος αλληλεγγύης να σπάσει τον αποκλεισμό της Γάζας και να στηρίξει τα 1,6εκ Παλαιστίνιους που ζουν φυλακισμένοι από το 2007. (περισσότερα…)

Το χρονικό του ατυχήματος..

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Πυροσβεστικής, στις 04:27 τα ξημερώματα της Δευτέρας ξέσπασε φωτιά στη ναυτική βάση από άγνωστη αιτία. Στο σημείο έσπευσαν δυνάμεις της πυροσβεστικής, χωρίς να καταφέρουν να θέσουν τη φωτιά υπό έλεγχο, με αποτέλεσμα να επεκταθεί σε δύο κοντέινερ με πυρομαχικά.

Ακολούθησε η έκρηξη μεγάλης ισχύος, που προκάλεσε ζημιές σε σπίτια και καταστήματα σε ακτίνα 5 χιλιομέτρων.

in.gr
Βιβλική καταστροφή προκάλεσε έκρηξη που έγινε στη ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στη Λεμεσό της Κύπρου, λίγο πριν από τις 06:00. Μέχρι στιγμής, οι Αρχές της Κύπρου έχουν ανακοινώσει δώδεκα νεκρούς, εκ των οποίων οι πέντε είναι πυροσβέστες, και 62 τραυματίες, εκ των οποίων οι 4 νοσηλεύονται στην εντατική. Σύμφωνα με όσα μεταδίδουν ανταποκριτές, η καταστροφή στην περιοχή είναι τεράστια, ενώ τα ασθενοφόρα, λόγω αδυναμίας προσέγγισης, φθάνουν σε κάποιο σημείο περιμετρικά της βάσης, στο οποίο μεταφέρουν τους τραυματίες, για να τους παραλάβουν.… (περισσότερα…)

Του Πέτρου Παπακωσταντίνου

«Η Ευρώπη αυταπατάται ότι διανύει τα δικά της Επιφάνεια», έγραφε το 2007 ο Βρετανός ιστορικός Πέρι Αντερσον, επεξηγώντας: «Αντί να αποσύρεται στην ιστορική ασημαντότητα, ο Παλαιός Κόσμος αισθάνεται έτοιμος να αναλάβει έναν οικουμενικό ρόλο που δεν έπαιζε ούτε στο ζενίθ της παλιάς του δόξας». Την πνευματική αυτοϊκανοποίηση των ελίτ απηχούσε το πρόσφατο έργο ενός άλλου Βρετανού ιστορικού, του Τόνι Τζουντ, με τίτλο «Μεταπολεμικά: Μια ιστορία της Ευρώπης από το 1945», το οποίο εξυμνούσε «την ανάδυση της Ευρώπης, στην αυγή του 21ου αιώνα, ως υποδείγματος των διεθνιστικών αρετών».

Τη στιγμή που η Αμερική του Μπους, με τον πόλεμο στο Ιράκ, τα σκάνδαλα τύπου Enro και τη διάρρηξη της φούσκας των νέων τεχνολογιών βρισκόταν στο ναδίρ της αξιοπιστίας της, (περισσότερα…)