Η Πρωτοβουλία για την Αντι-Συστημική Αριστερά ανακοινώνει την έναρξη λειτουργίας 
Οι τελευταίες δραματικές εξελίξεις που σημειώνονται στην Ιαπωνία με τον ισχυρό σεισμό, το φονικό τσουνάμι που ακολούθησε και την έκρηξη που σημειώθηκε σε έναν από τους αντιδραστήρες του σταθμού Φουκουσίμα Ι, ήρθαν και με ένα άλλο τρόπο να επιβεβαιώσουν πόσο αναγκαία και επείγουσα είναι η αντιμετώπιση της πυρηνικής απειλής.
Το γεγονός οτι αυτά συμβαίνουν σε ένα από τους 25 μεγαλύτερους πυρηνικούς σταθμούς του Κόσμου και μάλιστα στη μητρόπολη της πυρηνικής τεχνολογίας, την Ιαπωνία, όπου ξοδεύονται τεράστια ποσά για την έρευνα και την ασφάλεια, πρέπει να κάνει όλους όσοι θέλουν να εγκαταστήσουν πυρηνικούς σταθμούς στη γειτονιά μας να ξανασκεφτούν. Σε μια γειτονιά που όχι μόνο δεν μπορεί να συγκριθεί σε τεχνογνωσία, οικονομικές και επιστημονικές δυνατότητες με την Ιαπωνία, αλλά χαρακτηρίζεται επιπρόσθετα από γεωπολιτική ρευστότητα και ασάφεια. Που υποφέρει από διακρατικές εντάσεις και εσωτερικές συγκρούσεις. Που ακριβώς γι αυτούς τους λόγους παρουσιάζει αυξημένο κίνδυνο διασποράς ραδιενεργών υλικών με δυνατότητα να παραχθούν είτε από κράτη είτε από ανεξέλεγκτα κυκλώματα, πυρηνικά όπλα, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.
Η πυρηνική ενέργεια είναι ειδικά για την εύφλεκτη περιοχή μας μιά αδιέξοδη, επικίνδυνη, εγκληματική επιλογή. Όσοι κάνουν το βήμα προς αυτή την επιλογή, αναλαμβάνουν τεράστιες και ιστορικές ευθύνες για το Περιβάλλον, την Ειρήνη, την ίδια τη Ζωή.
Ευθύνες αναλαμβάνουν όμως και όσοι δεν κάνουν τίποτα για να αποτρέψουν αυτές τις εξελίξεις. Επιμένουμε οτι το πρόβλημα της πυρηνικής ενέργειας δεν είναι μόνο επιστημονικό και τεχνικοοικονομικό. Είναι πρωτίστως θέμα που έχει εξαιρετικά κρίσιμες για τη λήψη αποφάσεων πολιτικές πλευρές. Γι αυτό από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης του ΑΠΜ, ζητάμε την ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών σε διεθνές επίπεδο για την αποτροπή εγκατάστασης νέων πυρηνικών αντιδραστήρων και μιά διεθνή εκστρατεία για την κατάργηση όλων των όπλων μαζικής καταστροφής από την περιοχή, με στόχο να δημιουργηθεί στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή μιά Ζώνη Ειρήνης Ελεύθερη από Πυρηνικά και όπλα μαζικής καταστροφής. Πειστική απάντηση γιατί δεν αναλαμβάνονται αυτές οι πρωτοβουλίες, ακόμα περιμένουμε.
Πρωτοβουλια για την Αντισυστημικη Αριστερα 
«Για κίνδυνο έκρηξης στο κτίριο όπου στεγάζεται ο αντιδραστήρας 3 του πυρηνικού εργοστάσιου της Φουκουσίμα, προειδοποιεί η ιαπωνική κυβέρνηση, ενώ οι τεχνικοί πασχίζουν να αποτρέψουν την τήξη στους αντιδραστήρες, οι οποίοι έχουν χάσει και τα εφεδρικά συστήματα ψύξης μετά την σεισμική δόνηση. »
«Αμερικανοί ατομικοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η χρήση θαλασσινού νερού για να επιτευχθεί η ψύξη ενός πυρηνικού αντιδραστήρα, όπως πράττουν οι ιάπωνες τεχνικοί στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα που υπέστη βλάβες μετά τον μεγα-σεισμό της Παρασκευής, αποτελεί μία «πράξη απελπισίας», η οποία θυμίζει την καταστροφή στο Τσερνόμπιλ»
http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2011/03/blog-post_4265.html#more
To θέμα της κατάργησης των πυρηνικών σταθμών συνεχίζει να είναι τεράστιο και προφανώς γίνεται πάλι επίκαιρο και λόγω του ατυχήματος στην Φουκουσίμα. Αλλά όχι μόνο:
-Τον Σεπτέμβριο η Μέρκελ έδωσε παράταση λειτουργίας στα Γερμανικά πυρηνικά εργοστάσια για 50 ακόμα χρόνια, παρά τις εσωτερικές αντιδράσεις από την Αριστερά και τους Πράσινους
-Ο Σαρκοζί προσπαθεί να πουλήσει πυρηνική τεχνολογία στην Τουρκία για νέο πυρηνικό σταθμό στο Ακιγιού (επένδυση περίπου 1 δις ευρώ). Στο παζάρι αυτό μπήκε και η διάσταση της πιθανής έκπτωσης στα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων που φαίνεται να είναι διατεθιμένη να κάνει η Γαλλία για την Τουρκικη ένταξη
Και όλα αυτά αναδεικνύουν (πάλι) σαν ουσία την απέλπιδα προσπάθεια του καπιταλισμού να διατηρήσει τα σημερινά ιεραρχικά μοντέλα παραγωγής και διανομής ενέργειας, είτε αυτη στηρίζεται στα πυρηνικά σχάσης είτε στα εργοστάσια κάρβουνου ή φυσικού αέριου είτε στα μεγα-πάρκα με φτερωτές και φωτοβολταϊκά (που τα τελευταία το Υπ Περιβάλλοντος τα θέλει να εγκαθίστανται και σε γόνιμες γεωργικές περιοχές, πράγμα που θα στείλει στα ουράνια τις τιμές των τροφίμων, όπως γίνεται τώρα με τις πράσινες δήθεν επιλογές καλλιέργειας βιο-ενεργειακών φυτών σε τεράστιες περιοχές του τρίτου κόσμου για παραγωγή βιο-ντίζελ).
Πριν από μήνες αναδείχτηκε από αυτό το μπλογκ η πολιτική διάσταση του θέματος «ενέργεια» (https://dosepasa.wordpress.com/2010/02/24/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%83%cf%85%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%ad%ce%b3%ce%b3%ce%b9%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%80%ce%b1%cf%81/) και έγινε μια σχετική συζήτηση.
Εν τω μεταξύ, μια διαφορετική διάσταση στην αντισυστημική θεώρηση αλλά και την προοπτική του θέματος της παραγωγής-διανομής ενέργειας (και μάλιστα σε εποχή ενεργειακής κρίσης) δίνει πρόσφατη ανακοίνωση περί βιομηχανικής παραγωγής συσκευών παραγωγής πράσινης ενέργειας από εξώθερμη αντίδραση (σύντηξη) Νικελίου και Υδρογόνου στην Ελλάδα!. Κατά την γνώμη μου, αυτή η ανακοίνωση και η τεχνολογία που αναφέρεται, βρίσκεται εντός της λογικής του άρθρου της ΠΑΣΑ περί αντισυστημικής προσέγγισης του προβλήματος «ενέργεια» (και περιβάλλον)
Προτείνω να το ψάξετε. (σχετική είδηση παίχτηκε πρόσφατα στην ΝΕΤ, χθες ο Επενδυτής είχε δυο σελίδες σχετικά και στα μπλογκς σχετική συζήτηση εμφανίζεται στο http://www.parapolitiki.com/2011/03/blog-post_5103.html και στο http://www.parapolitiki.com/2011/03/blog-post_803.html ).
Συνυπογράφω την ανακοίνωση του Αντιπυρηνικού Παρατηρητήριου Μεσογείου. Όμως αυτό φοβάμαι ότι δεν φτάνει. Η Αριστερά πρέπει και να αντιπροτείνει σοβαρές θέσεις που να μπορούν να γίνουν και κίνημα και πράξη που θα απαντάει σοβαρά στα σημερινά προβλήματα. Στην κατεύθυνση της αντι-συστημικότητας (ή θα την πάρει ο διάολος)
φκσ
Τα σοβαρότερα πυρηνικά δυστυχήματα στην ιστορία
28/3/1979-ΗΠΑ: στην Πενσυλβάνια (Three Mile Island) όπου μια σειρά λαθών προκάλεσε παύση του συστήματος ψύξης του αντιδραστήρα. 140.000 κάτοικοι των περιχώρων μετακινήθηκαν προσωρινά.
Αύγουστος 1979-ΗΠΑ: διαρροή ουρανίου σε μια απόρρητη μονάδα πυρηνικής παραγωγής θεωρείται πως μόλυνε κάπου χίλιους ανθρώπους στο Τεννεσσί.
Μάρτιος 1981-Ιαπωνία: διαρροές ραδιενεργών από τέσσερις μονάδες έπληξαν με ακτινοβολία 278 ανθρώπους.
26/4/1986-ΕΣΣΔ: η έκρηξη στον αντιδραστήρα Νο4 του Τσερνομπίλ προκάλεσε τη μεγαλύτερη πυρηνική καταστροφή. 25.000 νεκροί ήταν οι νεκροί, ενώ η ατμόσφαιρα θεωρείται ότι ακτινοβολήθηκε με το ανάλογο 200 βομβών της Χιροσίμας μολύνοντας ένα μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής επικράτειας.
30/9/1999-Ιαπωνία: ανθρώπινο λάθος προκάλεσε το δεύτερο σοβαρότερο δυστύχημα στον σταθμό της Τοκαϊμούρα, βορειο-ανατολικά του Τόκυο – προκαλώντας δύο θανάτους, μολύνοντας με ακτινοβολία κάπου 600 εργαζόμενους και υποχρεώνοντας 320.000 κατοίκους να μετοικήσουν.